31 ส.ค. 2020 เวลา 09:16 • นิยาย เรื่องสั้น
สุมหัวเล่าเรื่อง
--- จริงรึ? จริงซิ ---
--- แน่นะ? อ๋อ แน่ซิ ---
--- ไม่มั่วนะ? ไม่มั่วโว้ย!!!
--- อีกแล้ว ไอ้คู่นี้ มึงก็ไม่ต้องไปขัดคอมันซักเรื่องไม่ได้เหรอวะ?
--- อ้าว กูสงสัยก็ถามดูสิวะ
--- เรื่องอะไรวะ?
--- ก็เรื่องที่อี๊กูเล่าให้ฟังไง
--- เรื่องมันเป็นไงวะ
--- เรื่องของเรื่อง มันก็หลายปีแล้วตอนที่อี๊กับอาเตี๋ยกูเขาย้ายบ้าน พอดีว่าของเขาเยอะบ้านก็ยังจัดไม่เข้าที่เขาเลยเอาของอื่นๆรวมทั้งงาช้างไปวางไว้ในห้องนอนของเค้าก่อนแล้วค่อยจัดทีหลังอีก พอตกค่ำก็เข้านอน กำลังเคลิ้มๆอี๊กูเล่าว่าได้ยินเสียงเหมือนมีฝีเท้าหนักๆเดินไปเดินมาในห้อง มองไปก็ไม่เห็นมีอะไร ทีนี้พอใกล้จะหลับก็ได้ยินอีก คราวนี้ชัดเจนมากว่าเป็นเสียงช้างเดินอยู่ ที่รู้ก็เพราะได้ยินเสียงร้องด้วย (แถวนั้นไม่มีช้างเร่ร่อนเฟ้ย!) พอเช้าก็เลยเล่าให้อาเตี๋ยฟัง อาเตี๋ยกูเลยไปนิมนต์พระพุทธรูปที่วางหิ้งหน้าร้านมาวางไว้เหนืองาช้างคู่ที่อยู่ในห้องนอนเป็นการชั่วคราว เสียงก็เลยเงียบไป แล้วอี๊กับอาเตี๋ยก็เลยรีบจัดบ้านอย่างด่วนแล้วย้ายงาช้างไปไว้ที่ห้องข้างล่างใกล้หิ้งพระซะ เรียบร้อยไป ไม่ได้ยินเสียงแปลกๆอีกเลย.....
--- ไอ้เรื่องแบบนี้จะว่าไปกูก็เคยได้ยินอาม่ากับม้ากูพูดเหมือนกัน--- ก็ประมาณไม่ว่าจะเป็นชิ้นส่วนต่างๆของสัตว์หรือว่าจะเป็นของใช้ต่างๆในบ้าน ถ้าใช้มานานหรืออายุของของมันเยอะล่ะก็ ของพวกนี้มันก็เหมือนกับจะมีชีวิตจิตใจขึ้นมาเอง ถ้าจะถามอะไรก็ตอบได้นะ --- เฮ้ย! พูดไม่ได้ --- กูหมายความว่าก็เหมือนเสี่ยงเซียมซีไงวะ ออกตามที่ขอไว้หรือเปล่า ถ้าออกตามที่ขอก็แสดงว่าสำเร็จ ถ้าไม่ก็แสดงว่า แห้วรับประทาน ของพวกนี้ก็เป็นตะเกียบนี่แหละนะที่พูดถึงกันบ่อยหน่อย.....
--- เออ แล้วมึงล่ะ หลังจากวันนั้นแล้วมีอะไรผิดปกติอีกหรือเปล่าวะ?
--- ก็.....ไม่ค่อยแน่ใจว่ะ มันอธิบายไม่ถูก
--- ยังไงวะ?
