4 ส.ค. 2020 เวลา 13:16 • นิยาย เรื่องสั้น
อากาศเเบบนี้พาให้นึกย้อนไป ถึงตอนวัยเด็ก..
อ๊ะ! จะบอกว่า 'วัยเด็ก' อย่างเดียวก็คงไม่พอ
ต้องรวม 'วัยรุ่น' แถมช่วง 'วัยกลางคน' เเถมเข้าไปให้อีกด้วย แต่ก็เอาเถอะ.. จะวัยไหน..
☁️☁️ก็ต้องเคยผ่านการแอบเถียง
ผู้ใหญ่อยู่ในใจเหมือนกับฉันบ้างล่ะ☁️
อ่ะเดี๋ยว... ฉันไม่ได้จะบอกว่ามันเป็นเรื่องที่ดีหรอกนะ ฮ่าๆ แต่ฉันในตอนนี้ก็เเค่หวนคิดถึง ความทรงจำเมื่อครั้งวัยเยาว์ ขึ้นมาบ้างหน่อยก็เท่านั้นเองล่ะ
🌜 เมื่อก่อนนะ.. ถ้าเวลาฉันทำผิดอะไรมาสักอย่าง หรือดันนึกคึกคะนองเกเร ไปทำเรื่องที่ไหนมา สิ่งเเรกที่เเค่นึกถึงแล้วก็ทำให้ฉัน เกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ขนเเขนสเเตนด์อัพ! ขึ้นมาได้ทุกที
❗️❗️เห็นทีคงจะไม่พ้น .... !! แม่ !! .... ❗️❗️
ห้ะ! ก็เเหงล่ะสิ ไม่มีอะไรที่จะทำให้ฉันนึกถึงความหายนะของชีวิตตัวเอง ที่กำลังค่อยๆคืบคลานจึเข้ามาอย่างช้า.. ช้า.. ไม่ก็! รวดเร็ว. กระชับ. ฉับไว ทันใจ ได้เท่า "แม่ของฉัน" อีกเเล้ว ฮ่าๆๆ ...
คงไม่ต้องบรรยายทุกคนก็พอจะนึกภาพตามได้ออกสินะว่าถ้าช่วงวินาทีนั้นคือช่วงที่เพิ่งจะผ่านพ้นความผิดพลาด ผิดพลั้ง เอ่ออ.. ผิดใจ เอิ่มม.. หรือจะผิดอะไรก็ตามเเต่สักอย่างนึงล่ะ ที่มันทำให้เรารู้สึกได้ทันทีเลยว่า
"ชิบ-ายละงานนี้ 🥶 แม่เอากูตายเเน่แล้วล่ะหวา"
ฮ่าๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่ออ่ะคุณ คุณอาจจะคิดด่าฉันอยู่ในใจก็ได้นะ ว่าฉันจะขำอะไรกันนักหนากับการเล่าเรื่องที่เกี่ยวแม่..
แต่.. แหม๊! คุณก็ลองนึกสภาพหน้าของตัวเองตอนนั้นที่กำลังอยู่ในเสี้ยววินาที ที่ต้องปะทะกับสายตาของเเม่ดูสิ่ ฮ่าๆ คุณเอ้ยย! เล่าไปก็ขำน้ำตาเล็ดไป
..แม่ที่ก้าวเท้าออกมาประจันหน้าพร้อมกับ
ตวัดสายตาที่คมกริบดุจดังราวกับเพชรฆาต..
เสียงที่ร้องก้องตะโกนเรียก..ดังไปทั่วทุกสารทิศ
แล้วจะยิ่งสร้างความหวาดหวั่นให้ทวีมากยิ่งขึ้น!
เมื่อเราได้เล็งเห็นเพชรฆาต ที่ยืนอยู่เทียบเคียงกายของเเม่.. นั่นก็คือ.. คือ.. คือ.. "ไม้เรียว"⚡️
นั่นปะไร! ฮ่าๆ เสียง เพี๊ยย! เพี๊ยยย! ที่สลับมากับเสียงก่นด่าของเเม่ /()$;)$&&$;::. ตามมาด้วยเสียง โอ๊ยยๆ! เเม่... เเม่!.... เบาๆ เเม่.. เจ๊บแล้วว
นึกไปนึกมาแล้วก็หลายคน คงต้องอาการลูบคลำก้นตัวเองปล้อยๆ เหมือนกันกับฉันบ้างเเน่ แหะๆ..
