เรื่อง เจ้าหญิงที่ต้องคำสาป
ตอนที่ 4
เมื่อเจ้าหญิงกลับมายังปราสาท พระองค์ก็ทรงตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า
แต่ทว่าการที่เจ้าหญิงจะทรงลบล้างคำสาปได้นั้น พระองค์ต้องทำให้เจ้าชายตกหลุมรักก่อนที่ดวงจันทร์จะลับหายไปในวันครบรอบ 19 พระชันษาของพระองค์ ซึ่งก็คืออีก 7 วันข้างหน้าเท่านั้น
ในช่วงบ่ายคล้อยของวัน เจ้าชายอาเธอร์ผู้ที่ทรงกำลังนั่งครุ่นคิดอยู่ พระองค์นั่งคิดที่จะหาทางที่จะกลับไปปราสาทในป่าใหญ่แห่งนั้นอีกครั้ง
ในส่วนของของพระราชินี ผู้ซึ่งเป็นพระมารดาของพระองค์ก็ได้ให้เหล่าเสนาส่งจดหมายป่าวประกาศ ให้แก่หญิงสาวพรหมจรรย์ที่อาศัยอยู่ทั้งในและนอกเมือง ที่พร้อมจะออกเรือน เพื่อให้เจ้าชายได้เลือกคู่ครอง
ซึ่งเจ้าชายอาเธอร์ไม่ได้สนใจที่อยากจะอภิเสกสมรสแต่อย่างใด หากแต่เป็นพระประสงค์ของพระราชาที่ทรงมีพระชนมายุที่มากแล้ว เจ้าชายจึงมีหน้าที่ ที่ต้องรับช่วงต่อจากพระบิดา
ในช่วงเช้ามืด เจ้าชายได้แอบนำม้านิลสัตว์คู่ใจของพระองค์ควบเข้าไปในป่าใหญ่ มุ่งตรงสู่ปราสาทอาถรรพ์
ซึ่งเป็นเวลาที่ดวงตะวันโพล้เพล้ที่พระองค์ทรงมาถึง ณ ปราสาทนี้อีกครั้ง คราวนี้เจ้าชายได้แอบเข้าไปในปราสาทอย่างเงียบที่สุดโดยที่ไม่มีใครรู้ตัว
เมื่อเจ้าชายเข้ามายังปราสาทก็ได้เห็นเจ้าหญิงที่กำลังถือย่ามหนึ่งใบ พร้อมร่ำลารูปปั้นของพระบิดาและมารดา ทำให้เจ้าชายได้เห็นเจ้าหญิงที่อยู่ในร่างของหญิงสาวหน้าตาอัปลักษณ์ และแล้วเจ้าชายอาเธอร์ทำการแอบฟังเจ้าหญิงพูดกับรูปปั้นเหล่านั้น
"ท่านพ่อเพคะ ท่านเเม่เพคะ ลูกต้องลาท่านทั้งสองแล้ว อีกไม่นานเราก็จะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วนะเพคะ" เจ้าหญิงร่ำลาพร้อมน้ำตาที่อาบแก้ม และพระองค์ทรงได้ให้คำมั่นสัญญาแก่คนรับใช้
"อีกไม่นานเกินรอ ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม รอข้านะ"
และแล้วเจ้าหญิงจึงเดินทางเข้าสู่ป่าใหญ่เพื่อมุ่งไปทางทิศตะวันตก ซึ่งมีเจ้าชายที่ตามมาห่าง ๆ และแล้วเจ้าชายก็ได้หยุดม้าอย่างกระทันหัน เมื่อเห็นว่าเจ้าหญิงคุกเข่าลง พร้อมก้มลงและหลับตาภาวนา
ทันใดนั้นเอง แสงจ้าก็ได้ปรากฎขึ้นนั่นคือแสงของผู้พิทักษ์แห่งป่า
"ข้าจะไปแล้ว ขอท่านโปรดให้พรแก่ข้าด้วยเถิด" เจ้าหญิงเมอร์นิซ่าเอ่ย
"ทุกอย่างถูกลิขิตไว้แล้ว เจ้าจะได้รับชัยชนะกลับมา เจ้าชายอาเธอร์รอเจ้าอยู่ มุ่งตรงไปยังทิศตะวันตก
แล้วเจ้าจะเห็นปราสาทสีทอง"
"และความอัปลักษณ์ของเจ้าจะไม่เป็นผล หากบุคคลผู้นั้นเห็นความดีของเจ้าลึกถึงภายในจิตใจ แต่เขาจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงแค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น"
"หากต้องการให้มนต์ทั้งหมดคลายลง หนทางเดียว คือการที่เจ้าชายอาเธอร์รับรัก เพราะคำสาปของแม่มดเคอร์ร่าคือการเห็นเจ้าอาพรรบในรักเท่านั้น!"
