ความรักของแม่ :)
สวัสดีวันแม่ครับทุกๆคน :)
ผมเองห่างหายจากBlockditไปนาน
คิดถึงพี่ๆเพื่อนๆนักเขียนนักอ่านทุกคนมากเลยครับ :)
แต่ไหนๆวันนี้วันหยุดมีเวลาเจียดก็ขอมาเขียนบทความสักเล็กน้อยให้ทุกๆคนอ่านกันนะครับ :)
ผมมีเกร็ดความรู้เล็กๆเกี่ยวกับ “ ความรักของแม่ “
มาฝากทุกๆคนครับ
แน่นอนครับทุกคนเคยมีความรัก
ไม่ว่าจะเป็นแบบ เพื่อน พี่น้อง แฟน คู่แต่งงานหรือครอบครัวก็ตาม
แต่ทุกๆความรักนั้นมีฮอร์โมนอยู่สองตัว
เป็นเบื้องหลังความรู้สึกดีๆเหล่านั้นครับ :)
ความรักในมุมมองวิทยาศาสตร์
ของคู่รักข้าวใหม่ปลามันอาจจะเรียกได้ว่าเป็น
ความ “ ชอบ “ กันซะมากกกว่านะครับ
ฮอร์โมนเบื้องหลังเจ้าความชอบพอกันนี้ก็คือ
“ โดพามีน “ ครับ
เป็นสารที่หลั่งออกมาเวลาที่เราได้ทำอะไรที่อยากทำได้ของที่อยากได้หรือว่าได้อยู่ใกล้ชิดกับคนที่เราชอบ
ฮอร์โมนประเภทนี้จะหาพบได้ง่ายในคู่รักที่คบมากับไม่เกิน 1 ปีครับ
และฮอร์โมนพวกนี้ทำหน้าที่เหมือนสารเสพติด
เมื่อมันหลั่งออกมาแล้วมันจะพยายามคงระดับไว้ให้เท่าเดิมให้ได้
จึงไม่น่าแปลกใจเมื่อคนเราเลิกกันจะมีอาการ
“ อกหัก “ หรือถ้ามองในมุมวิทยาศาสตร์แล้ว
มันคือการ “ ถอนยา “ ดีๆนั่นเองครับ
ไม่ต่างจากคนติดบุหรี่ที่ต้องการสูบเพิ่มฉันใด
สมองก็ต้องการโดพามีนฉันนั้น
และเมื่อเราขาด “ คน “ ที่คอยกระตุ้นให้เราผลิตสารเหล้านั้นไปอย่างฉับพลันหรือเหมือน “ หักดิบ “
อาการ “ ลงแดง “ ก็จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนครับ
ผลขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นจะสามารถหา “ สิ่งกระตุ้น “
ใหม่มาให้ผลิตโดพามีนได้เร็วแค่ไหน
แต่ความรักของแม่ไม่ใช่แบบนั้นครับ
ฮอร์โมนอีก 1 ตัวที่มีชื่อว่า “ เอ็นโดรฟิน “
คือเบื้องหลังความรักที่แท้จริงครับ
ถ้าโดพามีนคือการชอบพอกัน
กลับกันเลยครับ
เอ็นโดนฟินคือความ “ ผูกพัน “ ครับ :)
สารนี้จะพบได้เมื่อเรานั่งสมาธิหรือทำอะไรดีๆที่ส่งผลต่อเราในระยะยาวครับ
แต่การหลั่งออกมาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฮอร์โมนตัวนี้นั้น
เกิดขึ้นได้เฉพาะในตัวคนเป็น “ แม่ “ ครับ :)
เมื่อแม่ของเรากำลังตั้งครรภ์
เอ็นโดรฟินคือตัวเเปรสำคัญที่ทำให้ลูกเติบโตมา
มีพัฒนาการที่ดีครับ
เหมือนการกินอาหารดีๆลูกก็จะออกมาแข็งแรงฉันใด
การที่แม่อารมณ์ดีก็ทำให้ลูกออกมาเติบโตดีฉันนั้น
นอกจากนั้นสารนี้ยังช่วยบรรเทาความเจ็บปวดให้คลอดลูกง่ายขึ้นด้วยครับ
ตอนคลอดนั่นแหละครับที่เอ็นโดนฟินจะหลั่งออกมาเยอะมากและเยอะมากจริงๆนะครับ
เยอะแค่ไหน ?
