ซาปา...เมืองที่พวกเรา...ใฝ่ฝัน...
Morning Call เสียงตามสายปลุกเราให้ลุกขึ้น กิจกรรมวันใหม่ กำลังจะเริ่มต้นในวันนี้
ฟ้าครึ้ม หมอกค่อนข้างจัด เป็นช่วงๆ เราไม่รีบเร่งอะไรมาก เดินลงบันไดมา ห้องอาหาร
เตรียมไว้เรียบร้อย...อากาศหนาว เย็นสบายๆ (ตามประสาเรานะ 555)
จุดหมายแรกไกด์ ได้แนะนำเอาไว้แล้ว วันนี้เป็นวันที่พวกเราต้องใช้พลังงานมาก
เป็นพิเศษ เดินครับ...เดิน ขึ้นรถบัสคันเดิม จัดส่งถึงที่หมาย " หมู่บ้าน กั๊ต กั๊ต "
วันนี้ชุดจัดแบบพอสังเขป ไม่เหมือนลุยหิมะ ที่รู้ๆ สัมภา...รก ไม่ต้องเตรียมมา ออกแนว
ต้องลุยๆ กันหน่อย สมาชิก สว.ของเราก็พร้อม สู้ๆ อายุสูงสุด 75-80 ขวบ จำไม่ค่อยได้...
กายพร้อม... ใจพร้อม... พวกเราไปลุยกัน มีไกด์เป็นคนนำทาง ถนนเป็นทางลาดชัน
พื้นถนน ออกจะชื้นๆซักหน่อย ระวังกันไป ความเป็นคุณหนู ต้องเก็บไว้ที่บ้าน 555
ขอบอก...ไว้ก่อน เล่นเอาเมื้อยกันเลย เอ! หรือเราอยู่กลุ่ม สว...
หมู่บ้าน กั๊ต กั๊ต มีจุดถ่ายภาพ หลายจุด แต่ ตรงไหนมีคนเยอะๆ เราก็ไม่ค่อยจะเข้าไป
อยากได้อากาศบริสุทธิ์ กับการป้องกันตัวเอง... อากาศแบบนี้จะใส่แมส คงเสียของอ่ะครับ
ขาลง ไม่เห็นกลุ่ม คุณลุง คุณป้า แล้ว สงสัยแกจะล่วงหน้าไปก่อน ทางลง ลาดชัน ค่อยๆ
เดินลงกันไป จุดหนึ่ง มีกลุ่มรถมอเตอร์ไซด์ จอดเรียงราย บริการรับส่งประมาณนั้น
น้ำตก กั๊ต กั๊ต ด้านล่างสุดจะเป็น น้ำตกจุดชมวิว ที่สำคัญ เราก้อชอบอยู่นะ...
แต่ทางลงนี่สิ... ไม่เป็นใจ เอาซะเลย เดินไปหยุดไป จนเพื่อนบอกไม่ลงดีกว่ามั้ย 555
คนน้อยดีครับ ไม่แออัด นักท่องเที่ยว บางตา นับคนได้ว่างั้น... ถ่ายภาพกัน ชิล ชิล
หนุ่มสาว ชาวเวียดนาม หรือ เอเซียไม่แน่ใจ เท่าที่เห็น น่าตาจะคล้ายพวกเรานี่แหละ เช่าชุดชาวภูเขา พื้นเมือง โพสต์ท่า คู่น้ำตก ก้อสวยดีนะครับ วัยเราไม่ได้ล่ะ 555
เอาล่ะทีนี้...ขาขึ้นครับ ต้องค่อยๆเดิน เหนื่อยมากมาย พักตลอดเส้นทาง เจอไกด์กลาง
ทาง ถามถึง คุณลุง คุณป้า ผู้ร่วมทริป ไกด์บอกแกกลับมอเตอร์ไซด์ไปแล้ว ตรงจุดที่เราเห็น
นั่นแหละ 555 เรายังขนาดนี้ พวกแกล่ะจะขนาดไหน...แต่ก็เอามันส์ อ่ะครับสนุกๆ ขำ ขำ
เอาไว้เล่าให้เพื่อนๆ ที่ทำงานฟัง...ถ้าหนุ่ม สาว คง สบายๆล่ะครับ
กว่าจะกลับถึงร้าน ที่รวมพล เล่นเอาต้องน้่งพักกันหลายเที่ยว...เลยเชียว
เสียงเม้าท์กัน เซ็งแซ่! กลุ่มพวกเราล่ะครับ หัวเราะกันสนุกสนาน ก่อนที่เราจะขึ้นรถบัส
ออกเดินทาง ไปยังจุดหมายต่อไป " น้ำตกซิลเวอร์ "
ถึงล่ะ ดีครับ น้ำตกซิลเวอร์ ไม่มีคน มีเรา 4-5 คน สบายล่ะ ลงมาจากน้ำตกเล่นเอาหิว
ครับ สว. ไม่มีใครขึ้นตั้งแต่แรกแล้ว ไข่ปิ้ง มันปิ้ง น้ำชาร้อนๆ บรรเทาความหิวได้...
จุดหมายต่อไป ฟานซิปัน...ล่ะครับ นี่แหละเมืองในฝัน...ของพวกเรา...
อาหารมื้อกลางวันก่อนขึ้น กระเช้าฟานซิปัน ด้วยความหิวที่พบติดตัวมาจากจุดหมาย
เดิม พวกเรา เอร็ดอร่อยกับมื้อนี้มากเลยทีเดียว 555 รูปอาหารไม่ต้องพูดถึงไม่ถ่าย...
กินกันอย่างเดียว...
