“เกาะฉลาม (Shark Island)” เกาะที่เยอรมนีใช้เป็นค่ายกักกันก่อนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
“เกาะฉลาม (Shark Island)” เป็นเกาะที่แห้งแล้ง ห่างไกล มีอากาศร้อนระอุ
แต่เกาะที่อยู่ไม่ไกลจากชายฝั่งนามิเบียแห่งนี้ มีประวัติเหตุการณ์ที่น่าเศร้าสลด
ตั้งแต่ปีค.ศ.1904-1908 (พ.ศ.2447-2451) เกาะแห่งนี้เป็นที่ตั้งของค่ายกักกัน และมีฉายาว่า “เกาะแห่งความตาย”
เกาะแห่งนี้เป็นสถานที่ผลาญชีวิตชาวเฮเรโรและชาวนามา ซึ่งถูกลักธิล่าอาณานิคมเยอรมันกดขี่ ไม่ว่าจะเป็นการทรมาน ความอดอยาก และการใช้แรงงานเพื่อสร้างท่าเรือและรางรถไฟ
ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 มหาอำนาจยุโรปได้เริ่มแผ่ขยายอิทธิพลเข้ามาในแอฟริกา โดยมหาอำนาจเหล่านี้ต้องการทรัพยากรและอำนาจปกครอง
ฝรั่งเศส อังกฤษ โปรตุเกส อิตาลี เบลเยี่ยม และเยอรมนี ต่างเข้ามาในแอฟริกาเพื่ออำนาจและผลประโยชน์
ภายในปีค.ศ.1900 (พ.ศ.2443) พื้นที่ในแอฟริกากว่า 90% ก็อยู่ใต้การปกครองของยุโรป
ในยุค 1880 (พ.ศ.2423-2432) เยอรมนีได้เข้ายึดครองดินแดนแถบตะวันตกเฉียงใต้ของแอฟริกา ซึ่งปัจจุบันคือนามิเบีย โดยเยอรมนีได้ใช้กำลังทหารเข้ายึดดินแดน และทำการวางยาพิษในบ่อน้ำ ขโมยสัตว์เลี้ยงและยึดครองทรัพยากรต่างๆ
เมื่อถูกกดขี่ ชาวเฮเรโรซึ่งเป็นผู้อยู่ในดินแดนนี้มาก่อนก็ได้ลุกฮือขึ้นต่อต้าน โดยมีชาวนามาเข้าร่วม และทำการกบฎในปีค.ศ.1904 (พ.ศ.2447)
ในทีแรก พันเอก “Theodor Leutwein” ซึ่งเป็นข้าหลวงอาณานิคมเยอรมัน ได้หาทางเจรจากับกลุ่มกบฎ
Theodor Leutwein
แต่ทางเบอร์ลิน เมื่อทราบข่าวการกบฎ ก็เห็นเป็นโอกาสที่จะสร้างความเจริญในอาณานิคมนี้ ในขณะเดียวกันก็ใช้แรงงานชาวเฮเรโรและชาวนามา และกำจัดชนพื้นเมืองเหล่านี้ไปในคราวเดียวกัน
เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัว
เมื่อกองทัพของ Leutwein แพ้ต่อทัพกบฎ ทางการเยอรมันจึงส่งนายพล “Lothar von Trotha” เข้ามาประจำการแทน
Lothar von Trotha
นายพล von Trotha ได้ประกาศว่า
“ชาวเฮเรโรต้องออกไปให้พ้นประเทศนี้ หากยังอยู่ในอาณาเขตเยอรมัน ชาวเฮเรโรทุกคน ไม่ว่าจะมีอาวุธหรือไม่มีก็ตาม ไม่ว่าจะมีสัตว์เลี้ยงหรือไม่มีก็ตาม จะต้องถูกยิง”
ผู้นำฝ่ายเฮเรโรได้ออกคำสั่งไม่ให้ทำร้ายเด็กและผู้หญิงชาวเยอรมัน ในขณะที่ von Trotha สั่งฆ่าชาวเฮเรโรทุกคนที่พบ
von Trotha ยังกล่าวอีกว่า
“จะทำสงครามโดยมีมนุษยธรรมต่อพวกที่ไม่ใช่มนุษย์ไม่ได้หรอก”
ชาวเฮเรโรบางส่วนถูกขับไล่และยิงทิ้ง หลายส่วนถูกจับมาเป็นแรงงานในค่าย โดยต้องทำงานอย่างหนักและอดอยาก
ชาวเฮเรโรถูกใช้แรงงานและทรมาน สภาพความเป็นอยู่ก็แย่ทั้งๆ ที่อยู่ในดินแดนของตนเอง
มีการประเมินว่ามีชาวเฮเรโรตายวันละ 18 คน
สุดท้ายแล้ว ชาวเฮเรโรบนเกาะฉลามกว่า 80% ตาย
ในทุกวันนี้ ถึงแม้เวลาจะผ่านมานานกว่า 100 ปี แต่ประวัติศาสตร์ความโหดร้ายที่เยอรมนีทำต่อแอฟริกาก็ยังคงฝังอยู่ในใจชาวแอฟริกาหลายคน
เกาะเล็กๆ แห่งนี้จึงเหมือนอนุสรณ์แสดงถึงความอัปยศและความโหดร้ายของลัทธิล่าอาณานิคมในประวัติศาสตร์
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