“ เยอะขนาดที่ว่าหลังจากคลอดแล้วมันจะคงอยู่ในตัวผู้เป็น “ แม่ “ ตลอดไปครับ “
เคยได้ยินคำว่าแม่รักลูกตั้งแต่แรกเห็นไหมครับ ?
เป็นเรื่องจริงนะครับ :) วิทยาศาสตร์พิสูจน์แล้ว
แม่เรารักเราจริงๆโดยไม่มีเงื่อนไขเลยตั้งแต่เเรกเห็นจริงๆครับ
เพราะขนาดตอนยังไม่เห็นก็ประคบประหงบมาอย่างดีอยู่แล้ว
ความรักนี้ไม่ต้องมาคอยรอการพัฒนาจากความชอบไปเป็นความผูกพัน
ความรักนี้เป็นสายใยที่ยิ่งใหญ่และแน่นหนามากสำหรับคนเป็นแม่
เป็นความผูกพันที่ทำให้เขาพร้อมเสียสละ
และมอบทุกสิ่งเพื่อจะดูแลลูกของเขา
ฟังดูเหมือนไม่มีอะไรแต่มันยิ่งใหญ่มากเลยนะครับ
แน่นอนเราเองก็มีสารนี้ครับตอนคลอกออกมาใหม่ๆ
แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปเราก็เริ่มรู้จักกับโดพามีน
และให้ความสำคัญกับเอ็นโดรฟินนี้น้อยลง
แต่สำหรับผู้เป็นแม่นั้นมันจะคงอยู่เสมอเลยครับ
เหมือนแสงแดดเหมือนสายลมที่ไม่ว่าจะวันไหนมันก็จะมีอยู่เสมอ
บางครั้งที่เขาว่าเราอาจจะใช้ถ้อยคำรุนเเรง
จนทำให้เรารู้สึกไม่ดีกับเขา
อยากจะให้ทุกคนลอง “ กลั่นกรอง “ ใจความคำพูดเหล่านั้นดูครับ :)
มันเหมือน “ มังคุด “ แหละครับ
ที่เปลือกนอกทั้ง “ หนาและขม “
แต่ผลข้างในมันนั้น “ หวานและฉ่ำ “
คำพูดของแม่ก็เหมือนกันครับ :)
อาจจะมีคำที่ทำร้ายเคลือบอยู่ข้างนอก
แต่หากเราเอามากลั่นกรองความหมายดีๆแล้ว
มันเป็นความเป็นห่วงที่ไม่มีใครให้เราได้เท่านี้เลยครับ
เพราะฉะนั้นจงรักษาสายใยนั้นให้ดีที่สุด
เพราะไม่มีสายใยใดเทียบได้กับความรักความผูกพันที่ท่านให้เราอีกแล้วครับ :)
สุดท้ายนี้ก่อนจากกันผมก็อยากอวยพรครับ
ขอให้คุณแม่ของทุกๆท่านมีสุขภาพแข็งแรงและอยู่เป็นกำลังใจให้ทุกท่านไปอีกนานๆเลยครับ
สำหรับคนที่คุณแม่ไม่อยู่แล้ว
ผมเชื่อว่าทุกท่านก็ยังสามารถรู้สึกถึงความรักความผูกพันที่แข็งแกร่งของท่านที่ส่งมาไม่ว่าจะจากที่ไหนก็ตามและคุณก็คงดีใจที่ยังสัมผัสถึงมันได้อยู่ :)
สุดท้ายสำหรับคนที่เป็นแม่คนแล้ว
ผมขอนับถือในความเสียสละและอดทนของคุณ
ขอนับถือในความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของคุณ
และดีใจแทนลูกของคุณที่มีคุณแม่ที่รักเขามากกว่าใครในโลกนี้เลย :)
สุขสันต์วันแม่นะครับ :)
ขอบคุณลูกๆและคุณแม่ทุกคนที่อ่านครับ :)
- จักรภัทร
ปล.นี่คือแม่ของผมเองครับ :)
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
