8 ก.ย. 2020 เวลา 08:39 • นิยาย เรื่องสั้น
--แก้ง่วง--
จำได้ว่าตอนอยู่ ป.4 อยู่โรงเรียนวัดแห่งหนึ่ง ใน ตจว.
ชอบบรรยากาศตอนอยู่ประถมมาก สังคมเป็นกันเอง
รู้จักกันหมด รู้จักไปยังพ่อ แม่ ตา ยาย ฯ ของเพื่อน ๆ
ตอนเรียน บ่าย ๆ เราจำได้
ครูขอตัวไปสูบบุหรี่ข้างนอกห้องเรียน
ภาพประกอบจาก https://www.pinterest.com/pin/682365781020132173/
เพื่อนเรา (ผู้ชาย) ก็หันมากระซิบเรา
"ทำไมครูสูบบุหรี่ล่ะ ครูสอนไม่ให้เราสูบ ครูสูบทำไม"
"บุหรีมีสาร..." (เพื่อนพูดได้หมด พึ่งเรียนไปเมื่อคาบเช้า)
เราก็นั่งฟังหน้าตาโต ๆ เออ ออ ห่อหมก เห็นจริง
เออมีโทษ ครูสูบทำไม ?
ไม่รอช้า เพื่อนลุกจากเก้าอี้ วิ่งไปหาครูที่ระเบียง
เราดึงเสื้อมันไม่ทัน คิดว่าแย่แล้ว... ทำไงดี
ทำไมไม่ปรึกษากันก่อน ไปถามครูวิชาอื่นก็ได้
ไอ้เพื่อนนี่ไปถามเจ้าตัวครูเลย...55+
ครูเดินมาพร้อมกับเพื่อน...
ครูพูดหน้าห้อง
"บุหรี่มันไม่ดี พวกเธออย่าทำตามครูนะ ครูเลิกไม่ได้"
หือ....เราเห็นหน้าครูแล้วสงสารครูมาก...
ไอ้เพื่อนบ้า ทำไมไม่ปรึกษากันก่อน
ครูก็คงรู้ว่าพวกเราสงสัย ตอบสาธารณชนให้เคลียร์ ๆ เลย
เด็กทั้งห้องเงียบกริบ
ความสนใจไม่ใช่อยู่ที่คำตอบครู
ความสนใจอยู่ที่ ด.ช.ดนัย เพื่อนเรา
ที่ยืนข้างครูด้วยสีหน้ายิ้มกริ่ม
ไม่รู้ว่ามันไปโกหกครูว่าเพื่อนให้มาถามรึเปล่า 55+

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา