ทุกคนมีหน้าที่ทำงาน ลงแรง ลงทุน และไม่ได้จำเป็นต้องลงเป็นทรัพย์สินเงินทอง
แต่เรากลับเป็นคนที่อยู่เฉยๆ รอกินเงินเดือนไปวันๆ
สุดท้ายจะถูกประเมินโดยไม่ได้โบนัสเลยก็ไม่แปลก
ไม่ได้รับสวัสดิการก็ไม่แปลก
หรือหนักหนาไปกว่านั้นคือ ถึงวันหนึ่งจะไม่ได้รับเงินเดือนเลยก็คงไม่แปลกเช่นกัน
ดังนั้น กฏกติกาง่ายๆ ที่หลวงตาสอนมันอธิบาย
“ถ้าทำประโยชน์ เราก็กลายเป็นคนมีประโยชน์”
การเป็นคนมีประโยชน์ ผู้อื่นก็พร้อมยื่นมือมาช่วยเหลือ
บางทีเราก็เสียเวลาไปกับการตัดพ้อถึงพระ ถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โดยที่ไม่เคยทำกรรมดีอะไรเลย
ทั้งที่รู้กันดีแล้วทั้งคนธรรมดา คนธรรมะ ธรรมโมแล้วว่า เราก็มีกรรมเป็นแดนเกิด
เพราะแบบนี้เองหลวงตาถึงบอกให้สวดมนต์ไปเถอะ