--- มันเป็นอย่างนี้ว่ะ ตอนนั้นน้ำเลิกท่วมแล้ว วันนึงแม่บ้านกูก็ขึ้นมาเคาะประตูปลุกเรียกกูตอนราวๆซักตี5 กูก็งงๆว่ามีเรื่องอะไร แม่บ้านก็บอกว่าพอดีหลานเขามาก็เลยจะฝากของไปให้ญาติที่บ้านเลยมาขอให้กูเปิดประตูบ้านหน่อย ก็กูเปิดให้ พอเสร็จเรียบร้อยแล้วกูนึกได้เลยบอกว่าคราวหลังไม่ได้นะมันอันตรายเดี๋ยวมีพวกสวมรอยเข้ามาบ้านเราได้ ทีนี้หลังจากนั้นซัก2อาทิตย์ ประมาณตี4 กูตื่นมากะจะเข้าห้องน้ำแต่ขี้เกียจลงไปก็เลยนอนต่อ พอเคลิ้มๆหน่อยก็ได้ยินเสียงเรียกว่า พี่คะ เสียงเหมือนแม่บ้านกู แล้วก็เคาะประตูด้วย กูก็ชักยั๊วะว่าเคยบอกไปแล้วนะยังจะมาเรียกอีก ก็เลยไม่สนใจ นอนต่อโลด หลายวันถัดมาก็เลยถามแม่บ้านว่าขึ้นไปเรียกหรือเปล่า (ตอบว่าไงวะ) ไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เรียก หลานเขากลับบ้านไปแล้วไม่ได้ขึ้นมาอีก กูก็หนาวสิ พี่กูบอกว่างั้นแกก็สวดมนต์ทำบุญใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรก็แล้วกัน.....
--- เรื่องของมึงนี่มันสะพรึงๆตลอดเลยว่ะ
--- กูก็ว่างั้น
--- กูว่าพวกมึงมาฟังเรื่องสะพรึงๆของกูมั่งดีกว่าว่ะ
--- งั้นก็เล่าไปเลยดิ
--- พวกมึงก็รู้ว่าบ้านกูมันใกล้สี่แยก รถติดโคตรๆ หลายปีก่อนกรมทางก็เลยมาสร้างสะพานข้ามแยก ตัวสะพานมันสูงพอดีกับห้องนอนกู หลังมีสะพานรถมันก็เลยติดมั่งไม่ติดมั่งตามแต่ว่าเป็นช่วงเทศกาลหรือเปล่า วันนึงกูรู้สึกไม่ค่อยสบายก็เลยกินยาแล้วรีบเข้านอน (ตี1เหรอวะ) ไม่ใช่เว้ย 2ทุ่ม! วันนั้นมันรถติดมาก พอราวๆซักเที่ยงคืนกูก็ตื่น ไอ้ที่ตื่นก็เพราะมีไฟสว่างจ้าแยงตา กูก็งงๆ แบบเห็นไฟวูบไปวูบมาแล้วก็หายไป เดี๋ยวสักพัก เอาอีกแล้ว ไฟสว่างจ้าอีกแล้ว กูก็ เฮ้ย! ไฟอะไรวะ? มองไปรอบๆก็ไม่มีอะไรนี่หว่า เดี๋ยวสักพักก็มีไฟสว่างจ้าอีก คราวนี้กูสงสัยเต็มทีว่ามันอะไรวะแล้วก็ลุกขึ้นมาดูที่หน้าต่าง กวาดตามองไปข้างล่างรถก็ยังติดเหมือนเดิมอยู่แต่ก็พอไปได้ตามสัญญาณไฟ มองไปมองมา คราวนี้ไฟสว่างจ้าเต็มตา.....
--- แล้วไงต่อวะ?
--- ก็ไม่ไง
--- เฮ้ย! แล้วไงต่อวะ?
--- อยากรู้เหรอ? ก็เออสิวะ
--- งั้นกูเล่าต่อก็ได้.....
--- คราวนี้กูเห็นไฟสว่างจ้าเต็มตา ตาพร่าไปวูบนึง แล้วก็มีไฟสว่างจ้าอีกหลายวูบ แต่หนนี้สายตาชินแล้ว ก็เลยเห็นชัดเจนว่าอะไรเป็นอะไร..... (รีบต่อด่วน! อย่าลากยาว)
--- อ้าว ก็ไฟหน้ารถไงวะ มันกลับรถกันกลางสะพานหน้าห้องกูพอดี กูก็เลยเห็นไฟสว่างจ้าวูบๆไงวะ 55555
--- เป็นไงเรื่องสะพรึงๆของกู ใช้ได้เปล่า อิอิอิ
โธ่ ไอ้เพื่อนเวร!
เล่ามาได้!
จะโจ๊กก็ไม่บอก!

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา