1 ส.ค. 2020 เวลา 07:48 • นิยาย เรื่องสั้น
เธอ
ระหว่างที่ผมไม่รู้จะเขียนอะไรแต่อยากเขียน ณ อารมณ์ตอนนี้ ผมเลยลองหยิบคำอะไรก็ได้ลองมาเขียนเป็นเรื่องสั้นในจินตนาการสักเรื่อง และบังเอิญว่า ฝั่งตรงข้ามรถไฟขบวนมุ่งหน้าเข้าเมืองนั้น มีหญิงสาวครหนึ่งนั่งอยู่พอดี
ก่อนอื่นผมก็ไม่ได้รู้จักกับเธอคนนี้หรอกครับ จนถึงตอนที่ผมน่าจะเขียนเรื่องราวนี้จบ ผมก็น่สจะยังไม่รู้จักเธอต่อไป และตลอดไป
ต้องย้อนกลับไปถึงวัยเรียนผมเคยมีเพื่อนสาวคนหนึ่ง ที่เธอช่างดูโดดเด่นกว่าหญิงสาวคนไหนที่ผมเคยพบเจอ เพราะเธอนั้นแสดงท่าทางท่าทีอยากรู้จักผมเป็นพิเศษ จริงๆแล้วผมไม่ไเ้ทีอะไรที่โดดเด่นถึงขั้นเธอต้องมามองผมหรืออยากรู้จักผมเลยด้วยซ้ำ
สาวตาที่เธอมองมามันทำให้ผมตอบกลับสัญญาณนั้นด้วยการเบิกตาใส่ราวกับถามเธอกลับว่ามีอะไรรึเปล่า หรือ มีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่าครับ
และหลังจากนั้นไม่นานเราก็ได้ทำความรู้จักกันจนเรียกได้ว่าเราเป็นคู่ที่น่าอิจฉาและสร้างความสงสัยให้กับใครหลายคนเลยว่า ไอจืดอย่างผมกับสาวร้อนแรงแบบเธอมาบรรจบกันได้อย่างไรในโลกที่มีดวงจันทร์วนรอบแบบนี้
และตัวผมเองที่อายุพึ่งก้าวผ่านออกจากรั้วบ้านมาสู่มหาวิทยาลัยการเข้าหาคนหรือความอดทนอะไรก็แล้วแต่ หรือเรียกสั้นๆในแบบที่คนอื่นทั่วไปเข้าใจ คือ ช่วงหมดโปรโมชั่น
ถือเป็นเรื่องดีหรือเรื่องแย่ก็แล้วแต่มุมมอง แต่ผมมองว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ดีเอาสักเท่าไหร่ คงไม่มีใครอยากเข้ามาถึงช่วงนี้หรอกครับ ผมใช้เวลาประมาณหนึ่งปีราวสัญญาซื้อขายอินเตอร์เน็ตที่ติดโปรรายปี ผมเปลี่ยนไป
จะเรียกว่าเป็นการเปลี่ยนไปก็ไม่ได้นัก เรียกว่าผมกลับไปเป็นคนก่อนหน้านี้ดีกว่า ขยันกลับขี้เกียจ เอาใจใส่กลับละเลย ห่วงหากลายเป็นเบื่อ จนสุดท้าย เราก็จบลงในแบบที่ผมไม่ได้เตรียมใจ
ที่ผมเล่ามายืดยาวมันเกี่ยวกับเรื่องตอนต้นที่ผมเกริ่นไว้ยังไงบ้างหรอ ครับ แน่นอนว่าเธอที่นั่งฝั่งตรงข้ามมองกลับสายตาที่ผมมองไป สายตาเธอมีคำถามคล้ายกับ เธอคนเก่าของผม แต่แตกต่างกันแค่ว่า รถไฟฟ้าที่คนนั่งกันเต็มขบวน ที่นั่งข้างซ้ายของผม กลับไม่มีใครมานั่ง
โฆษณา