ซึ่งเจ้าชายอาเธอร์ได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เพราะนั่นคือหนึ่งในแผนของพรหมลิขิต
"เธอคือผู้ที่ต้องคำสาปสินะ!?" เจ้าชายสบดออกมาเบาๆ
ไม่นานเจ้าหญิงก็สะพายย่ามออกเดินทางต่อไป ซึ่งมีเจ้าชายตามมาห่าง ๆ
ณ เมืองแห่งปราสาทสีทอง
เป็นเวลา 1 วันเต็มกับการเดินทางในครั้งนี้ ซึ่งเจ้าหญิงได้พบกับนางสนมของพระราชินี ที่มาเดินจ่ายตลาด พระองค์จึงเข้าไปถาม
"โปรดให้ความเมตตาแก่ข้าด้วย ท่านพอจะมีงานให้ข้าทำในวังค์หรือไม่"
"ไม่มี!" นางสนมเอ่ย
"เดี๋ยวนะ แต่ตอนนี้ตาเฒ่าที่อยู่ท้ายวังค์ล้มป่วยลง ซึ่งต้องการหาคนรีดนมแพะคนใหม่นะจ๊ะ"
คนรับใช้คนหนึ่งเอ่ยขึ้น
"อือๆ งั้นก็ตามนั้น หล่อนสองคนพานางไป
และอย่าให้นางได้เข้ามายุ่งวุ่นวายในวังค์เป็นอันขาดล่ะ!"
เมื่อเจ้าชายเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น จึงควบม้าผ่านหน้าเจ้าหญิงและเหล่าคนรับใช้
เจ้าชายสบดในใจ "ข้าแค่อยากรู้ว่าภายใต้ความอัปลักษณ์นั้นจะเป็นเช่นไร ถ้าข้าเป็นผู้ปลดปล่อยตามคำทำนายจริง ๆ แล้วข้าจะทำได้หรือไม่กันนะ ข้าจะยอมรับรักเจ้าได้หรือปล่าวกัน"
"เจ้าชาย!! "
คนรับใช้ทั้งหมดก้มหน้าลง นางสนมที่เห็นว่าเจ้าหญิงจ้องมองเจ้าชายอย่างไม่คลาดสายตาจึงได้ตะคอกอย่างเสียงดัง "นี่เธอ! ทำอะไรหน่ะ!! ก้มหน้าเดี่ยวนี้!" เเละแล้วเจ้าชายก็ควบม้าจากไป
"เพคะ"(ก้มหน้า)
"ตามข้ามา ข้าจะพาเจ้าไปที่โรงแพะ"
"ข้าขอบน้ำใจท่านมาก ท่านหญิง" เจ้าหญิงเอ่ย
" เหลืออีก 6 วันแล้วซินะ ข้าจะเข้าไปในปราสาทได้ยังไงกัน"
เช้าวันถัดมา เจ้าชายได้แสร้งใส่เสื้อผ้าเก่าๆ แต้มหน้าให้ดูสกปรกเพื่อที่จะเข้ามายังโรงแพะ และเพื่อที่จะทำให้เจ้าหญิงผู้อัปลักษณ์จำเจ้าชายไม่ได้
ณ 🏚 ของเจ้าหญิง
"ก๊อก ๆ ท่าน ข้าขอน้ำสักแก้วเถิด " เจ้าชายเอ่ย
แต่เจ้าหญิงก็ไม่ได้ออกมา หากแต่เจ้าหญิงกำลังนำอาหารไปให้ชายชราผู้รีดนมซึ่งอยู่ถัดออกไปอีกกระท่อมหลังหนึ่ง
"ขอโทษนะจ๊ะ ข้าอยู่นี่ รอข้าสักครู่นะจ๊ะ"
เจ้าชายพยายามหลับตาและฟังเสียงอันอ่อนโยน เมื่อลืมตาขึ้นเจ้าหญิงก็ได้ยื่นแก้วน้ำให้เจ้าชาย ซึ่งเป็นดังนั้น เจ้าหญิงจำเจ้าชายไม่ได้จริง ๆ
แต่เจ้าชายกลับต้องตะลึงกับภาพตรงหน้า ซึ่งเจ้าหญิงไม่ได้อัปลักษณ์เหมือนดั่งวันแรกที่เจ้าชายแอบมอง ความงดงามของเจ้าหญิงนั้นเกินกว่าหญิงใดที่เจ้าชายเคยเจอพบเจอ เจ้าชายจ้องมองหน้าเจ้าหญิงสักพัก และแล้วหน้าตาของเจ้าหญิงที่อัปลักษณ์ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
💗
💓
💗
มาอัพตอนใหม่แล้วค่าทุกคน...ต้องขออภัยที่ห่างหายไปนานนะคะ ตั้งแต่เปิดเทอมมาอนาไม่มีเวลาว่างเลยค่ะ เรียนหนักมากเพราะอยู่ปีสามแล้ว ชีวิตวนลูปอยู่กับการสอบ อ่านหนังสือ บวกกับต้องทำขนมด้วย
ปล.ตอนแรกคิดว่าจะให้จบในตอนที่4 ไป ๆ มา ๆ ยาวเกิ๊น555 ขอเป็นตอนจบในตอนที่5 นะค้า😂
หากมีคำผิดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ💗
ปล.2 อนาหายไปนานคิดว่าผู้ติดตามจะลดลงแต่กลับมาอีกที มีคนมาติดตามเพิ่ม ต้องขอขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะคะที่มาติดตามกัน อนาอยากติดตามกลับ แต่พอไปส่องไม่รู้ว่าพี่ๆเพื่อนๆ ใช้เพจชื่ออะไรกันบ้าง ส่งซิกมานะคะ ใช้เเอคเคาน์เพจทักมาได้เลย เดี่ยว อนาจะติดตามกลับทุกคนเลยค่า☺️☺️
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
