10 ก.ย 63
คืนนี้ เราทั้งสี่คนจะออกเดินทางไปเที่ยวเกาะกูดกัน
พ่อคาดว่าจะออกจากลำปลายมาศตอนประมาณตีสาม
เพื่อไปให้ถึง จ.ตราดช่วงสายๆ
รอขึ้นเรือเที่ยว 13.00 น.
เราไปแต่เช้า จะได้ไม่ต้องรีบกับเวลา
ไปเรื่อยๆ แวะฉี่ทุกปั๊ม ตามนิสัยของพวกเรา
วันนี้พ่อจะมาเขียนเล่าไว้ให้ปันปันกับเป่าเปาได้อ่านกัน
เกาะกูด คือเกาะที่มีความสวยงามเกาะหนึ่งเลยที่เดียว
การที่เราโปรแกรมว่าจะไปเที่ยวที่ นั่น โน่น นี่
มันทำให้เวลาที่ผ่านไปในแต่ละวัน มันช่างมีความหมาย
พ่อบอกกับปันปันเป่าเปา ไว้ล่วงหน้าเป็นเดือนแล้วว่า
ปิดควอเตอร์นี้ พ่อจะพาพวกเราไปเที่ยวทะเล
หลังจากที่พ่อพูดคำนี้ เสียงเฮ้........!! ก็ดังอึกทึกครึกโครมทั้งบ้าน
แล้วการนับถอยหลังเพื่อไปทะเลก็เริ่มขึ้น
พ่อเปิด youtube ให้ลูกสาวทั้งสองดูเรื่องเกี่ยวกันการเที่ยวที่เกาะกูด
ทุกคนๆมานั่งดูสถานทีี่ท่องเที่ยวต่างๆในเกาะ
พร้อมทั้งพากษ์เสียงตื่นเต้น ไปต่างๆนาๆ
พ่อเล่าให้ฟังว่า พ่อกับแม่ไปเที่ยวตรงนั้น ตรงนี้ ในเกาะกูด
ปันปันอยากไปที่ที่พ่อกับแม่เคยพากันไป
ปันปันอยากเห็นต้นมะพร้าว ที่พ่อเคยไปนั่งถ่ายรูป ปันปันอยากไปนั่งถ่ายบ้าง
ปันปันเป่าเปา รู้หรือเปล่าว่า
การไปเที่ยวเกาะกูกครั้งนี้
ความสุขมันเริ่มขึ้นวันไหน...?
จริงๆแล้วความสุขมันได้เกิดขึ้นแล้ว ตั้งแต่วันที่พ่อบอกว่าจะพาไปเที่ยวเกาะกูด
แล้วความสุขมันได้เดินทางมาถึงขีดสุด
ตอนที่พ่อบอกว่า พ่อจองที่พักแล้วนะ
นั่นแสดงว่า เราจะได้ไปเที่ยวเกาะกูดกันแน่ๆ
แล้วความสุขนั้นมันได้เดินทางต่อไปเรื่อยๆ โดยไม่มีทีท่าว่าความสุขจะลดลง
แม่ปันปันก็มีความสุข ที่ได้จัดเตรียมเสื้อผ้า เลือกแล้วเลือกอีก
เอาชุดมาเย็บ มาแต่ง หาชุดที่จะเอาไป
ปันเปา ก็ช่วยกันหาชุดของตัวเอง
ในทุกๆวันที่ผ่านไป ช่างมีความสุข ยิ่งใกล้วัน ยิ่งมีความสุข
ยิ่งวันนี้ 10 ก.ย 63 ยิ่งมีความสุขกันมาก
เพราะคืนนี้ เราจะได้ไปเที่ยวกันแล้ว
พ่อจะบอกอะไรให้นะ จริงๆแล้วมันเป็นแผนของพ่อเอง
พ่อเคยเป็นเด็ก พ่อจำความรู้สึกนั้นได้อยู่จนถึงทุกวันนี้
ถ้าครั้งไหนที่รู้ว่า พ่อกับแม่จะพาไปเที่ยว ซึ่งสมัยพ่อเป็นเด็ก
การเดินทางมันไม่สะดวกเท่าทุกวันนี้
เพราะฉะนั้นตอนพ่อเป็นเด็ก ถ้าจะได้ไปเที่ยวก็จะมี บางแสน พัทยา สัตหีบ
ประมาณนี้ ไปกันทั้งบ้าน มีลุง ป้า น้า อา พี่ น้อง ญาติๆ
