31 ก.ค. 2020 เวลา 08:26 • อาหาร
Jeera's Diary : เมนูแม่ เมนูฉัน 🌈
คิดมาตลอดเวลาอยากให้ทุกคนรู้จัก “เมนูอาหารของแม่” 🌈
ตั้งแต่เด็กจนโต เราเห็นแม่อยู่ในครัว มากกว่าพื้นที่อื่นๆ ของบ้าน แม่ตื่นตั้งแต่ตีสาม เพื่อมาเข้าครัว เตรียมวัตถุดิบ สำหรับขายของตอนเช้า เสียงนาฬิกาปลุกของฉันคือ เสียงตะหลิวเคาะกระทะ พร้อมเสียงตะโกนว่า “อัยยยยยยย 7 โมงเช้าแล้ว สายแล้ว”
ทั้งที่เวลาจริงตอนนั้นคือ ตี 5 ครึ่ง !!!!! 🤔
แม่จับตะหลิวคล่องพอพอกับจับแปรงแต่งหน้า แม่จับมีดถนัด พอดีมือ เหมือนกับตอนใช้ลิปสติกทาปาก แฟชั่นในครัวของแม่ พร้อมที่จะออกไปเฉิดฉายเดินเที่ยวได้ต่อทันทีที่ถอดผ้ากันเปื้อนออก แม่เป็นตัวเองเสมอ และบอกฉันว่า “การที่เราอยู่ในครัว ไม่ได้หมายความว่าเราต้องหน้ามัน หัวฟูฟ่อง”
ฉันชอบนั่งมอง เวลาแม่ทำอาหาร
ไม่เคยคิดว่าจะทำอาหารเป็น จำได้ว่าตอนเด็กๆ แม่ใช้อะไรก็ทำ แต่ทำแบบ ทำทิ้งทำขว้างไม่ค่อยจำ หรือ ใส่ใจอะไร จนกระทั่งแยกตัวมาอยู่คนเดียว วันนึงฉันเกิดอยากกิน เมนู “หมูสามชั้นรวนเค็ม” หาซื้อที่ไหนก็ไม่ได้ เลยตัดสินใจไปตลาด ซื้อหมูสามชั้นมา 2-3 ชิ้น ข้าวเปล่า 1 ถุง
ตอนตั้งกระทะก็พยายามนึกภาพตอนแม่ทำ แม่ใส่แต่หมูลงไป ไม่เติมน้ำมัน รวนหมูไปเรื่อยๆ จนน้ำมันหมูออกมา ตักน้ำมันออก ให้แห้งๆ เติมเกลือ ซีอิ้วขาว น้ำมันหอย ซีอิ้วดำ น้ำตาลทราย ทิ้งไว้สักพัก จนแห้ง ตักใส่จานข้าว
หน้าตาไม่เหมือนของแม่เลย 55555555
คำแรกที่ชิม
“เหมือนที่แม่ทำจังเลย”
ข้าวและหมูหมดภายใน 5 นาที รู้สึกเสียดายที่ทำน้อยเกินไป บอกตัวเองว่า จะต้องทำกินอีก ครั้งเดียวไม่พอจริงๆ
นั่นคือจุดเริ่มต้น กับการทำอาหารในห้องเล็กๆ คนเดียวเพลินๆ ความรู้สึกตอนนั้น ฉันจำได้ดี มัน มีความสุข สบายๆ ปล่อยวางทุกอย่าง เพราะใจจดจ่ออยู่กับการหั่นหมู และ จัดเครื่องปรุง
ผ่านมา 3 ปี แล้วกับการเข้าครัวแบบจริงจัง ในห้องเล็กๆ ทำมาหลากหลายเมนูแบบง่ายๆ ตามสไตล์ที่แม่บอก “ใส่ความรู้สึกเข้าไปด้วย แล้วทุกอย่างมันจะดีเอง” สำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง กินได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่มันดีจริงๆนะ จนรู้สึกว่า ช้าไปไหมที่เพิ่งจะรู้สึกสนุกกับการทำอาหาร ทั้งที่แม่ก็สอนมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เชื่อเถอะ เรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้ บางอย่างฉันยังตกใจเลยว่าตัวเองทำได้ยังไง ...
เริ่ม!!! 🍳
โฆษณา