ว่าด้วยเรื่องของนักสืบสมัยราชวงศ์หมิง ของซีรีย์ “รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่” ลงจอปี 2020 (The Sleuth of the Ming Dynasty) ที่ชื่อเรื่องที่ตั้งตามปีที่ตัวละครทั้งหลายมาเจอกันเป็นครั้งแรก เรื่องนี้เป็นชื่อและตัวละครเดียวกับนิยายแนวยาโยอิขึ้นหิ้งเรื่องหนึ่งของจีนแต่งโดย เมิ่งซีสือ มีทั้งหมดเจ็ดเล่ม เนื้อเรื่องตัวเอกหลักมีสามหน่อ ประกอบด้วย ถังฟั่น :ผู้ว่าการศาลวัยยี่สิบต้นๆผู้มีความปราดเปรื่องอัจฉริยะและมีนิสัยชอบกินเป็นชีวิตจิตใจ สุยโจว:องครักษ์เสื้อแพร อดีตทหารผู้มีชาติกำเนิดสูงส่งแต่มีความเด็ดเดี่ยวซื่อตรงไม่ชอบพึ่งเส้นสายทางบ้าน วังจื่อ: กงกงอายุน้อยหน้าใสหัวหน้าสำนักประจิมซึ่งมีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์จีนผู้มีความเทาๆอยู่ในตัว เนื่องจากการแก่งแย่งในราชสำนัก
มาตามซีรีย์กันก่อนนะคะ ทั้งสามคนมาเจอกันเนื่องจากคดีที่ถังฟั่นตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีลูกชายของอดีตขุนนางใหญ่เสียชีวิต เนื่องจากสังกัดศาลซุ่นเทียนของถังฟั่นถูกมองว่าทำงานไม่ได้เรื่อง สุยโจวจึงขอปรายเท้าเข้าช่วยสืบ ส่วนวังจื่อต้องการผลงานทำคะแนนมาสู้กับสำนักบูรพานำโดยกงกงตัวร้ายคู่ปรับของนาง เพื่อมาเอาหน้าเอาตากับฮ่องเต้ เฮ้อ...ก็นางต้องเอาตัวรอดในราชสำนักนี่นาทำไงได้ จะดีจะชั่วจะแทงจะเหยียบใครก็ต้องทำทั้งนั้น แต่ทว่าผลจากการเจอกันของทั้งสามทำให้สามหน่อเรียนรู้ความสามารถของกันและกัน ตลอดจนแอบหาช่องใช้งานกันอยู่เนืองๆ จนเกิดเป็นมิตรภาพที่แท้ขึ้นมา ด้วยความที่ถังฟั่นน้องน้อยของเราเป็นสายกินแหลกซื่อบริสุทธิ์ เบี้ยหวัดส่วนใหญ่จะหมดไปกับการหาความสุขจากการกิน จนตัวเองต้องมาแอบแต่งนิยายประโลมโลกขายให้พอกับค่าใช้จ่ายในฐานะสายชิมตัวจริงแห่งเมืองหลวงโชคดีนักที่ถูกโฉลกต้องชะตากับสุยโจวจนชวนกันมาอยู่ที่บ้านเพราะพี่สุยของเราเป็นคนชอบทำอาหารระบายความเครียด ส่วนน้องถังเป็นพวกเชิดชูของกินถือได้ว่าวินวินทั้งสองฝ่าย เรื่องราวของสามสหาย(มั้ง)เป็นเรื่องของการจับขุนนางทุจริตจนถึงกบฎในราชสำนัก ผ่านการนำเสนอสวยๆของมุมภาพ และเสื้อผ้าที่ประณีต รวมถึงฉากต่อสู้ที่มีเฮียเฉินหลงมาเป็นโปรดิวเซอร์ ฉากทั้งหลายเหล่านี้ส่วนตัวคิดว่าละมุนตาดูเพลินมาก โดยเฉพาะฉาก”การกิน”ของน้องถังและการ”ทำกิน” ของพี่สุยและมีความละมุนชุ่มลิ้นชวนหิว ความมองน้องถังกินอะไรก็อร่อยเห็นแล้วเราก็มีความสุขไปด้วย ความทุ่มเทจริงจังในการกิน ความหวงของกิน ความพกตะเกียบหยกไปทุกที่ดูแล้วช่างน่ารักจนอยากจะกวักมือเรียกน้องมากินมาม่าด้วยกันเสียจริง เรียกว่าดึงจุดเด่นของน้องถังในนิยายมาอย่างน่าเอ็นดู แต่ว่านะ..เอาจริงๆเนื้อหาในซีรี่ย์แทบจะไม่เหมือนในฉบับนิยาย ยังกะคนละเรื่องแต่ยืมชื่อมาใช้ น้องถังที่ดูใจร้อนแอบวีนแตกต่างกับนิยายซึ่งเป็นคุณชายมาดสวยสุขุมใจเย็นงามตาทุกท่วงท่า พี่สุยที่ดูแอบจะโหดร้ายไม่ทะนุถนอมน้องถัง ซึ่งในนิยายเค้าประคบประหงมของเค้าอย่างดี ถ้าอุ้มถังฟั่นได้ตลอดทั้งเจ็ดเล่มคงจะทำไปแล้วล่ะ มาทางวังจื่อส่วนตัวคิดว่าบทน้องกงกงเผ็ดได้มากกว่านี้ แต่ยังไงผู้รับบทวังจื่อถือได้ว่าเอาอยู่ได้ใจคนดูท่าทางมั่นหน้ามั่นกะโหลก สายตามองคนราวกับเป็นธุลีดินติดเท้าที่ถ้าชั้นคิดจะเอาไม้เขี่ยพวกแกออกซะพวกแกก็ไม่เหลืออะไรแล้ว นี่เห็นแล้วอยากเรียกมานั่งพับเพียบแต้ต่อหน้า เพื่อปรับทัศนคติการมองโลกใหม่ สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านนิยาย ซีรีย์เรื่องนี้ถือว่าเนื้อเรื่องชวนติดตามใช้ได้ ภาพสวยดูเพลินผู้ชายในเรื่องก็ดูเพลินตาทุกคน...ไม่ใช่เฉพาะสามหน่อ....ส่วนในเรื่องของฉบับนิยายนั้นถือได้ว่าเป็นโคนันแห่งราชวงศ์หมิง...ชอบค่ะ ถ้าสนใจหาอ่านติดตามได้ค่ะ ส่วนตัวรักตัวละครทุกตัวในซีรี่ย์และในนิยายต่างกันออกไปค่ะ แล้วแต่มุมมอง ถ้าใครได้ดูแล้ว แลกเปลี่ยนคุยกันได้นะคะ 🐰🦊
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
