27 ก.ค. 2020 เวลา 15:20 • ปรัชญา
เหตุการณ์นี้ติดอยู่ในใจฉัน 2 วันแล้ว
.
.
.
ตอนที่เห็น ฉันน้ำตาซึม
เช้าวันก่อนตอนขับรถไปทำงาน ท่ามกลางฝนที่ตกปอยๆ จากอิทธิพลของพายุที่จู่ๆก็เข้ามาปกคลุมเกือบทุกพื้นที่ในภาคอีสาน
.
.
สี่แยกไฟแดง มีผู้ชายคนหนึ่ง
ถือพวงมาลัยอยู่เต็ม 2 มือ
เขามีกระดาษสวมที่หัวแลดูเหมือนหมวกคาดที่ตัดแบบหยาบๆ พร้อมด้วยข้อความ
"พวงมาลัย 20 บาท ครับ"
เขาเดินไปมา วิ่งหารถคันที่จอดรอไฟแดงเพื่อจะได้ขายให้ทันเวลาก่อนที่ไฟเขียวจะปรากฏ
.
.
ฝนตก รถติด แต่ชายคนนั้น วิ่งเต้น.
.
.
ฉันรู้สึกสะท้อนในใจ
งานที่ฉันกำลังทำอยู่
่ งานที่เราบ่นว่าหนัก เหนื่อย
กับสิ่งที่ใครหลายคนคิดว่ามันลำบาก
มันยาก และอาจถอดใจเลิกล้มไปง่ายๆ
มันเทียบไม่ได้กับสิ่งที่ชายคนนั้นกำลังทำเขากำลังสร้างโอกาสให้ตัวเองเพื่อความอยู่รอด แต่หลายๆคน ที่มีโอกาสกลับทิ้งมันไป ราวกับมันเป็นสิ่งไร้ค่า
น่าเสียดาย
ที่ชายคนนั้นไม่รู้จักการตลาดแบบ
Digital Marketing
ซึ่งฉันเชื่อหมดใจว่า
หากเขาได้มีโอกาสรู้บ้างเพียงเล็กน้อย เขาก็พร้อมที่จะลงมือทำอย่างเต็มที่
แล้วเราล่ะรู้มากกว่า มีโอกาสมากกว่า
เราได้ใช้สิ่งที่มีในมืออย่างเต็มที่หรือยัง
โฆษณา