5 ก.ย. 2020 เวลา 07:57 • นิยาย เรื่องสั้น
คุณยังจำความรู้สึกแรกที่เราตกหลุมรักกันได้ไหม?
เราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับการพูดคุยกัน
เราโทรหากันทั้งคืน
ส่งข้อความหากันทั้งวัน
คุณส่งสติ้กเกอร์หมีน่ารักตัวนั้นมาปลุกผมในตอนเช้า
ส่วนผมส่งสติ้กเกอร์ไก่ท่าทางตลกๆ
ไปหาคุณเมื่อตอนเที่ยง
ผมมีความสุข
เมื่อได้รู้ว่าคุณก็ชอบผมเหมือนกัน
นี่ไม่ใช่รักแรกของผมและคุณ
เราต่างไม่ใช่เด็กวัยแรกรุ่น
ไม่ใช่รักวัยรุ่นอย่างที่เคยเป็น
ผมอยู่ในวัยที่เริ่มทำงาน
และคุณก็เป็นวัยรุ่นที่มีงานทำเช่นกัน
แน่นอนว่าเราไม่ใช่เด็กๆ
ที่มองความรักเป็นเรื่องฉาบฉวย
ช่วงหยุดยาวเราใช้เวลาด้วยกัน
ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ
ที่เต็มไปด้วยกองเสื้อผ้าที่หมักหมม
และก้นกรองบุหรี่ที่สูงเลยขวดน้ำอัดลม
เราไม่ใช่วัยรุ่นที่ดีนัก
แต่เราพยายามใช้ชีวิตในแบบที่ดีที่สุด
ที่เราพอจะทำได้
เราใช้เวลาไปกับการนอนดูเน็ตฟลิกซ์ทั้งคืน
นอนกอดกันบนเตียงฟูก
กับบรรยากาศห้องที่สลัว
ที่มีเพียงแสงนีออนสีม่วงจางๆ
ผมยังจำรสจูบของคุณได้ดี
เราพร่ำรักกันจนไม่รู้เบื่อ
ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน
ผมปล่อยมันไป
โอกาสที่ผมอาจจะหาไม่ได้อีกแล้ว
วันนี้รู้สึกว่าเตียงมันกว้างเกินไป
ไฟในห้องมันมืดลง
ผมไม่อาจรับรู้ความรู้สึกเหล่านั้นได้อีกต่อไป
ตอนนี้ทุกอย่างมันว่างเปล่า
รวมถึงตัวผมเอง
ไม่รู้ว่าคุณรู้สึกไหม?
ผมไม่ต้องการคำตอบในเรื่องเหล่านี้
อาจเพราะผมคงทนไม่ได้
ถ้าต้องรู้ว่าสุดท้าย
คุณเพียงแค่เข้ามาเพื่อผ่านไป
credit picture :: pinterest
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา