I'm holding on. Why is everything so heavy? Holding on. Too so much more than I can carry. I keep dragging around what's bringing me down. If I just let go, I'd be set free. Holding on. Why is everything so heavy?
.
หากจะเปรียบเทียบต่อ คนที่ตกอยู่ในหลุมดำนอกจากตกอยู่ในโลกสีดำในหลุมแล้ว มันยังเหมือนหมดเรี่ยวแรงอยู่ในหลุม
.
ใครที่อาจเคยผ่านความเศร้า
ผ่านปัญหาชีวิตมาบ้าง
.
แต่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า
.
ก็คงเหมือนกับการได้มีโอกาส
แวะเดินลงไปในหลุม แล้วก็เดินกลับขึ้นมา
.
คนประเภทนี้ พอเห็นคนหมดเรี่ยวแรงตกอยู่ในหลุมดำ ก็มักจะบอกว่า โอ๊ย กูก็เคยลงหลุมมาแล้ว ก็เดินกลับขึ้นมาได้ มองย้อนกลับไปแล้วไม่เห็นมีอะไรเลย ทำตัวแข็งแรงๆ แล้วเดินขึ้นมาสิวะ อย่าสำออย
.
คนอยู่ในหลุมก็จะนึกเหมือนเดิมว่า
.
เออ กูอ่อนแอเอง กูเลวเอง!
กูไม่แข็งแรง กูมันตัวปัญหา ปล่อยกูไปเถอะ !
อย่าสนใจกูเลย มึงแข็งแรงก็ดีแล้ว อย่าเป็นแบบกูเลย
.
สำหรับใครที่อยู่ข้างๆ คนเป็นโรคซึมเศร้าและได้มีโอกาสได้ไปสเต็ปต่อไป คือ...หาทางปีนลงไปอยู่ในหลุมด้วยกันได้แล้ว
.
หลายครั้งมักจะพลาด !
.
พอเขาเริ่มสบายใจ เขาอาจเริ่มระบายว่าโลกเขามีแต่สีดำ สีดำๆ เต็มไปหมดเลย เราที่ยังมีตรรกะคนปกติอยู่ ก็จะบอกว่าสีดำอะไรล่ะ สีขาวก็อยู่ข้างบนนั่น บันไดก็มีให้ขึ้น
.
จังหวะนั้น ! เราจะถูกผลักกระเด็นออกมาจากหลุมทันที และการจะกลับลงไปเพื่อช่วยเขาขึ้นมาเป็นเรื่องยากมาก
.
เพราะเขาจะรู้สึกว่า ใช่ ! กูมันตัวปัญหา
.
มึงยังต้องลำบากลงมาในหลุมกับกู กูนี่มันเหี้ยแท้ๆ ทำให้คนที่กูรักต้องลำบาก ไม่มีกูอยู่สักคนโลกนี้คงลำบากน้อยลง ปล่อยให้กูตายอยู่ในหลุมนี่แหละ
.
หลายครั้งคนเป็นโรคซึมเศร้าเลยจบลงที่...ความตาย
.
จังหวะนี้คนที่อยู่ข้างๆ พลาดแล้ว แต่ก็ต้องลงไปอยู่ข้างๆ ในหลุมดำมืดขึ้น ลึกขึ้น และร้อนขึ้นไปด้วยกัน
.
ในช่วงนี้เขาอาจแสดงออกด้วยความรุนแรงเหมือนคนเป็นบ้า อย่างที่ในเพลงบอกไว้ เพราะ...ไม่อยากให้ใครต้องมาอยู่กับเขา
.
แต่ในขณะเดียวกันเขาก็กำลัง...เกลียดตัวเอง...
ที่ทำให้...คนที่เขารัก...ต้องมาเจออะไรแบบนี้
.
คนเป็นโรคซึมเศร้า สังเกตุว่าจะจบลงที่การเกลียดตัวเอง
.
คนที่เป็นโรคซึมเศร้าไม่ใช่ ไม่มีตรรกะ
.
ภรรยาผมเวลาปกติฉลาดมีเหตุผลกว่าผมเสียอีก นับประสาอะไรมาให้ผมแนะนำว่านี่ไงบันได เดินขึ้นจากหลุมสิ
.
เขารู้ เขาเห็น แต่ตรรกะปกติมันใช้ไม่ได้ !
.
มันเดินไม่ได้ ไม่มีแรง
.
วิธีที่ดีที่สุดสำหรับคนข้างๆ ไม่ใช่คำแนะนำ เพราะยิ่งแนะนำจะยิ่งตอกย้ำว่ากูมันพิการ กูมันอ่อนแอ
.
เพียงแต่นั่งข้างๆ บอกว่า...ฉันอยู่ตรงนี้นะ
.
พอเขาเริ่มระบายว่าโลกมีแต่สีดำๆ เราหมดแรงๆ
.
คนข้างๆ ก็รับฟัง แม้ตาคุณจะเห็นโลกสีขาวและทางออกมากมายเต็มสองตา แต่คุณก็จะบอกว่า
.
อืมม ใช่ โลกสีดำมันเศร้าเนอะ...
.
หมดแรงใช่ไหม...
เราจะอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะมีแรงนะ
ไม่รีบ มีแรงเมื่อไหร่ค่อยบอกนะ
แล้วเราจะเดินจากหลุมขึ้นไปพร้อมกัน
.
บอกตามตรงว่าถึงผมจะเข้าใจขนาดนี้ แต่ด้วยความใจร้อนและเป็นนักแก้ปัญหาทำให้ผมพลาดตรงจุดนี้บ่อยๆ เพราะเราอยากช่วยแก้ให้ปัญหาเขาจบลงเร็วๆ ซึ่งนั่นเป็นจุดที่ผิดมาก