เปรต ตะลอนวัดสุทัศน์ฯ (ตอนสาม) #KOM๘๑
วลีเก่าเล่าเรื่อง “ยักษ์วัดแจ้ง
แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์”
สืบความทราบว่า
โรคห่าลงเมือง ช่วงรัชกาลที่ ๒
ไม่กี่วัน คนพ่ายโรคเรือนแสน
ตายกองเป็นภูเขา
ส่งกลิ่นเหม็นทั่วทุกตารางนิ้ว
พระนครซากศพเป็นเครื่องประดับ
ชีวิตไม่พร้อม มาพ่ายโรคตาย
พอล่วงลับ นอนตาไม่หลับ
แรงหวงห่วงรัก ผลักจิตสู่สัมภเวสี
บางคนเมินบุญ มองเรื่องเหลวไหล
เกิดเป็นเปรต สภาพปากเท่ารูเข็ม
เนื้อตัวตุ่มพุพอง เน่าเปื่อยหนองเหยิม
กลิ่นเหม็นฟุ้ง ตัวสูงหูเล็กมือเท่าร่ม
ร้องหวีดวนเวียนขอส่วนบุญพระสงฆ์
วัดสุทัศน์ฯนามเดิมวัดมหาสุทธาวาส
จุดบรรจบสามภพ มณฑลจักรวาล
ไม่แปลกเปรต ปรากฏกายยามค่ำคืน
หวังสื่อโปรดช่วยแผ่กุศลบุญทาน
แต่ร่างชวนสยอง เท็จจริงให้พิจารณา
ภาพวาดเรื่องเล่า
เปรตวัดสุทัศน์ฯ ปรากฏหลักฐาน
บนเสาต้นวิหารหลวง พระศรีศาสดา
นอนทอดกาย ให้พระสงฆ์ป้อนน้ำดื่ม
จนแล้วจนรอด คล้ายเทน้ำลงใบบอน
บางครั้งเหมือนเทน้ำมันลงราดถ่านไฟ
บาปกรรมแต่ปางหลัง ปฏิเสธทิพย์โอสถ
ได้แต่หวีดร้องเสียขวัญ จมเงาเหง้าวิญญาณ์
โปรดติดตาม วัดสุทัศน์ฯ (ตอนสี่) #KOM๘๒
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