เตรียมพร้อมกับการขึ้นกระเช้ากันล่ะครับ อาการเดิมก็มาเลย เสียวสุดๆ คราวนี้ ทุกคนรู้กันหมด ว่าเรากลัว ในความรู้สึกผมนะ ผมกลัว ขี้ขลาด ตาขาว อะไรก็ได้ยกเว้นที่สูง แต่ทุกที่ ในแต่ละประเทศที่ไป ก็สูงๆทั้งนั้น ไม่ชินซักทีนึง...
ถ้าจำไม่ผิดนับเสา เวลามันกระตุก ได้ซัก 5 เสา ไม่ได้ถ่ายรูปเองเลย เอาของเพื่อนที่คอย
ส่องกดชัดเตอร์บ้าง มือถือบ้าง เราก้มหน้า ก้มตา อยู่อย่างสงบ 555 เพื่อนมันแกล้งวิจารณ์
แอบมองบ้างเป็นครั้งคราว ดูซิเสียของมั้ย... โชคดีนะ หมอกเยอะมาก มองไม่เห็นอะไร
สักเท่าไร ช่วยเราได้เยอะเลย...
ความสูงใช้ได้เลย คนเคยไปแล้วน่าจะรู้ดี คงชอบล่ะครับ กระเช้าลอยขึ้นเรื่อยๆมองขึ้นไป
ออกจะเหมือน เราลอยขึ้นไปบนเมฆ ลูกแล้วลูกเล่า ตื่นเต้นๆ หยดน้ำเป็นละอองเกาะที่กระจกของกระเช้า ไกด์ก็แสนดีบอก เสาต้นสุดท้ายแล้วครับ ดีใจแทบแย่ 555
ตื่นเต้นสุดๆ เมืองในฝัน บรรยากาศช่วงนี้ หมอกเยอะมาก จังหวะที่เรามาพอดี ไกด์บอก
บางปี หิมะตกนะ ช่วงนี้ลมแรงมาก
เมฆมาก อึมครึม หายใจยากมาก ความสูง น่าจะสูงกว่า กาเซีย 3000 ที่ไปมาหรือเปล่า
ไม่แน่ใจ แต่ต้องขอบอก หายใจไม่สะดวกเหมือนๆกันเลย 555 เราใช้เวลาอยู่บนนี้นาน
2 ชั่วโมงประมาณนะ คุณลุง คุณป้า ก็นั่งพักอยู่ข้างๆเรานี่แหละ ยอมรับกรุ๊ปนี้เก่งมากๆ
หลังจากที่เราลงมาจาก ฟานซิปัน พวกเรามุ่งตรงสู่ชานชาลารถไฟ มายังที่พัก รถบัส
คันเดิม กลับไปรอที่โรงแรมเรียบร้อย ช่วงนี้เป็นช่วง Happy hour ช๊อปปิ้ง ละลายเงินดอง
กันครับ กระเป๋า เสื้อผ้า ก็จัดหากันไป ราคาไม่แพง แต่ว่าแพงกว่า โฮจิมินห์นะ เพื่อนชอบ
มาก เดิน เดิน และก็เดิน ดูโน่น นี่ นั่น ...เบรคกันไว้ก่อนถึงเวลาอาหารค่ำ หม่ำกันซะก่อน
...เด็วเดินกันใหม่ งัยๆ ก็จะละลายเงินดอง...แล้วนี่
ชาบู แซลมอน มาม่า
ชาบูแซลมอน มาม่า 555 ก็แปลกดีแฮะ แซลมอนหมดไวมาก ไม่มีเติม ต้องสั่งซื้อเพิ่ม
เอง พร้อมจิบไวน์เวียดนามไปด้วย อิ่มหน่ำกันไปอีกหนึ่งมื้อ....
ช่วงเวลาที่เหลือ รู้ทางกลับที่พักแล้วนี่ ...เมื่อคืนยังมาเดินเต็ดเตร่ จิบเบียร์เวียดนาม
กาแฟ ชาผลไม้กันอยู่นี่นา...
เงินดองมีเท่าไร ก็ละลายกันเข้าไป ผมเหมือนกัน หมดล่ะครับ ได้ชาอะติโช๊ค
(ตั้งใจซื้อกลับอยู่แล้ว) เสื้อ กระเป๋า ถั่วต่างๆกลับบ้าน (เพื่อนก็ใช่ย่อย ไม่เคยเจอของถูก)
วีดีโอคอล ซื้อเข้าไป แถมกระซิบบอก มาเวียดนามอีกบอกด้วย ชอบ ช๊อปมันส์ดี 555
สิ้นสุดการเดินทาง ทริปนี้ครับ วันรุ่งขึ้นเดินทางกลับบ้านเราแล้ว มันเป็นทริปสุดท้าย
ของผมในปีนี้ อย่างที่เล่าการเดินทาง จะยังไม่สิ้นสุด แต่ถูกเบรคไว้ด้วย โควิด- 19 นี่ล่ะครับ
ปิดงาน 31 ธันวาคม 62 ดีนะตัดสินใจ ออกนอกประเทศเสียก่อน สรุป ต้นมกราคม
เนปาล ปลายเดือนมกราคม ฮอกไกโด โควิด พอดี สุดท้าย ซาปา นี่แหละครับที่...แม่หมอ
เคยทำนายไว้ ว่าจะบินเป็นนก 555 แต่ก็มีพี่ใน BD บินเยอะกว่าผมอีก ว่างๆ มาเล่าใหม่ เก็บ
ไว้เป็นปูม เมื่ออยากทบทวนความจำ...สวัสดีครับ...
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
