ฉันกับความสดใสที่หล่นหายไปตามวัย
ฉันเชื่อมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนยิ้มง่าย อารมณ์ดี และไม่ค่อยจะมองใครในแง่ร้ายสักเท่าไหร่เพราะโดยพื้นฐานนิสัยฉันเป็นแบบนั้น
จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นแบบนั้น...
แต่พอเมื่อมองย้อนกลับไปดูตัวเองในอดีตเปรียบเทียบกับตอนนี้ เออแฮะ...ความสดใสที่เคยมีเหมือนมันค่อย ๆ หล่นหายไปทีละเล็กละน้อยตามวัยกระทั่งมันลดลงไปเยอะเหมือนกันนะ
ฉันระวังตัวมากขึ้น ไว้ใจคนยากกว่าเมื่อก่อน คิดถึงเงื่อนไขและข้อจำกัดมากกว่าเดิม ต่างจากแต่ก่อนที่วิ่งพุ่งชนอย่างเดียว
ความสุขุมที่มีมากขึ้น ที่ก็แลกมากับความกล้าเสี่ยงที่ลดลง
เข้าใจโลกมากกว่า แต่ก็แลกมากับการมองโลกในแง่ดีที่เริ่มลดลง
และถ้าสังเกตเสียงหัวเราะตอนนี้ ก็เปลี่ยนไปเยอะนะ จากเสียงพลิ้วใสเมื่อก่อน กลายเป็นเสียงหัวเราะเบา ๆ แทน แต่ฉันรู้สึกว่านอกจากเสียงที่เปลี่ยนไปแล้ว...ความถี่ในการหัวเราะก็ลดลงด้วยล่ะ
บางสิ่งที่ก็หล่นหายระหว่างการเดินทางล่ะนะ 🙂🙂
#สมุดบันทึกของเยลลี่หมี
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
