ยังยิ้มได้
เลิกรา..ร้องไห้..เสียใจ..เจ็บปวด..ทรมาน..ทั้งหมดเป็นความรู้สึกของคนที่อยู่ในภาวะอารมณ์ "อกหัก" ต้องพบเจอ ซึ่งมันเป็นเรื่องธรรมดาของความรัก ที่มีสมหวังก็ต้องมีผิดหวังบ้างคละเคล้ากันไป
อกหัก...บางคนเสียใจแทบเป็นแทบตาย เจ็บจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ร้องไห้ฟูมฟายเสียใจ กินข้าวคลุกน้ำตาซะก็หลายมื้อ จมอยู่กับความทุกข์ทรมานในวันที่ไม่มีเขาหรือเธอนานนับเดือน...นับปี หรือบางคนก็เลือกที่จะเก็บความเอาความเสียใจซุกไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ ให้ลึกที่สุด เพราะคิดว่าคงมีสักวันหนึ่งจะลืมเลือนได้ แต่หารู้ไม่ว่า...แม้เวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานขนาดไหน เพียงแค่ใครเข้ามาสะกิดแผลใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ความเสียใจก็โหมกระหน่ำพุ่งเข้ามาทำให้เจ็บกว่าที่ควร..
ยังยิ้มสู้อยู่ดีด้วยมีสุข
จิตไร้ทุกข์เพราะรักปกปักได้
พาจิตแกร่งแข็งขันสร้างสรรไป
สุขที่ใจจิตยิ้มด้วยอิ่มเอม
หากสมฝันมั่นใจในรักแล้ว
ก็ไม่แคล้วหัวใจได้เกษม
จิตคลายทุกข์สุขศรีแสนปรีเปรม
ยิ้มเต็มเต็มในหน้าเพราะว่ารัก
จริง ๆ แล้วคงไม่มีใครอยากที่จะจมอยู่กับความทุกข์ทรมานเพราะพิษรักสักเท่าไหร่หรอก (จริงไหม) เพียงแต่มันไม่อยากลืม หรือลืมไม่ลง จนกลายเป็นหนองเล็ก ๆ ที่ฝังแน่นในหัวใจ แต่เชื่อเถอะว่า...ในเมื่อปล่อยใจปล่อยเวลาให้ได้เสียใจจนเกือบเสียสูญไปแล้ว มันนานพอแล้ว ก็คงถึงมีเวลาที่จะทำให้ใจกลับมายิ้มได้ใหม่อีกครั้ง ..
ยิ้มที่กว้างกว่าเดิม สดใสกว่าเดิม และสวยกว่าเคย เพียงแค่คุณลองเปิดใจ รับสิ่งใหม่ ๆ ให้เข้ามาในชีวิต ทำใจยอมรับความจริงกับวันที่ไม่มีเขาหรือเธอ กับวันที่ต้องเดินคนเดียว เพื่อไปในสถานที่ที่เคยไปด้วยกัน กลับไปใช้ชีวิตคนเดียวในแบบที่ตัวเองเคยมี เชื่อเถอะว่า...คุณจะยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมา แถมยังยิ้มไปพร้อม ๆ กับหัวใจที่เข้มแข็งแน่นอน..
ถ้าจะมีรักใหม่ก็ไม่ว่า
รู้แล้วน่าเพราะจิตคิดสังหรณ์
มาตัดรักหักสวาทให้ขาดรอน
ถ้าฉันจรจากลาอย่าร้องตาม
ท้ายที่สุด จำไว้ว่าความักจะงดงามและมีคุณค่าหากคนสองคนยิ้มไปพร้อม ๆ กัน ไม่ใช่อีกคนหนึ่งยิ้ม แต่อีกคนกลับกำลังร้องไห้เสียใจ ที่สำคัญอย่าลืมรักตัวเองให้เยอะ ๆ นะจ๊ะ
รักเอย..