ครอบครัวผมเป็นเชื้อสายจีน และปู่ของผมเป็นคนจีนแท้ร้อยเปอร์เซนต์
ปู่มักจะเคยเล่าเรื่องความลำบากสมัยก่อน ให้ฟังอยู่ประจำ แม้ตอนนั้นผมจะเด็กมากก็เถอะ
.
แต่ปู่มักจะบอกว่า กว่าจะข้ามน้ำข้ามทะเลเข้าฝั่งมาไทยได้นั้น ปู่ผมแสนลำบากมากๆแถมพอเข้ามาอยู่ที่ไทย ก็ต้องกัดฟันสู้ เพื่อหางานทำให้ได้
ในสมัยนั้นคนจีนที่เข้ามาอยู่ไทย ส่วนใหญ่ก็จะเป็นลูกน้องเขา แบกหามส่งของ
.
ปู่ของผมก็เริ่มจากเป็นลูกจ้างเขาแบกหามเหมือนกัน
ปู่ก็ค่อยๆเก็บหอมรอมริบมาเรื่อย จนสามารถเป็นเถ้าแก่ได้เหมือนทุกวันนี้
ปู่ผมก็มักจะสอนผมอยู่เสมอว่า เพื่อน คือส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิตเพื่อให้ก้าวหน้า (รองลงมาจากภรรยาและพ่อแม่)
ปู่มักจะมีเพื่อนมาเยี่ยมเยีนอยู่เป็นประจำ เพราะปู่ผมนั้นแกค่อยช่วยเหลือเพื่อนตลอด คำว่าช่วยเหลือเพื่อน ปู่ผมมักจะพูดเสมอว่า "ช่วยเหลือเพื่อน ไม่ใช่ว่าเวลาที่เพื่อนลำบากแแล้วจะมาขอเงินเราแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าช่วยเหลือเพื่อนนะ
แต่การช่วยเหลือเพื่อนในที่นี้คือ เมื่อไหร่ที่เพื่อนเปิดร้านค้าขายของ
เราก็ต้องไปอุดหนุนเพื่อน หรือหากเพื่อนเปิดอู่ซ่อมรถ เมื่อไหร่ที่รถเรามีปัญหา ให้เราเอารถไปซ่อมที่อู่เพื่อนเป็นที่แรก"
และสิ่งที่ปู่ผมมักจะย้ำเสมอ และท่านจะย้ำตลอดเวลาคือ
"เมื่อไหร่ที่เราไปอุดหนุนเพื่อนเรา ให้จำไว้ให้ดีเลยนะว่า อย่าขอเพื่อนต่อหรือถามหาส่วนลดจากร้านที่เพื่อนเปิด
.
ให้จำไว้ว่า เราคือลูกค้าของเพื่อนคนนึง ไม่ใช่เรามาอุดหนุนเพื่อนเพื่อจะได้ส่วนลด"
.
นี่แหละครับคือสิ่งที่ปู่ผมย้ำเสมอ
-เมื่อเพื่อนเปิดกิจการใหม่เขาจะพากันไปอุดหนุน เปิดบิลให้เพื่อน
-เมื่อเราจะสร้างโรงงานไปซื้อเหล็กสั่งปูนร้านเพื่อน จำไว้เท่าไหร่ก็คิดกันราคาลูกค้าไม่ใช่ ยิ่งสนิท ยิ่งจะขอกดราคากับเพื่อนลดจนเพื่อนแทบจะไม่มีกำไร
จำไว้ว่านี่คือสิ่งที่เราจะช่วยอุดหนุนให้เพื่อน เงินเข้ามาหมุนเวียนร้านไว้ให้ฐานชีวิตเพื่อนมั่นคง
"เพราะมันคือน้ำใจ ไว้ส่งเสริมกัน"
References : ภาพ MONEYLAND , Anonymous
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
