11 ส.ค. 2020 เวลา 04:35 • ไลฟ์สไตล์
วันแม่เขียนให้แม่...รักนะคะคนบนฟ้า..
ตั้งแต่จำความได้ แม่เราคือคนที่มีความเสียสละมากที่สุด แม่เป็นคนพิการทางหู ดับไป 1 ข้าง และอีกข้างก็ได้ยินไม่ค่อยชัด แม่เล่าให้ฟังว่าตอนยายคลอดแม่ออกมาตัวเล็กมาก และมีน้ำหนองไหลออกทางหู จนตาเกือบจะเอาแม่ไปฝังดินแล้วนึกว่าเสียตอนคลอด แต่แม่ก็ร้องออกมาเบาๆๆ จนตาและยายรู้ว่ายังไม่ตายคะ ก็เลยโตเป็นสาวแม่ก็จะคอยทำอาหารให้ทุกคนในบ้านทาน คอยตักน้ำให้เต็มโอ่ง เสร็จงานบ้านยังออกมาช่วยพี่สาวตัดเย็บเสื้ผ้าให้ลูกค้าอีก พี่สาวแม่ก็จะเก่งสวย เปิดร้านตัดเสื้อผ้าก็จะยุ่ง แม่จะเป็นคนที่ทำทุกอย่างได้หมด
รูประบายสีของลูกสาว
แม่ได้เรียนถึงแค่ชั้น ป.2 ไม่ใช่เพราะหัวไม่ดีแต่สมัยนั้นเค้าไม่นิยมให้ผู้หญิงเรียนสูง เนื่องจากตาเป็นหนาน (ภาษาเหนือคือคนทึ่ผ่านการบวชพระ) ตาจะเก่งอ่านเขียนภาษาล้านนา (ภาษาเมือง) ด้วยแม่เป็นคนใฝ่รู้ทำให้ได้อ่านเขียนภาษาเมืองได้เก่ง อ่านตำรายาเมืองได้ แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้เรียนจากแม่เลย แม่พยายามจะสอนแต่เราเด็ก แค่ กะ ขะ คะ งะ ก็เลิก
แต่แม่เป็นผู้หญิงที่เก่งงานบ้าน ทำกับข้าวอร่อยมาก และเป็นคนอารมณ์ดี ในช่วงทึ่เราเรียนในเมือง หยุดเสาร์-อาทิตย์จะมาหาแม่และทำกับข้าวด้วยกัน คุยกัน ทั้งวัน จนพ่อถามว่า สองแม่ลูกนี่ไม่เบื่อไงคุยกันได้ทั้งวัน บางทีแม่ก็ไล่ให้เราไปหาเพื่อนบ้างคงกลัวเราเหงา แต่เราจะบอกว่าช่วงเทศกาลหนูกลับบ้านมาเพื่อมาเจอหน้าคนในครอบครัวคะ ได้คุยได้ทานข้าว ด้วยกันนั่นคือสิ่งที่หนูตั้งใจ กับเพื่อนตอนไหนก็ได้คะ เพราะมีบางคนช่วงเทศกาลเค้ากลับมาสังสรรกับเพื่อนเจอพ่อแม่แค่ตอนมาแว๊บๆๆและตอนกลับ แต่มันก็คือความชอบแต่ละคนเนาะ แต่เห็นใจพ่อแม่หน่อยลองมองดูปฏิทิน มีรอยขีดกาทับเพื่อนับวันถึงวันหยุดยาวได้เจอลูก
แม่จากไปตอนอายุ 73 ปี คิดถึงนะคะ คุณแม่ตาหยีที่รัก
เราแปลงร่างคุยกับลูกขำๆๆ
โฆษณา