#ฝันร้าย
เริ่มแรก บรรยากาศดูมืดครึ้ม ตอนนั้นพ่อกับแม่ยังไม่กลับจากโรงเรียน และฉันกับพี่มัง(พี่ชายคนรอง)ไปงานฉลองอะไรสักอย่างที่บ้านของเพื่อนพ่อกับแม่ พวกเราทุกคนในบ้านได้รับเชิญ มันค่ำมืดแล้วฉันกับพี่ชายเลยไปที่นั่นก่อน ตอนไปถึง คนที่นั้นกำลังจัดโต๊ะอาหาร ฉันตัดสินใจ เข้าไปในครัวเพราะไม่รู้จะทำอะไร ในครัวมีคนอยู่หลายคนมาก และมีเด็กตัวเล็กๆ เป็นเด็กผู้ชาย ฉันเข้าไปเล่นกับเด็กคนนั้น นานพอสมควร และ อยู่ๆก็มีสุนัขตัวหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน มันตัวใหญ่มาก ตัวสีดำแซทน้ำตาลเข้ม เหมือนมันกำลังไม่พอใจที่ฉันไปเล่นกับเด็กคนนั้น หรือ อาจแค่ไม่คุ้นหน้า มันเอาตัวมาดันฉันให้ออกห่างจากเด็กน้อย ฉันเลยส่งเด็กคนนั้นให้กับป้าคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆไป แต่มันก็ยังดันและขู่ฉันไม่ปล่อย คุณป้าเขาบอกว่ามันแค่ไม่คุ้นหน้า แต่ถ้ามันคู้นหน้าคุ้นกลิ่นแล้ว มันจะทำตัวน่ารักมาก ป้าคนนั้นบอกชื่อมันกับฉัน มันชื่อ B_ _ _ _ หรือ อาจเป็น Th _ _ _ _ ชื่อมันเป็นภาษาอังกฤษและฉันจำชื่อมันไม่ได้ หลังจากที่ฉันเรียกชื่อของมัน มันก็เปลี่ยนไปทันที มันทำหน้าน่ารัก เข้ามาถูๆและเข้ามานั่งตักฉัน ไม่นานฉันรู้สึกว่าไอ้หมาตัวนี้ มันชักจะได้ใจเกินไปแล้ว ฉันเลยดันมันออกแล้วเดินออกไปหาพี่ชายที่หน้างาน และ ฉันเดินออกไปก็เจอคุณพ่อกับคุณแม่ พวกเขามาถึงแล้ว หลังจากนั้นงานก็เริ่มต้น เรานั่งทานอาหารและคุยกันหลายอย่างแต่บรรยากาศมันไม่ได้ดีแบบที่คิดไว้ บรรยากาศมันดูมืดมน เราคุยกันในเรื่องที่ค่อนข้างหดหู่ แต่ฉันแค่จำไม่ได้ว่าคุยอะไรกัน แต่มันดูไม่สนุกเลย หลังจากอยู่ที่นี่นานพอสมควรพวกเราก็ขอตัวกลับบ้าน ตอนมาฉันกับพี่ชายขี่รถมอเตอร์ไซค์มา และดูเหมือนพ่อกับแม่ก็จะเอามอเตอร์ไซค์มาเหมือนกันแต่ที่หน้าใจหายก็คือแม่ฉันบอกว่าเขาจะเป็นคนขับรถกลับเอง แม่ฉันเขาขับรถไม่เป็น ฉันเคยสอนเขาอยู่ครั้งหนึ่งแต่ที่แน่คือถ้ามีคนขับรถเป็นอยู่ด้วยแม่ฉันจะไม่ขับเองแน่นอน ฉันบอกเขาว่าเขาขับรถไม่เก่งเดี๋ยวก็ล้ม แต่เขาหลับยืนยันว่าจะขับ แม่เขาบอกว่าจะขับให้ดูเพื่อยืนยันว่าเขาขับได้ แม่ฉันเริ่มขับรถไปข้างหน้าเรื่อยๆ แต่ข้างหน้านั้นมันมีเหมือนที่กั้นของที่จอดรถ ตอนนี้พวกเราอยู่ข้างนอกที่จอดรถแต่แม่ของฉันกำลังขับรถตรงเข้าไปชนมัน ฉันคิดว่าแม่จะหักเลี้ยวรถไปอีกข้างแต่เปล่า แม่ฉันเขากลับขับเข้าไปในรั้วกันนั้นเลย ฉันตกใจมากมันจะเป็นไปได้ยังไง ฉันรีบวิ่งไปดูถึงได้รู้ว่ารั้วตรงนั้นมันเป็นประตูที่แค่เดีหรืดันก็สามารถผ่านเข้าไปได้ ฉันเลยหายข้องใจตรงนี้ แต่แม่ของฉันก็ขับรถไปเรื่อยไปเหมือนคนไม่มีสติเขาขับไปจนถึงรั้วกั้นที่จอดรถอีกข้างและขับผ่านมันไป ขับผ่านมันไปนะค่ะ ผ่านแบบทะลุไปเลย ตอนนั้นฉันสติแตกมากฉันวิ่งไปที่รั้วนั้นเพื่อบางทีฉันอาจจะตาฝาดมันอาจเป็นประตูเหมือนกัน แต่มันไม่ใช้ตรงที่แม่ของฉันขับผ่านออกไปมันไม่สามารถออกไปได้ ตอนนั้นฉันรู้ได้ทันทีว่าต้องเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของฉัน หรือแม่ของฉันเขาจะตายไปแล้ว ฉันวิ่งออกไปตามทางที่แม่ของฉันเขาขับไป ฉันวิ่งไปร้องไห้ไปเรื่อยๆ ตอนที่แม่ของฉันขับรถผ่านนั้นออกมาเขาหายไปไหนก็ไม่รู้ ฉันวิ่งไปเรื่อยๆทั้งร้องไห้ไปตามทางที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นที่ไหน ตามทางมีแต่โคลนตม เพราะเหมือนก่อนหน้านี้ฝนจะตกหนัก ฉันใส่รองเท้าผ้าใบสีขาว ตอนนี้มันเปื้อนโคลนไปหมดแล้วฉันเลยถอดมันออก กลับพบว่าในรองเท้าของฉันมันมีหอยอยู่ 3-4ตัว ทั้งสองข้างเลีย ฉันก็สงสัยนะว่ามันมาอยู่ในนี้ได้ยังไง แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือเรื่องแม่ของฉัน ฉันกำลังจะเดินไปก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาและเรียกชื่อฉัน ฉันถามเขาไปว่าเขารู้จักชื่อฉันได้ยังไง เขาก็ไม่ตอบ แต่เขาบอกว่าจะไปกับฉันและจะช่วยฉันตามหาแม่ ถัดไปไม่ไกลมีเรืออยู่หนึ่งลำเราขื้นไปในเรือลำนั้นดูเหมือนว่าเรือนลำนี้จะมีคนขับด้วย เขาขับเรือเร็วและเอียงไปมา ไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะพาเราไปไหนแต่ฉันแค่รู้สึกหมั้นใจมากว่ามันจะต้องพาฉันไปหาแม่ได้แน่.
#ความฝัน
#ฝันร้าย
#ไม่อยากให้เกิดขึ้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
