ขอแนะนำบุคคลที่น่าทึ่งในมุกเก่าวันนี้....
ชื่อของเขาคือ Allan Lichtman และเขาเป็นศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์อเมริกัน
Photo by Gage Skidmore
จาก "แผ่นดินไหว" ทางธรณีวิทยาไปจนถึง "แผ่นดินไหว" ทางการเมือง
แม้ว่าเขาจะไม่เคยพลาดเลยตั้งแต่เริ่มทำนายผลการเลือกตั้งประธานาธิบดี แต่ Lichtman เป็นนักประวัติศาสตร์โดยเฉพาะไม่ได้ทำการทำนายการเลือกตั้งโดยเฉพาะ
และ...แบบจำลองการพยากรณ์ของเขาได้มาโดยบังเอิญ
สิ่งนี้เริ่มต้นด้วยปฏิสัมพันธ์ของ Lichtmann กับ Pollock (Vladimir Keilis-Borok)
Pollock เป็นนักธรณีฟิสิกส์และนักแผ่นดินไหววิทยาชาวรัสเซียในงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ California Institute of Technology ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เขาและ Lichtman บังเอิญนั่งด้วยกันและสนทนากันทันใดนั้น Pollock และLichtmann ก็มาร่วมมือกัน
ศาสตราจารย์ Vladimir Kellys-Pollock ชาวรัสเซียซึ่งเป็นนักแผ่นดินไหววิทยาที่มีชื่อเสียงได้รับการสอนที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียลอสแองเจลิสตั้งแต่ปี 2541
แล้วทั้งสองจะร่วมมือกันอย่างไร?
Pollock เป็นนักวิทยาศาสตร์ในขณะที่ Lichtman เป็นนักประวัติศาสตร์
การศึกษาแผ่นดินไหวและการศึกษาประวัติศาสตร์อเมริกาอีกหนึ่ง
ไม่เกี่ยวข้องกันโดยสิ้นเชิง Lichtman เล่าว่าปฏิกิริยาแรกของเขา
ในเวลานั้นคือ "ผู้ชายคนนี้...เป็นคนบ้า....หรือ KGB "
แม้ว่า Pollock จะเป็นชาวรัสเซีย แต่เขาก็ไม่ใช่ KGB อย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้นนักปราชญ์สองคนนี้ได้พบกัน
และประกายไฟก็ถูกจุดประกายในไม่ช้า
ความร่วมมือของพวกเขาซึ่งเป็นรากฐานสุดท้าย
ไม่ได้เกิดจากแผ่นดินไหวหรือในประวัติศาสตร์
แต่อยู่ในพื้นที่ที่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ นั่นคือพื้นที่การเมือง
พวกเขาค้นพบในการอภิปรายแปลกๆทุกประเภท
ซึ่งในความเป็นจริงหากคุณพิจารณาการเปลี่ยนประธานาธิบดี
ด้วยความคิดเกี่ยวกับแผ่นดินไหวมันก็มีความคล้ายคลึงกัน
ประธานาธิบดีคนปัจจุบันกำลังมองหาการเลือกตั้งใหม่
หากเขาแพ้การเลือกตั้งก็จะเท่ากับแผ่นดินไหว
ตราบใดที่ยังเป็นแผ่นดินไหวคุณสามารถใช้แนวคิด
ในการศึกษาแผ่นดินไหวเพื่อสร้างแบบจำลอง
เพื่อระบุว่าจะเกิดแผ่นดินไหวหรือไม่
ด้วยวิธีนี้พวกเขาได้เขียนบทความแรก "การประยุกต์ใช้การยอมรับรูปแบบในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา กับบทบาทของลักษณะทางสังคมเศรษฐกิจและการเมืองโดยรวม ค.ศ. 1860-1980"
ผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีตั้งแต่ปี 2527 ถึง 2559
ได้รับการตรวจสอบทีละคนและในที่สุดก็มีการสรุปตัวชี้วัดที่เด็ดขาด 12 ตัว
ต่อมาพวกเขาได้แก้ไขให้เป็นปัจจัยสำคัญ 13 ประการ
และในที่สุดก็ร่วมเผยแพร่เอกสาร "The Keys to the White House"
ในปี 2539 ในหนังสือเล่มนี้มีรายละเอียดองค์ประกอบหลัก 13 ประการ
ที่กำหนดผลลัพธ์ของการเลือกตั้งประธานาธิบดี
กุญแจสู่ทำเนียบขาว-ถนนชี้ขาดสู่ทำเนียบขาว
Lichtman กล่าวว่า "เราได้จินตนาการถึงการเมืองของประธานาธิบดีจากมุมมองของธรณีฟิสิกส์" ประเด็นของแบบจำลองการทำนายนี้ไม่ได้อยู่ที่การค้นหาสาเหตุ เช่นเดียวกับจุดที่ทำนายการเกิดแผ่นดินไหว ไม่ใช่เพื่อค้นหาแรงทางกายภาพที่เคลื่อนตัวของแผ่นเปลือกโลก แต่เพื่อระบุสัญญาณที่บ่งบอกถึง เสถียรภาพหรือความไม่แน่นอนของเปลือกโลก
