เลิกบุหรี่ - ตอน 3
“ผมเชื่อครับ” ผมพูดพลางจ้องหน้าลุงวิชญ์เพื่อหาร่องรอยพิรุธ
พอกลับจากอังกฤษ รุ่งขึ้นผมก็มาวิ่งถนนรอบทะเลสาบในหมู่บ้านตามเคย ผมเจอลุงวิชญ์ เราทบทวนเรื่องที่ต่อรองกันไว้ก่อนผมไปเรียนป.โท เกี่ยวกับการเลิกบุหรี่ ผมเชื่อว่าลุงไม่มีวันทำสำเร็จ แต่แกกลับเลิกได้ สร้างความงงงวยให้ผมเพราะลุงวิชญ์ฝืนทำในสิ่งที่ใจไม่อยากทำได้สำเร็จ
ซึ่งถ้าเป็นผม ผมจะไม่มีวันทำแบบนั้น
“ว่าลุงเลิกได้” ผมต่อ “แต่ผมไม่เชื่อว่าลุงจะเลิกสิ่งที่ลุงไม่ได้อยากเลิกเลยได้ง่ายๆหรือเลิกได้ด้วยตัวเอง ลุงต้องใช้ยาช่วย ไม่งั้นลุงป่วยชัวร์ ลุงสูบมา 52 ปีจนมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายลุง”
“ผมไม่ได้ใช้ยา” ลุงวิชญ์ว่า “ผมเลิกเอง”
“งั้นเล่าได้มั้ยว่าทำยังไง” ผมยุ เผื่อจะจับพิรุธได้ว่าลุงโกหกหรือไม่
หากไม่โกหก แสดงว่าลุงมีแรงบันดาลใจสูงมาก ซึ่งผมอยากรู้ว่ามันคืออะไร
“ยินดี” ลุงตอบรับอย่างเต็มใจ จากนั้นก็เริ่มเล่า
“ผมเลิกบุหรี่ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 ” ลุงวิชญ์ว่า “ครั้งแรกเลิกเพราะไปทางไหนมีแต่คนรังเกียจ ผมเลยลองหยุดสูบ เพราะใจลึกๆก็อยากจะปามันทิ้งอยู่เหมือนกัน พอหยุดสูบ 1 ชั่วโมงก็เริ่มหูอื้อ ตาลาย พอ 2 ชั่วโมง อารมณ์ประหลาดก็บังเกิด ปกติผมไม่ชอบมีเรื่องมีราวกับใคร ก้มหน้าก้มตาทำมาหากิน แต่พอเลิกบุหรี่ครึ่งวันผมก็พร้อมจะชนทุกคนที่ขวางหน้าหรือใช้คำพูดแรงๆใส่ใครๆโดยตัวเองไม่ได้แตะต้องเหล้าเบียร์ พร้อมนั้นก็กระวนกระวาย อยากสูบบุหรี่จนทำงานไม่ได้ เดินพล่าน พอ 8 ชั่วโมงผมก็ยอมแพ้ หันมาสูบต่อ ผมไม่แน่ใจว่าถ้าฝืนอด มันจะกระทบงานหรือไม่ รายได้จากงานผมใช้หาเลี้ยงครอบครัว หากเกิดเหตุเข็มขัดสั้น คาดไม่ถึง เช่นส่งงานผิดเวลาแล้วผู้ว่าจ้างหัวร้อน เลิกจ้าง ทุกคนในบ้านตายแน่ ผมเลยสูบต่อ”
“ลุงวิชญ์ทำอาชีพอิสระหรือ ถึงเลิกจ้างกันง่ายๆ” ผมถาม
“ใช่ งานผมใครก็ทำได้ เลยต้องขยันอย่างหนักเพื่อให้มีงานไม่ขาดสาย ไม่งั้นต้องไปขอทานเขากินเพราะไม่ได้ฝึกความถนัดหรือวิชาชีพอย่างอื่นเอาไว้” ลุงวิชญ์ตอบ “จากที่ล้มเหลวในการเลิกบุหรี่ครั้งแรก ผมเริ่มรู้จักคำว่า ความมุ่งมั่น ตั้งใจจริง คือผมมาไตร่ตรองว่าทำไมถึงล้มเหลว แล้วก็ได้คำตอบว่าเพราะมุ่งมั่นน้อยไป ถ้าฮึดจริงๆผมต้องทนความอยากสูบบุหรี่ได้ โดยทำงานไปพร้อมกันได้ด้วย”
“เลยเป็นที่มาของการเลิกครั้งที่ 2” ผมต่อให้
“ใช่” ลุงวิชญ์ว่า “ครั้งนี้ผมกะว่าต้องสู้กับความอยากให้ได้ ผมเช็คข้อมูล เขาว่าถ้าทนให้ผ่าน 48 ชั่วโมง อาการทุรนทุรายจะลดลงเพราะสารนิโคตินจะถูกร่างกายกำจัดออก ผมสู้กับอาการหูอื้อตาลายพร้อมเข้าปะทะใครๆได้ถึง 2 วันเต็ม ตลอดเวลาผมอยากสูบจนแทบเอาหัวโขกเสา แต่ก็ทน ยอมกระทั่งทำงานตุนไว้ เผื่อขณะปฏิบัติการผมจะทำงานไม่ได้ พอครบ 2 วันผมก็ยั้งไม่อยู่ หันไปคว้าบุหรี่”