ฉันเชื่อว่าใครๆ หลายคนคงพอจะผ่าประสบการณ์เช่นเดียวกันกับฉันมาบ้างแล้ว ไม่มาก.. ก็น้อยล่ะ..
แหะๆ แล้วหลังจากนั้นพักใหญ่ เเม่ของฉันก็จะตามมาด้วยการ ถือขวดยาหม่องสารพัดทา เข้ามาทาตามเเนวเเผล พลางบ่นอุบไปด้วย ทาไปด้วย หมั่นเขี้ยวเสียงสะอื้นของฉัน ก็เอามือข้างที่ทายาหม่องนั่นล่ะ ดึงหูฉันพลางสอนฉันไปด้วย
"สอนไม่รู้จักจำ นี่.. เเน่.. จะจำไหม วันหลังจะทำอีกไหม หูน่ะ.. หู.. เนี่ยยย.. เคยจำเสียพูดของแม่มั่งไหม ห๊าา.. วันหลังอย่าทำเเบบนี้อีก เข้าใจไหม
พ่อแม่สอนสั่งไม่เคยรู้จักจะจำ.. ผิดซ้ำผิดซาก.. เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา.. ตล๊อด.. ผู้ใหญ่ชี้ขวาไปซ้าย ชี้ซ้ายจะไปขวา.. มันเป็นยังไงกันห๊า.. ไอ้ลูกคนนี้ แล้วเป็นไงล่ะทำผิดก็โดนดีเเบบนี้ประจำ เจ็บไหมล่ะ.. เจ็บไหม.. นี่ๆ.. เเน่ะ จำไว้เวลาพ่อเเม่พูดเนี่ย
กาน้ำร้อนมันร้อน ก็ชอบเอามือไปจับให้มันพองตลอด.. เลี้ยงง่ายๆเหมือนลูกชาวบ้านเค้าไม่เคยจะได้ ต้องเลี้ยงด้วยไม้เรียวตลอดเลยย.. ไป.. ไปอาบน้ำ นอน.."
ฮ่าๆๆ เเม่จ๋า.. เเม่จะรู้ไหมว่าเวลาไปอาบน้ำตอนเเม่ฝากรอยเเผลเอาไว้ให้หนูเนี่ย เเหะๆ มันจะซี้ด! ซ้าด! มากถึงขนาดไหน แหะๆ แต่ก็ไปแล้วจ้า 😂
เมื่อก่อนตอนเด็ก 🌷 จะว่าไปแล้วทุกครั้งที่เเม่ดุฉัน จะมีคำพูดนี้อยู่เสมอว่า เวลาผู้ใหญ่พูดว่า
'กาน้ำร้อนนั่นมันร้อน อย่าเอามือเข้าไปจับ ..
ให้รู้จักหัดฟังเสียบ้าง มือจะได้ไม่ต้องเป็นเเผล'
ตอนนั้น.. ฉันจะเถียงเเม่อยู่ในใจทุกครั้ง
'แหม่.. เเม่ ถ้าลูกไม่เอามือเข้าไปลองจับ แล้วลูกจะรู้ได้ยังไงล่ะ ว่ามันร้อนจริงอย่างที่เเม่ว่าไว้อ่ะเปล่า'
แหะๆ คิดไปคิดมาเเล้วก็ วัยเยาว์ของเราก็ช่างดื้อ ช่างรั้น พาลให้เเม่ต้องเหนื่อยกับเรามาเเต่เล็กจนใหญ่ ได้ตลอดเวลาอยู่เหมือนกันสินะเนี่ย ฮ่าๆ..
☁️☁️🌜☁️☁️
จะว่าไปแล้วก็คิดถึงไม้เรียว ..
แล้วก็ "คิดถึงคุณเเม่จัง" .. ☁️☁️
🍃 ใกล้ "วันเเม่" แล้วอย่าลืมกลับไปหาคุณเเม่
แล้วใช้เวลาที่มี มอบความรักและให้การดูเเลท่านเหมือนดังที่ท่าน ดูเเลเรามากันด้วยนะคะ.. 👨‍👩‍👧‍👦
✤ รวมถึงผู้ปกครองที่เลี้ยงเราดุจเหมือนดังเเม่คนที่สอง ที่เลี้ยงเรามาจนเติบใหญ่ก็ด้วยเช่นกันนะคะ
☁️☁️🌜☁️คิดถึงคุณเเม่จังเลยค่ะ☁️🌷☁️☁️
โฆษณา