ในการเลือกตั้งทางการเมืองนั่นหมายความว่าตราบใดที่มีการระบุประธานาธิบดีคนปัจจุบันพรรคที่เขาอยู่และความมั่นคงโดยรวมในจิตใจของผู้มีสิทธิเลือกตั้งเราสามารถคาดเดาได้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในการเลือกตั้งประธานาธิบดีได้หรือไม่
เกี่ยวกับแนวคิดของแผ่นดินไหวหากเสถียรภาพโดยรวม
มีเสถียรภาพ ประธานาธิบดีที่ดำรงตำแหน่งจะยังคงได้รับการเลือกตั้งต่อไป
หรือพรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนของประธานาธิบดีจะยังคงได้รับการเลือกตั้งต่อไป
แต่ถ้ามันไม่เสถียรนั่นหมายถึงแผ่นดินไหวทางการเมือง
และผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีหรือพรรคของเขา
จะสูญเสียตำแหน่งประธานาธิบดี
นักวิทยาศาสตร์พอลล็อคมีอายุมากกว่าลิชต์แมนนักประวัติศาสตร์ถึง 26 ปี
คนหนึ่งเป็นชาวรัสเซีย อีกคนหนึ่งเป็นคนอเมริกัน
คนหนึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์และอีกคนเป็นนักประวัติศาสตร์
ยากที่จะบอกว่าปัจจัยใดบ้างในการทำงาน ร่วมกัน...
คนสองคนนี้ร่วมมือกันผลิตแบบจำลองมหัศจรรย์เช่นนี้
นับตั้งแต่กำเนิดแบบจำลองปัจจัย 13 ประการ
พวกเขาไม่เคยล้มเหลวในการทำนายผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ
การเลือกตั้งประธานาธิบดีเก้าครั้งในระยะเวลา 36 ปี
ไม่เคยมีข้อผิดพลาดด้วยรูปแบบการทำนายทางการเมือง
ที่แม่นยำเช่นนี้จึงเป็นเรื่องยากสำหรับโลกที่จะหาใครเทียบ
อาจไม่มีตำนาน...ที่ถูกต้องเสมอไป
แน่นอนว่าจะมีคนไม่เห็นด้วยเสมอ.....
หลังจากลิชต์แมนทำนายว่าทรัมป์จะแพ้การเลือกตั้งในปี 2563
ทิมเมอร์ฟีผู้อำนวยการฝ่ายสื่อสารการรณรงค์ของทรัมป์ตอบว่า
“ (การเลือกตั้งทั่วไปปี 2020) เป็นการเลือกตั้งที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์เราต้องเลือกระหว่างความสำเร็จของประธานาธิบดีทรัมป์ สำหรับชาวอเมริกันทุกคนกับความล้มเหลวตลอด 47 ปีของ Biden และการยอมรับอย่างสุดโต่ง สิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถชัดเจนได้ว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งชาวอเมริกันจะตัดสินการเลือกตั้งครั้งนี้ ไม่ใช่นักวิชาการหรืออาจารย์ "
แน่นอน...บางคนก็ไม่เห็นด้วยกับการทำนายของ Lichtman
ตัวอย่างเช่น Nate Silver นักพยากรณ์และนักวิเคราะห์ข้อมูลการเลือกตั้งอีกคนหนึ่งเชื่อว่าผู้คน“ ควรคล้อยตาม” เกี่ยวกับผลการวิจัยของ Lichtmann เนื่องจากแบบจำลองบางส่วนของ Lichtmann เกณฑ์การวัดผลเป็นแบบอัตนัย เช่นประธานและผู้ท้าชิงคนปัจจุบันมีความสามารถพิเศษหรือไม่ ซิลเวอร์กล่าวว่า "เมื่อบุคคลใดเป็นผู้นำในการสำรวจความคิดเห็น หรือเมื่อคุณมีความคิดและรู้ว่าใครชนะการเลือกตั้ง คุณจะอธิบายว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์ได้โดยง่าย"
คนอื่น ๆ ดูหมิ่นคำทำนายของ Lichtmann อย่างไม่น่าให้อภัย
เช่น ผู้บรรยาย "The Atlantic Monthly" (David Frum)
กล่าวโดยตรงว่ารูปแบบการทำนายการเลือกตั้งของ Lichtman
เป็น "รูปแบบการทำนายการเลือกตั้งที่แย่มาก"
นอกจากนี้ยังมีนักวิชาการบางคนที่ใช้แบบจำลองการทำนายของตนเอง
ซึ่งได้ข้อสรุปที่แตกต่างไปจาก Lichtmann โดยสิ้นเชิง...
