6 ส.ค. 2020 เวลา 09:19 • นิยาย เรื่องสั้น
เรื่องสั้น...บ่อน!
3 สิงหาคม 2565
22.05 น.
เสียงโทรศัพท์ดังระรัวขึ้นถี่ยิบ ผบ.ชน. ซึ่งกำลังเตรียมตัวเข้านอน ขมวดคิ้วสงสัยระคนฉุนเฉียว เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เอ่ยบอกภรรยา
“เก็บเกี่ยว ผู้กับทุ่งพญาเมฆโทรมา หน่ะแม่ มีอะไรอีกก็ไม่รู้ เฮ้อ สั่งนักสั่งหนาแล้วว่าอย่าโทรมาดึก ๆ ดื่น ๆ ไม่รู้จักเวล่ำเวลากันเล๊ย”
1
“มีอะไร เก็บเกี่ยว?”
ต้นสายพูดร้อนรน
“ชิบหายแล้วนาย เกิดเรื่องขึ้นที่หม้อข้าวของเรา”
1
คำว่า “หม้อข้าว” เป็นที่รับรู้กันดีในวงการว่าคือแหล่งรายได้ที่หล่อเลี้ยงตำรวจทุกระดับ
“พื้นที่ของคุณมีหม้อข้าวตั้งหลายใบ ใบไหนวะ บอกมาชัด ๆ สิ”
ทุ่งพญาเมฆ เป็นสน. เกรดเอบวก เพราะมีหม้อข้าวที่ทำให้อิ่มจนอ้วนหลายใบจริง ๆ”
“หม้อใหญ่กับเรื่องใหญ่เสียด้วย งานนี้ถ้าแก้ไขไม่ทัน ได้ชิบหายกันทั้งนครบาลแน่”
“ก็มึงบอกมาเลยสิวะว่าหม้อใบไหน?”
เขาเปลี่ยนสรรพนามด้วยความฉุนเฉียว จน “กุญชรีบาทหลังดรุณี” ภรรยาสะดุ้ง เพราะโดยปกติ เขาไม่ใช่คนหยาบคายอะไร
“บ่อนเฮียตี้ ครับนาย”
เคารพมิสู้เชื่อฟัง เก็บเกี่ยว ตะโกนสวนมา
“ทหารเข้าเหรอ ไม่น่านะ เคลียร์กันลงตัวแล้วนี่ ฝ่ายปกครองก็ไม่น่าใช่ แบ่งกองให้มากกว่ากองปราบด้วยซ้ำ”
1
“ไม่ใช่มีใครเข้าจับ แต่มีการยิงกันในบ่อน”
“อั๊วเคยบอกแล้วว่าให้ดูแลดี ๆ ส่งใครไปเคลียร์สิวะ จ่ายค่าทำขวัญ ค่าปิดปาก กับทำคดีว่าโดนยิงข้างนอกบ่อน อย่าให้บ่อนเป็นสถานที่เกิดเหตุ แค่นี้ก็ได้แล้ว ทำไมต้องโทรมาด้วย หรือลื้อไม่เคยทำคดีแบบนี้?”
“ไม่ใช่ศพเดียวนาย ทั้งหมด 4 ศพ แล้วที่ชิบหายคือดันมีตำรวจยศพันตำรวจตรีเป็นศพอยู่ด้วยนี่สิ
“เฮ้ย งั้นชิบหายจริง ลื้อสั่งการอะไรไปบ้างแล้ว?”
“ยังเลยนาย ผมได้ข่าวก็โทรหานายเลย นายจะให้ทำอะไรก็ว่ามา”
เขานิ่งคิดครู่หนึ่ง พยายามนึกถึงคดีใกล้เคียงที่เคยเกิดขึ้น เพื่อจะนำมาประยุกต์ใช้ พลันสายตาเห็นหน้าจอทีวีมีพิธีกรข่าวกำลังสัมภาษณ์อัยการในคดีบอส กระทิงแดง เขาจึงพบทางออก พูดโทรศัพท์ร้อนรน
“เก็บเกี่ยว ลื้อสั่งตำรวจทุกหน่วย โดยเฉพาะสายตรวจ ให้ขับรถไปตรวจที่เกิดเหตุด้วยเกียร์หนึ่งเท่านั้น ย้ำนะ ว่าเกียร์หนึ่งเท่านั้น ใครฝ่าฝืนจับขังแม่งให้หมด”
ด้วยประสบการณ์ที่น้อยกว่า เก็บเกี่ยวตามไม่ทัน ถามเสียงสูงด้วยความสงสัยสุดขีด
“ทำไมต้องเกียร์หนึ่ง?”
“ก็เพื่อให้ถึงสถานที่เกิดเหตุช้าหน่อยสิวะ ถ่วงเวลาเข้าไว้ ระหว่างนี้ลื้อโทรหาเฮียตี้เขานะ บอกให้ลูกน้องเก็บหลักฐานให้หมด ทั้งชิบ เงินสด คอมพิวเตอร์ บัญชีจ่ายส่วย กล้องวงจรปิด ไพ่ หรืออุปกรณ์ที่ใช้เล่น”
1
“แค่นี้ใช่มั้ยนาย?”