“โห ไม่อยากเชื่อ” ผมร้องอย่างผิดหวัง “เละเลย แต่ลุงมีครั้งที่ 3 ไม่ใช่หรือ”
“ใช่” ลุงวิชญ์ตอบ “และคราวนี้ทนอยู่ได้ถึง 8 วัน”
“ฮ้า”
“จริ๊ง ที่ได้ 8 เพราะเป็นหวัด ได้กลิ่นบุหรี่นี่แทบอ้วกทั้งที่เป็นคนสูบบุหรี่ เลยถือโอกาสเลิกสูบ แต่พอหายป่วยผมก็กลับมาสูบอีก อาการเด้งหน้าเด้งหลังนี้เป็นเพราะผมขาดความมุ่งมั่นที่แรงพอ”
“น่าเสียดาย” ผมบ่น “อุตส่าห์ทนได้ตั้ง 8 วัน แล้วครั้งที่ 4 นี่เลิกได้ไง ไปเอาความมุ่งมั่นมาจากไหน”
“มาจากความอยากวิ่งมาราธอนระยะทาง 42 กม.ให้ได้ภายในเวลา 2 ชั่วโมง 50 นาทีเท่าที่แชมป์โลกชาวฝรั่งเขาทำเอาไว้”
“ห๋า อะไรนะ” ผมสะดุ้งเฮือก “ลุงวิชญ์ที่อายุ 70 เนี่ยนะจะลงแข่งมาราธอน”
“ใช่” ลุงวิชญ์ตอบ “และจะไปแข่งระดับ เวิลด์ เมเจอร์ที่ทั้งโลกมีแข่งกันแค่ 6 ประเทศให้ได้ด้วย”
“ฮ้าๆๆ” ผมหัวเราะลั่น คิดว่าแกเล่นมุข แต่พอเห็นสีหน้าจริงจังผมก็เบรกอื๊ด “นี่ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย”
“ไม่ ผมเอาจริง” ลุงตอบหนักแน่น “ผมอยากรู้นานแล้วว่าการวิ่งทางไกลเป็นยังไง แต่ไม่มีโอกาสเพราะต้องทำงานหัวปักหัวปำ แถมกินทั้งเหล้า เบียร์ สูบบุหรี่ ไม่นับเที่ยวเตร่ ร่างกายเลยยับเยิน วิ่งแค่ยี่สิบก้าวก็ร่วง พอคนเลิกจ้าง ไม่มีงานทำ ผมก็มาคิดเรื่องนี้ แล้วตัดสินใจเดินหน้าโดยจะอัพเกรดให้การวิ่งมาราธอนกลายเป็นเครื่องต่อรองในการเลิกบุหรี่ คือถ้าไม่เลิกสูบผมจะวิ่งไม่ไหว”
ผมมองงงๆ เรื่องอยากวิ่งผมไม่สงสัย เพราะเห็นแกวิ่งบ้างเดินบ้างนานแล้ว แสดงว่าแกชอบออกกำลังกาย แต่การไปให้ถึงขั้นมาราธอนระดับโลก เวิลด์ เมเจอร์ ผมว่าแกเพี้ยน
ลุงวิชญ์แค่แก่เฉยๆ ไม่ใช่พวกสติเฟื่องที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าการวิ่งระดับมาราธอนกับชายชราอายุ 70 ที่เพิ่งเริ่มต้นวิ่ง มันเป็นไปไม่ได้ ต้องมีการทุ่มเทฝึกซ้อมต่อเนื่องไม่ต่ำกว่า 10 ปีถึงจะลงสนามได้ อยู่ๆไปแข่ง ตายสถานเดียว แล้วแกจะอยู่ฝึกซ้อมอีก 10 ปีได้อย่างไร จากสภาพที่เห็น อีกปีสองปีแกก็น่าจะตายแล้ว
หรือแกพอจะมองเห็นช่อง ว่าเรื่องนี้มีทางเป็นไปได้ เพียงแต่ต้องใช้ความพยายามอย่างหนักชนิดเสี่ยงตาย ถึงจะทำสำเร็จ แกเลยตัดสินใจลุย
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง งั้นที่แกกล้ายอมเสี่ยงตาย แกต้องแอบซ่อนอะไรเอาไว้เกี่ยวกับเรื่องการวิ่งของแกแน่ๆ ซึ่งนั่นเป็นอย่างหนึ่ง
และอีกอย่าง ทำไมแกทุ่มเทให้กับสิ่งที่ไม่อยากทำเลย คือการเลิกบุหรี่ มากมายขนาดนี้
ผมเก็บงำความข้องใจไว้โดยการนิ่งเงียบ ผมอยากรู้ผลการเลิกบุหรี่รอบที่ 4 ของแก
จบตอน 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