ตัวอย่างเช่นแบบจำลองของ Helmut Norpoth
ศาสตราจารย์ด้านรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Stony Brook
รายงานว่าแบบจำลองนี้คาดเดาผลการเลือกตั้งได้สำเร็จ 25 ครั้ง
ในการเลือกตั้งในสหรัฐอเมริกา 27 ครั้งที่ผ่านมา
โดยมีอัตราความแม่นยำมากกว่า 92%
Helmutกล่าวว่าทรัมป์มีโอกาส 91% ที่จะได้รับการเลือกตั้งอีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีมุมมองว่าการทำนายของ Lichtmann นั้นแม่นยำ
เมื่อ Pollock ยังมีชีวิตอยู่ และเมื่อ Pollock เสียชีวิตในวันที่ 19 ตุลาคม 2013
หากไม่มี Lichtman ทักษะของPollock ก็ลดลงอย่างมาก
และไม่ต้องสงสัยเลยว่าการทำนายของพวกเขาแม่นยำ
ตัวอย่างเช่นการทำนายของเขาเกี่ยวกับการฟ้องร้องของทรัมป์
เมื่อมองย้อนกลับไปคุณจะพบว่าเขาถูกเพียงบางส่วนเท่านั้น
ในครั้งนี้ทรัมป์ถูกสภาผู้แทนราษฎรฟ้อง
แต่ถูกคัดค้านในวุฒิสภาไม่ใช่จนถึงขั้นถูกปลดออกจากตำแหน่ง
วันที่ 18 ธันวาคม 2019 กรุงวอชิงตันสหรัฐอเมริกาฉากการลงคะแนนของสภาผู้แทนราษฎร
Lichtman ยังยอมรับว่าแบบจำลองการทำนายสำหรับการฟ้องร้องนั้นไม่แม่นยำเท่ากับแบบจำลองการคาดคะเนสำหรับการเลือกตั้งทั่วไป
ดังนั้นบางคนจึงคิดว่าแบบจำลองการทำนายของลิชต์มันน์
ก็เหมือนกับกังฟูในนิยาย หากไม่มี Pollock ดาบทั้งสองจะรวมกันไม่ได้
อย่างไรก็ตามมีคำถามที่ค่อนข้างรุนแรง นั่นคือการรับรู้รูปแบบการคาดการณ์ของ Lichtmann แต่ไม่ใช่มุมมองของเขาเกี่ยวกับตัวบ่งชี้เฉพาะนี้...
ตัวอย่างเช่นตัวบ่งชี้ที่ 13 "ผู้ท้าชิงมีเสน่ห์ส่วนตัวหรือไม่"
Lichtman คิดว่า Biden ไม่มีเสน่ห์
ส่วนตัวทรัมป์ล้อเลียน Biden ซ้ำ ๆ ว่า "ขี้เซา" และ "Sleepy Joe"
โดยคิดว่า Biden มีหน้าที่เพียงลงนามในเอกสารที่ตัดสินใจโดยบุคคลอื่น
แต่ในสายตาของคนอื่นเช่น Jon Fasman นักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกัน
นี่คือสิ่งที่ทำให้ Biden ไม่ธรรมดา
เขาเป็นคนเชื่องช้าดังนั้นเขาจึงไม่หัวรุนแรง
เขาติดตามพรรค การเปลี่ยนแปลงแสดงให้เห็นว่า
เขาเปิดกว้างซึ่งสามารถดึงดูดผู้มีสิทธิเลือกตั้งได้มากขึ้น
นอกจากนี้ยังมีตัวบ่งชี้ที่ 12 "ประธานาธิบดีคนปัจจุบันเป็นคนประเภท Chrisma"
Lichtman เชื่อว่าทรัมป์ไม่น่าสนใจ แต่ผู้สนับสนุนทรัมป์กลับคิดว่าทรัมป์มีความเป็นส่วนตัวสูง
ในทางปรัชญาถือว่าการกำหนดทั้งหมดไม่ถูกต้อง
ไม่มีแบบจำลองทางทฤษฎีที่ดีและสมบูรณ์แบบ
ดังนั้นแบบจำลองของ Lichtmann อาจมีข้อผิดพลาดแน่นอน
ท้ายที่สุดแล้วการคาดการณ์สำหรับการเลือกตั้งทางการเมืองนั้น
แตกต่างจากการคาดการณ์ เช่นการพยากรณ์อากาศ
โดยเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งเป็นผู้กำหนดผลลัพธ์
ซึ่งเป็นผู้ที่มีเจตจำนงของตนเอง
อันที่จริงศาสตราจารย์ Lichtmann รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
แม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะทำนายไว้หลายครั้ง
แต่เขาก็ไม่ได้นิ่งนอนใจหรือภาคภูมิใจ
นั่นเป็นเหตุผลที่เขากล่าวว่า..สุดท้ายของการเลือกตั้ง
"ขึ้นอยู่กับผู้มีสิทธิเลือกตั้งของพวกคุณในการกำหนดอนาคตของสหรัฐอเมริกา"
ดังนั้นเขาจึงสามารถอ้างคำพูดของลินคอล์นเพื่อกระตุ้นผู้มีสิทธิเลือกตั้งว่า
"วิธีที่ดีที่สุดในการทำนายอนาคตคือการเลือกอนาคตด้วยตัวของคุณเอง"
อ้างอิง...
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