“เออ สั่งให้ทำให้เร็วที่สุดนะ ไม่งั้นได้ชิบหายกันแน่”
“ทูนหัว” แมวหนุ่มพันธุ์เปอร์เซีย กระโดดขึ้นบนโต๊ะ เพื่อหวังสบตากับเขาใกล้ ๆ นั่นทำให้เขาคิดอะไรออก
“เฮ้ย เดี๋ยว สั่งให้เก็บโต๊ะที่ใช้เล่นด้วย อันนี้สำคัญมาก”
“โต๊ะมันใหญ่มากนะนาย ต้องใช้คนยกหลายคน ตามขนาดและจำนวนแล้วต้องมาขนด้วยรถสิบล้อสักสี่ห้าคัน ป่านนี้จะไปหาที่ไหน?”
“ถ้าหารถไม่ได้ ก็ให้ฝากไว้ที่บ้านข้าง ๆ สิวะ แล้วพวกลื้อก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่าโต๊ะอยู่ใต้จมูกนั่นเอง”
ยังไม่เคลียร์ สำหรับเก็บเกี่ยว เขาถามเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์
“เงิน ชิบ อุปกรณ์การเล่น โพยจ่ายส่วย ตลอดจนคอมพิวเตอร์นี่ผมพอเข้าใจ แต่ทำไมต้องเก็บโต๊ะด้วย”
“ไอ้โง่ ถ้าโต๊ะเหลือในบ่อนหลายตัว อั้วจะชี้แจงกับนาย กับสื่อมวลชนยังไงว่าเป็นแค่บ่อนวิ่ง ก็เอิกเกริกอลังการ เสียขนาดนั้น เอางี้ ยังไง ๆ ก็คงปิดข่าวไม่มิดแล้ว เพราะระดับสารวัตรตายทั้งคน เหลือโต๊ะไว้สักตัวก็แล้วกัน อั๊วค่อยเคลียร์เองว่าแค่น่าสงสัยว่าจะเป็นบ่อน หรือเคยเป็นบ่อน”
“ได้ครับ ว่าแต่นายจะเข้าตรวจสถานที่เกิดเหตุคืนนี้เลยมั้ย?”
เขาบริภาษใส่โทรศัพท์
“ลื้อนี่ได้เป็นผู้กับเพราะซื้อตำแหน่งมาจริง ๆ เลยว่ะ อั้วจะเข้าไปทำไมให้นักข่าวถาม เหตุสด ๆ แบบนั้นมันคิดคำตอบไม่ออกหรอก พูดไปจะมัดตัวเองเปล่า ๆ เร็ว รีบสั่งการไปตามที่สั่ง พรุ่งนี้สาย ๆ โน่นแหละ อั๊วจึงจะเข้าไป อ้อ ช่วยหาทางออกหลบนักข่าวให้ด้วยนะ แค่นี้แหละ”
1
ภรรยาสาวใหญ่ เข้ามาไต่ถาม
“มีเรื่องเหรอคะคุณพี่ คงไม่หนักหนาอะไรใช่มั้ย”
เขาหันมาตอบภรรยา เสียงหม่น
“เธอช่วยโทรไประงับเฟอร์นิเจอร์ชุดใหญ่ที่ผมสั่งไว้ด้วยนะ บอกว่าอย่าเพิ่งมาส่ง ไว้มีที่อยู่แน่นอนแล้วค่อยแจ้งสถานที่จัดส่งอีกที”
“เราจะย้าย?”
“ใช่ ภาวนาว่าแค่ย้าย ไม่ใช่ให้ออกจากราชการ”
“ฉันต้องทำอะไรเพื่อช่วยคุณพี่บ้างคะ?”
“ช่วยเย็บหน้ากากผ้าให้หน่อย พรุ่งนี้ผมคงต้องแถลงข่าว”
“หน้ากากผ้า? ก็มีอยู่แล้วนี่คะ หลายสีด้วย สีเลือดหมูก็มี”
เขาบอกภรรยาด้วยใบหน้าสลด
“สีเลือดหมูจะยิ่งเพิ่มความชิงชังให้ผู้คน เอ่อ คงต้องใช้สีขาวบริสุทธิ์ เพื่อให้ดูซอฟท์ลง หาผ้าสีขาวแล้วกัน อ้อ เย็บให้มีขนาดใหญ่กว่าเดิมนะ โผล่แค่ตาก็พอ ผมไม่อยากให้ใครจำได้”
1
ภรรยาสาวใหญ่ ตกปากรับคำ การเย็บปักถักร้อยไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ ผู้มีตำแหน่งเป็นประธานกลุ่มแม่บ้านนครบาล
ในขณะที่ “เขา” เดินไปหยิบขวดสุรานอกชั้นดีมาดื่มแก้วใหญ่ เพื่อระงับความเครียด
ขอบคุณที่ติดตาม
กวีเหลวไหล
๖ สค. ๖๓
กดติดตามเพจกวีเหลวไหลด้วยนะครับ เพื่อจะไม่พลาดนิยายหรือเรื่องสั้นอันทันสมัย ทันเหตุการณ์อยู่เสมอ
โฆษณา