ไปกันทีเยอะมากๆ เอาส้มตำ เอาของไปปิ้งย่าง ไปกินกันที่ริมทะเล
ไปบ่อยที่สุดก็เห็นจะเป็นบางแสน เพราะมันใกล้
ขากลับก็จะตัวเหนียวๆ เหนื่อยๆ เพลียๆ แต่ก็มีความสุข
มันเป็นอะไรที่พ่อจำมันได้ความสุขในครั้งนั้น
เพราะพ่อจำความสุขนั้นได้
พ่อเลยเอาความสุขนั้นมาส่งต่อให้ลูกสาวของพ่อทั้งสอง
และก็ยืดเวลาแห่งความสุขออกไปให้มันยาวขึ้น
ด้วยการพูดถุึงเรื่องไปเที่ยวบ่อยๆ นับถอยหลังว่าอีกกี่วัน
ไม่ให้ความสุขมันมีแค่ ความสุขจากการได้เห็นทะเลเพียงเท่านั้น
ความสุขว่าจะได้ไปเที่ยวทะเล มันเกิดขึ้นทุกวันตั้งแต่วันที่จองที่พัก
ปันเปา มีความสุข
แม่ปันเปาก็มีความสุข แม่ของลูกลองชุด ลองแล้ว ลองอีก
เห็นพ่ออมยิ้ม แม่ก็พูดว่า ก็ความสุขมันกำลังเกิดขึ้นแล้วไง
(แม่เอาคำพูดของพ่อ มาแก้เขิน)
พ่อเชื่อว่า เที่ยวเกาะกูดครั้งนี้ปันปันจะจำมันได้เพราะตอนนี้ปันปัน 8 ขวบแล้ว
แต่เป่าเปาแค่ 3 ขวบ อาจจะยังจำไม่ได้ซักเท่าไหร่
พ่อเลือกรีสอร์ท ที่พักที่มีสระว่ายน้ำ
เพราะปันปันอยากเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำ
เราช่วยกันเลือก พ่อให้ปันปันเลือก และรีสอร์ทที่เลือกก็มีสระว่ายน้ำสมใจปันปัน
พ่อไม่ได้สนใจหรอกว่า รีสอร์ทไหน จะมีหรือไม่มี สระว่ายน้ำ
จริงๆแล้ว พ่ออยากหาที่สงบๆ เพื่อไปเที่ยวพักผ่อนมากกว่า
แต่ว่า
ความสุขที่พ่อจะได้จากการไปเที่ยว
พ่อคิดว่ามันเทียบกันไม่ได้เลยกับความสุขที่จะมีจากการที่ลูกมีความสุข
ความสุขของพ่อตอนนี้ มันถูกผูกติดยึดโยงอยู่กับลูกสาวของพ่อทั้งสอง
และแม่ของลูก ส่วนหนึ่งพ่อคิดว่า
มันคือหน้าที่ ที่พ่อจะต้องทำให้ครอบครัวมีความสุข
เที่ยวเกาะกูดครั้งนี้ ความสุขของปันเปา เป็นเป้าหมายของการไปเที่ยว
แต่ก็ไม่ปฎิเสธว่า พ่อกับแม่ ก็อยากไปเหมือนกัน
เพราะการไปเที่ยว มันคือความสุข อย่างหนึ่งของมนุษย์
แต่พ่อได้สองเด้ง ได้สุขจากไปเที่ยว และ ได้สุขจากการเห็นลูกมีความสุข
พ่อเขียนไว้ก่อนที่เราจะไป จริงๆว่าจะเขียนหลายวันแล้ว
แต่ก็ผลัดมาเรื่อย จนมาถึงวันนี้ เลยมาเขียนไว้ซะก่อน
เขียนไว้ให้ลูกสาวมาอ่าน
พ่อเชื่อว่า ลูกอ่านไป ภาพที่เกาะก็จะลอยมาให้เห็น
ภาพที่เก็บไว้ในหัว มันสวยกว่าภาพที่ถ่ายไว้ในกล้อง นะจะบอกให้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
