12 ส.ค. 2020 เวลา 04:08 • ไลฟ์สไตล์
เรารู้สึกอย่างไรต่อสิ่งที่เรารับรู้
# Ep.6
สวัสดีเช้าวันพุธที่สดใส 🌳🌿
เสียงไก่ขัน เสียงนกร้องระงมตั้งแต่เช้า พ่อปลุกฉันตอนตี 5 ครึ่งให้จัดแจงแต่งตัว ความจริงฉันเพิ่งม่อยกระรอกหลับไป เมื่อตี 2 กว่า ๆ ของรุ่งเช้าวันนี้นี่แหละ
วันนี้เป็นวันแม่ แม่ฉันตื่นมาเช้ากว่านั้น เพราะตะกร้าที่พร้อมไปวัดถูกจัดไว้ครบหมดแล้ว ข้าวสวยที่เป็นข้าวกล้องสีเหลืองอ่อน ๆ กับข้าว 1 อย่างในหม้อใบเล็ก ขนมหวาน น้ำเปล่าขวดเล็ก และดอกไม้ 2 กำ ที่แม่เตรียมให้พ่อกับฉันไปวัดเช้าวันนี้
วันนี้เป็นวันพระ หลวงพ่อไม่มาบิณฑบาต ถึงหน้าบ้านอย่างเคย
... ปกติพ่อจะใส่บาตรทุกเช้าหน้าบ้าน แต่เว้นวันพระที่ไม่ได้ไปเองถึงวัด หากฉันไม่ได้กลับบ้าน และพาไป
ที่วัดคนแก่มีมากกว่าหนุ่ม ๆ สาว ๆ ทุกวันพระ พระแต่ละองค์งดบิณฑบาต หากโยมสะดวกก็ไปทำบุญที่วัด
.. พ่อเล่าว่า ช่วงโควิด 3-4 เดือนก่อน วันพระ พระท่านก็มีลูกศิษย์วัดจัดเตรียมอาหารเช้าเพลเท่าที่มีอาหารแห้ง เพราะไม่มีใครไปวัดเหมือนยามปกติ
ฉันมาถึงวัดตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง ชาวบ้านตื่นเช้ากันจริง ๆ ขนาดว่าไม่สาย แต่ก็ยังสายกว่าคนอื่น ๆ มากนัก
.
❣️หลายอย่างที่เราคิดว่าพยายามแล้ว! คนอื่นอาจจะทำมากกว่าเราเยอะมากก็เป็นได้ คงคล้าย ๆ กันละเนอะ
เช้านี้ได้เห็น อสม.ตั้งโต๊ะที่เชิงบันไดทางขึ้นศาลาทั้งสองฝั่ง วัดไข้ ลงรายชื่อ ระบุอายุ และบ้านเลขที่ของทุกคน
.
❣️สิ่งที่สำคัญ เราให้ความสำคัญ ...
หากป้องกันไว้ก่อน ย่อมดีกว่าตามแก้ไขเสมอ
ฉันไม่ได้กลับบ้านนานตั้งแต่ช่วงโควิดเริ่ม
.. แป๊บ ๆ ผ่านไป 5 เดือนแล้ว พ่อกับแม่แข็งแรงดีเหมือนเดิม ได้เจอพ่อกับแม่ที่กรุงเทพทุกเดือน ระหว่างนั้น มากกว่าพาตัวเองกลับมาบ้านที่ต่างจังหวัด
สิ่งที่เปลี่ยนไปมากคือ ก๋วยเจ๋ง หมาไทยพันธุ์บางแก้ว ที่เคยดุที่สุดในย่านนี้ ดูอ่อนระโหยโรยแรงกว่าเดิมไปมาก อายุ 14 ปีแล้ว
พ่อกับแม่บอกว่า เจ๋งคงจะอยู่กับเราอีกไม่นาน แก่มากเหลือเกิน ไม่ค่อยมีแรงเดินแล้ว จากที่เคยวิ่งปู้ดป้าดดขึ้นลงบันได 10 กว่าขั้นของเรือนไม้ใต้ถุนสูงอย่างคล่องแคล่ว
.
...ทุกวันนี้อยู่แต่บนบ้านเป็นส่วนใหญ่ ฉันถึงบ้านเมื่อคืน เสียงเห่ารับดังไม่หยุดตั้งแต่รถเพิ่งจอด
.
แค่เห็นเจ้าเจ๋งค่อย ๆ เดินกระปวกกระเปียกหลังจากยืนปักหลักรอรับฉันที่หน้าประตู พลอยให้น้ำตารื้อได้ง่าย ๆ
เช้านี้ ..
นั่งตรงไหนก็มาซบอยู่ใกล้ ๆ
อยู่ดี ๆ น้ำตาก็ไหล 😣😭
ไม่อยากคิดถึงวันที่ก๋วยเจ๋งจะจากไปเลย ขนาดฉันยังรู้สึกจุก ๆ คนที่น่าจะอาการแย่มากหน่อยคงเป็นพ่อฉัน แม่เองก็คงไม่น้อยนั่นแหละ
จานโปรด ..
แม่ฉันมีจานโปรดเวลาทานข้าวทุกครั้ง จานกระเบื้องลายดอกกุหลาบสีชมพูใช้มาเกิน 20 ปีได้แล้ว พ่อกับฉันเวลาล้างจานก็จะระมัดระวังหน่อย ความธรรมดาอันพิเศษ
❣️ส่วนมากแม่มักรู้จานโปรดของทุกคนในบ้าน
แม่ฉันรู้ว่าพ่อชอบอะไร ลูกคนไหนมีกับข้าวจานโปรดเมนูไหนบ้าง
... อาหารวันแม่ ฉันเห็นตั้งแต่เช้าที่ไปวัดแล้ว ล้วนเป็นกับข้าวและขนมจานโปรดของฉันทั้งนั้น
.. นี่วันแม่หรือวันของลูกกันแน่
🎵 คือหัตถาครองพิภพ จบสากล 🎵🎶〰️
โน๊ตเพลงที่เปิดค้างไว้ กับการหัดเล่นให้เป็นเพลงอีกสักครั้ง
แม่เดินมาด้านหลัง ยืนฟังเสียงป๊อกแป๊ก ๆ ที่กระท่อนกระแท่นเป็นเพลงทีละตัวโน้ต
.
แม่ถามว่า เล่นอะไร หน้าตาแปลก ๆ
เพลงยังไม่พริ้วสวย ฟังสบาย แต่เพลงที่ดีดเปาะแปะ ๆ ช้า ๆ นั่นคือ เพลงให้แม่นะ
.
ความเซอร์ไพรส์ไม่เคยมี 😂
แถมยังเล่นเป็นเพลงดี ๆ เพราะ ๆ ก็ไม่สำเร็จอีก โอ๊ยยย เน๊อะ ..ขำแทนที่จะซึ้ง
.
❣️สุขสันต์วันแม่นะคะทุกคน 🌸🍃
.
.
ที่บ้านฉันแต่ละปี พ่อฉันจุดเทียนหน้าทีวีทุก ๆ วันเฉลิมพระชนม์ของพ่อหลวง 💛 และแม่หลวง 💙 เป็นประจำเลยค่ะ
.
❣️คืนนี้มาร่วมใจจุดเทียนชัยถวายพระพรแม่ของแผ่นดินไปพร้อม ๆ กันนะคะ 🤍💙💙
..
รฉัตร วรรณกุล
12 สิงหา’ 2563
โฆษณา