Running Boy ปาฏิหาริย์รักจากแม่
แค่ได้เป็นลูกของแม่ ก็ภูมิใจกว่าเป็นอะไรบนโลกนี้
ขอคั่นเวลาจากซีรีส์ในตำนาน
มาชวนดูหนังให้คิดถึงแม่กันอีกสักเรื่อง
บางคนไม่มีโอกาสได้กลับบ้านไปหาแม่
หรืออยู่กับแม่แล้วแต่ไม่อยากบอกรักเพราะเขิน
ไม่เป็นไร...เรามาสุขสันต์วันแม่กับหนังเรื่องนี้กัน
เด็กออทิสติกอย่างโชวอนพิเศษกว่าคนอื่น
ตั้งแต่เด็กจนโตแม่ดูแลเขาอย่างใกล้ชิด
หลายกิจกรรมที่แม่ให้โชวอนทำ
เธอเชื่อว่านั่นคือการทำให้โชวอนเหมือนกับคนอื่น
การวิ่งมาราธอนเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เธอให้เขาทำ
ไม่มีใครหรือแม้แต่แม่โชวอนรู้ว่าเขาคิดยังไงกับการวิ่ง
พอเธอถาม เขาก็ตอบกลับอย่างซื่อๆ ว่า 'ชอบครับ'
ก่อนลงไปวิ่งแม่จะพูดประโยคปลุกใจให้โชวอน
"น่องของลูกคือน่องเงินล้าน
ร่างกายของลูกคือเครื่องจักรกล"
เขาท่องประโยคนั้นจนขึ้นใจ...
ระหว่างที่แม่ฝึกโชวอนวิ่งแบบงูๆ ปลาๆ
มีเหตุบังเอิญให้พบโค้ชวิ่งมาราธอนคนหนึ่ง
เขามาทำงานสาธารณประโยชน์ที่โรงเรียนโชวอน
แม่ของโชวอนดีใจกับโอกาสตรงหน้า
เธอตามตื๊อเขาอยู่หลายวันกว่าเขาจะใจอ่อน
แต่ถึงแม้จะรับปากว่าฝึกให้ แต่เขาก็ทำแบบขอไปที
จนกระทั่งวันหนึ่งเขาพูดให้โชวอนไปวิ่ง 100 รอบ
แน่นอนว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ
แต่พ่อหนุ่มแสนซื่อกลับทำจริง
โค้ชรู้เรื่องเข้าก็ตามไปดูเพราะเป็นห่วง
โชวอนรักษาคำพูดของเขาเสมอ
"ผมยังวิ่งไม่ครบครับ ยังเหลืออีก 1 รอบ"
เมื่อวิ่งเสร็จ โชวอนจับมือโค้ชไปแตะที่หัวใจเขา
โค้ชสัมผัสได้ถึงใจที่เต้นแรงดวงนั้น
หนังเดินเรื่องไปพร้อมกับทักษะการวิ่งที่พัฒนาขึ้น
ในเวลาเดียวกับที่คนในครอบครัวกำลังถอยห่างแม่และโชวอน
พ่อพยายามหาเรื่องทำงานและไม่กลับบ้าน
น้องชายก็ทำตัวมีปัญหา
เขาไม่ชอบที่แม่มัวแต่สนใจโชวอน
ทุกคนรู้สึกว่าโชวอนคือตัวปัญหาของครอบครัว
ไม่มีใครเข้าใจแม่ว่าตัวปัญหาที่ทุกคนเอือมระอา
มีแต่แม่เท่านั้นที่รับภาระอันหนักหน่วงนั้น
ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีใครดูแลบ้าน
และพาโชวอนไปไหนต่อไหน
ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีใครต่อสู้กับคนอื่น
ที่มองโชวอนเป็นตัวประหลาด
ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีใครทำให้บ้านเป็นบ้าน
แม่ต่างหากคือผู้รับปัญหาเหล่านั้นไว้ทั้งหมด
จนวันที่แม่ป่วยและเหนื่อยล้า
แม่ก็เลิกหวังจะให้โชวอนวิ่งอีกต่อไป
แม้โค้ชจะมาอ้อนวอนให้เธอเปลี่ยนใจ
แต่คราวนี้เธอกลับไล่โค้ชให้กลับไป
เธอบอกว่านั่นคือความจริงที่ต้องยอมรับ
ลูกของเธอบกพร่องและต่างจากคนอื่น
เมื่อวันที่แม่ป่วยทุกคนในบ้านเริ่มเข้าใจ
หากไม่มีแม่อยู่ในบ้านแล้ว
ทุกคนในบ้านช่างอ่อนแอและเปราะบางเหลือเกิน
ถึงวันวิ่งมาราธอน โชวอนขึ้นรถไปเพียงคนเดียว
ไม่มีใครรู้เรื่องสักคนว่าเขาออกไปไหน
แม่ โค้ช และน้องชายต่างไปตามหาเขา
เจอจนได้...เจอโชวอนที่งานวิ่งจนได้
แม่ดึงมือเขากลับบ้าน แต่โชวอนไม่ยอมกลับ
คราวนี้โชวอนดื้อรั้นและอยากออกตัววิ่งไป
แม่พูดเท่าไหร่ โชวอนก็ไม่ฟัง
เขาถามแม่ว่า "ขาของผมคืออะไร"
แม่พูดอะไรไม่ออก นอกจากปล่อยให้เขาวิ่ง
วิ่งไปตามทางที่เขาต้องการ
นั่นเป็นช่วงเวลาที่โชวอนเปล่งประกายความสุขอย่างแท้จริง
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของเบเฮียงจิน
หนุ่มออทิสติกที่ลงแข่งมาราธอนปี 2001
ลงแข่งไตรกีฬาปี 2002
เวลาที่ทำได้ดีมากจนเหลือเชื่อ
เขากลายเป็นที่รู้จักและสร้างแรงบันดาลใจ
ด้านพระเอกอย่างโช ซัง วู ที่เราเคยรู้จักเขา
จากประโยคเด็ดเรื่อง The Classic
"นอกจากรักคุณแล้ว ผมไม่เก่งอะไรอีกเลย"
ในเรื่องนี้เขาทำให้เราเห็นว่าเขาเก่งการแสดงมาก
ใครบอกว่าแสดงไม่ดีขอกดโกรธให้เลย 555
คนบ้าอะไร แสดงอะไรก็ทำให้รู้สึกอบอุ่นไปหมด
ดูเรื่องนี้แล้วใครน้ำตาไม่ไหลตามคือคนใจแข็งมาก
เราขอยกบทความนี้ให้บรรดาคุณแม่อีกหนึ่งเรื่อง
เพราะหนังเรื่องนี้ทำให้เราเข้าใจความเหนื่อย
ความเข้มแข็ง ความอดทน และความรักของแม่ทุกคนจริงๆ
สุขสันต์วันแม่นะคะ คุณแม่ทุกท่าน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
