สวัสดี...วันอาทิตย์ครับผม วันนี้ไม่มีกฎหมายมาเล่านะครับ เปลี่ยนมาเป็นแบบ
ไลฟ์สไตล์กันบ้างดีกว่า ผมเคยเขียนบทความในเพจกฎหมายนี้ ในเรื่อง
" ความคาดหวัง " ....
ซึ่งนั้นก็คือ เขียนในฐานะพ่อคนหนึ่ง โดยที่พ่อผมเองท่านเป็นทหาร ปัจจุบันผมกำพร้าพ่อมาได้ 13 ปีแล้ว ความเป็นคนเจ้าระเบียบจึงติดตัวผมมาแต่เด็ก..ท่านอยากให้ผมได้รับราชการ ..ท่านให้ผมลุกขึ้นมาอ่านหนังสือตอนตีห้าทุกวันตั้งแต่เล็ก ...ซึ่งผมก็อ่านไปสัปงกไป ..ท่านผู้อ่านก็คงนึกภาพออกว่าลักษณะท่าทางมันเป็นยังไง...และผมก็ไม่ได้รับราชการ..เพราะผมไม่เคยชอบเลยสักนิด..
แต่ผมเอาความเจ้าระเบียบของผมมาใช้กับลูกชาย..ได้เพียงส่วนน้อยนิดของพ่อผมเท่านั้น..ซึ่งผมไม่อยากให้เด็กทุกคนถูกกดดันทั้งร่างกายและจิตใจโดยที่เขาไม่มีสิทธิที่จะปฏิเสธได้...อนาคตให้เขาได้เลือกเองเพราะผมคิดว่าลูกชาย..ก็คงไม่ชอบเดินบนเส้นทางที่ตัวเองไม่ได้เลือกที่จะเดิน...
เขามีความฝันของเขา มีจิตนาการ มีความคิดความอ่านที่เป็นตัวของตัวเอง ผมได้แค่ส่งเสริมและให้กำลังใจเขาได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝันและใฝ่ ..
ทุกวันนี้ผมต้องสร้างกล้ามแขนให้แข็งแรง สร้างกล้ามเนื้อต้นขาให้แข็งแกร่ง เพราะเมื่อเขาตกจากที่สูงแขนสองข้างของผมก็จะมีพลังที่จะโอบรับเขาไว้ได้ และขาสองข้างของผมก็จะใช้พยุงและยันให้เขา.. ขึ้นไปตามความฝันของเขาต่อไป....
"...นี่แหละครับนักดนตรีประจำบ้านของผม..."
สุขสันวันอาทิตย์ ..พลังใจและสุขภาพที่แข็งแรงจงอยู่กับทุก ๆท่าน ..
บุญรักษานะครับ.....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
