ม่อนผาดำ จังหวัดเชียงใหม่
.
..
กันยายน 2563
..การได้อยู่เงียบๆคนเดียวบ้างในบางครั้ง ก็ทำให้เราได้ทบทวนหลายๆอย่างที่ผ่านเข้ามากระทบในชีวิตของเรา
...เช้าวันนี้ผมตื่นนอนขึ้นมาด้วยความรู้สึกเบื่อๆ อาจจะเป็นไปได้ว่าหลายวันที่ผ่านมาผมได้เจอปัญหามากมาย แก้วกาแฟถูกชงและวางไว้ด้านหน้าของผม ผมหยิบมือถือขึ้นมานั่งดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย และผมก็มาสะดุดอยู่ที่รูปที่ผมถ่ายเอาไว้เมื่อปลายปีที่แล้ว ผมนั่งมองดูรูปนั้น ‘ผาดำ’ คือที่ๆผมชอบ ด้วยไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน อากาศเย็นสบาย
ผมหยิบกุญแจรถและสตาร์ทเครื่องยนต์ เครื่องยนต์ส่งเสียงคำรามเบาๆ ผมไม่รอช้าขับรถตรงไปยังจุดหมายปลายทางทันที. ด้วยถนนที่ถูกลาดยางอย่างดีจึงทำให้ผมใช้เวลาไม่นานนักก็ขับผ่านวัดพระธาตุดอยสุเทพฯ ผมสังเกตบริเวณทางขึ้นวัดผู้คนดูบางตา ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมากเท่าไหร่นัก ผมขับตรงไปต่อยังจุดหมายของผม เพียงไม่นานผมก็มาถึงยังบริเวณที่จอดรถตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ ผมบังคับรถลงไปยังลานจอดรถซึ่งในวันที่ผมไปถึงไม่มีนักท่องเที่ยวเลย ร้านค้าตามข้างทางจึงดูค่อนข้างเงียบเหงา
..ผมนั่งลงบริเวณม้าหินอยู่เพียงลำพัง อากาศบนดอยในช่วงเวลากลางวันอย่างนี้ลดลงเหลือ 22องศาเซลเซียส ซึ่งผิดกับในเมืองที่อากาศค่อนข้างจะร้อนอบอ้าว
ผมนั่งเงียบอยู่ที่เดิม ฟังเสียงนกชนิดต่างๆร้องเสียงเจื้อยแจ้ว นั่งปล่อยตามองก้อนเมฆด้านหน้าที่ลอยละล่องไปตามแรงลมอย่างช้าๆ ปล่อยให้ความรู้สึกตัวเองตอบรับกับสิ่งรอบข้างในเวลานี้ และดื่มด่ำกับธรรมชาติที่ผมเองสามารถสัมผัสได้อย่างง่ายๆ เพียงใช้เวลาไม่นานจากในตัวเมืองเชียงใหม่
ผมใช้เวลาอยู่ที่นี่ซักพักใหญ่ก็ถึงเวลาที่ผมจะต้องเดินทางกลับลงมาแล้ว แต่ก็คงเพียงพอที่จะเติมพลังชีวิตให้แก่ผม และทำให้ผมได้รู้ว่า ชีวิตเราก็ไม่ได้มีแต่สิ่งไม่ดีในชีวิตเพียงอย่างเดียวในเวลาที่เราเจอปัญหา บางครั้งการหลบหนีออกมาบ้างแล้วค่อยกลับไปแก้ไขปัญหาใหม่ ก็อาจจะทำให้เราได้ยั้งคิดและไตร่ตรองหลายๆอย่างในหลายๆด้านก็ได้นะครับ
ขอบคุณนะครับที่ติดตามอ่าน...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
