สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกท่าน 😍💕⏰
โพสต์นี้มีเรื่องเล่าอีกแล้วค่ะ และเป็นเรื่องใกล้ตัวทุกๆคน มากๆด้วยสิคะ
เพราะดิชั้นจะเล่าถึง 'ทริปเดินทัวร์ (กะจะให้ ) ทั่วเกาะรัตนโกสินทร์' ที่ผ่านมา ไงล่ะคะเพื่อนๆ ครุคริๆ
เป็นไงคะ? ดูธรรมดาไป ใช่มั้ยล่าา...?? แต่ไว้ใจเถอะค่ะว่า ทริปนี้ของดิชั้น ไม่ธรรมดาแน่นวลเลยค่ะ หนอนน้อยส์ขอเอาหัวกะบือเป็นประกันค่ะ ๕๕๕
😁😅🤣
เริ่มจาก พอดิชั้นลากกระเป๋าจะเข้าประตูสนามบินหาดใหญ่ ก็มีalarmดังวิ้งๆ พร้อมเสียงประกาศลั่นๆอะไรสักอย่าง ไอ้เราก็เลยยืนงงและพอดีกับ จนท.ปราดเข้ามาจ่อเครื่องตรวจอุณหภูมิเข้าที่หน้าผากปุ๊บ
อ้อ... ที่แท้เสียงประกาศลั่นๆนั้น มันมาจากเครื่องสแกนอัตโนมัติหน้าประตู ดังรัวๆว่า 'hypertemperature' อ๋ออ..ก็แหงดิ นี่เพิ่งจอดรถที่ลานด้านนอกแล้วก็ดิ่งฝ่าแดดยามบ่ายโมงเข้าอาคารมาเลย นี่ถ้าเครื่องไม่alarmขึ้นมาล่ะก็ ... คงจับโยนเข้าเซียงกงได้เลยล่ะ ... ดิชั้นแอบคิดขำๆกับตัวเอง อิอิ 😊🌈⏰
จากนั้น ขอดิชั้นข้ามช้อตมาถึง arrival hall ที่สุวรรณภูมิเลยแล้วกันค่ะ พอลากเป๋าออกมาปุ๊บ สิ่งที่ดึงดูดสายตาที่สุดก็คือ เคาท์เตอร์ยาวโดดเด่นแสงสีเจิดแจ่มของ'ชาตรามือ' ว้าวว.....
แต่ทว่า... โห้วว์เฮ้ะะะ!!! คิวอย่างยาวเลยจ้าา... แต่ดีที่ไฟลท์เราทำเวลาดีงาม เลยมีเวลาเหลือพอให้รอคิว แถมรสชาติก็ดีคุ้มแก่การรอคิวยิ่งนัก ขอปรบมือให้เลยค่ะ 🤩💟👍
ซึ่งแบรนด์นี้ ยังมีสาวกนาง๑ คือเพื่อนสนิทของดิชั้นเอง แม้ชีจะย้ายไปอยู่ 'ฮุสตัน มลรัฐเท็กซัส' อยู่นานปี แต่ก็จะหอบหิ้วชาแบรนด์ไทยๆนี้ ไปชงแจกผู้ร่วมงานในบริษัท ( กลุ่มผลิตพลังงานข้ามทวีป ) อยู่ออกบ่อย ช่างน่าปลื้มใจในแบรนด์ของไทยมากๆค่ะ
วันต่อมาของดิชั้น เป็นทริปเดินทัวร์ทั่วเกาะรัตนโกสินทร์ ซึ่งครั้งนี้ได้เพื่อนสนิท ๒สาวมาร่วมเดินด้วย โดยสาวนาง๑ เชื้อชาติไทยสัญชาติอเมริกัน และเพิ่งย้ายถิ่นกลับไทยได้เพียงไม่กี่ปี ☘⏳💗
อีกนาง๑ แม้ชีจะไทยแท้แต่กำเนิด แต่ใช้ชีวิตท่องเที่ยวไปซะเกือบครึ่งโลก ซึ่งผิดกับตัวดิชั้น กว่าจะมีปัญญาไปอเมริกาครั้งเดียวของชีวิต ก็ปาเข้าไปวัยปลายเลข๔ แก่ๆๆๆ ( ไม้ยะมกจะเยอะไปไหน?!? ) อิอิ 😂🎈🤣
พวกเราเริ่มจากวัดราชบพิตรฯ ซึ่งเป็นการเดินทัวร์ที่จ่อมแหมะมากๆค่ะ ด้วยมีฝนเทหนักแถมยังมาเจอะร้าน 'สวนเงินมีมา' ข้างๆกับวัดเข้าไปอีก
กว่าจะแงะตัวออกมาจากร้านหนังสือได้ ก็เวลาพอสมควร พวกเราเดินข้ามมาชมเมืองฝั่งพระบรมมหาราชวังท่ามกลางสายฝนพรำๆ แต่ก็ยังจะติดฝนหนักอีกรอบที่ศาลหลักเมือง ง่ะ
ดังนั้น กว่าพวกเราจะเข้านมัสการพระแก้วมรกตเสร็จสรรพ ก็จะบ่าย๒ เข้าไปแล้วค่ะ จวบจนเดินผ่านกำแพงพระบรมมหาราชวังออกมา เพื่อนสาวหันมาบอก ' ชั้นว่านะ ที่นี่งามละเอียดอ่อนช้อยยิ่งกว่าแวร์ซายน์อีกนะแก'
ดิชั้นแอบอึ้งไปนิด ( ด้วยเพราะไม่เคยไป ๕๕๕ ) ทำได้เพียงมีสีหน้าทึ่งๆ ตอบรับคำของนางไป แล้วแอบคิดต่อไปตามประสาคนจิตไม่ว่าง 💝🥰🎈
และเพิ่งมาปิ๊งแว้บในสมองได้ว่า นี่ถ้าไม่เกิดวิกฤติโรคระบาดขึ้นมา ทัวร์น่ารักๆครั้งนี้ ก็คงไม่เกิดได้ง่ายๆ
และยังหวนนึกไปถึง เพื่อนสาวสาวก'ชาตรามือ' ที่ยังคงค้างเติ่งอยู่ใน 'ฮุสตัน' ที่ผ่านมาชีต้องรับงานตามแต่บริษัทจะส่งไปทั่วทั้งโลก และจะแทบทุกทวีปด้วยซ้ำไป
แต่ตอนนี้ ชีเลือกที่จะกลับมาใช้ชีวิตที่เมืองไทย แม้เพิ่งจะได้สัญชาติอเมริกันไปแล้วก็ตาม ตั้งแต่เกิดเหตุโรคระบาด ชีบอกกับดิชั้นเสมอมา ว่าบ้านเรานี่ คือดีที่สุด ...
ไม่ว่าจะด้านใดในการใช้ชีวต อย่างเช่น อัธยาศรัยคนไทยเรา การเข้าถึงการรักษาพยาบาล ภูมิประเทศ & ภูมิอากาศ 9ล9
' แล้วทำไมต้องเกิดวิกฤติ แล้วถึงจะคิดได้นะ? ' นี่ คือสิ่งที่ดิชั้นคงสงสัย และตั้งคำถามไว้ ในใจตนเอง ...
☺☘⏳
หมายเหตุ 🍄 ; ขอขอบคุณผู้สนับสนุน ไม่หลักและไม่เป็นทางการ 'สายการบิน'ไทยสไมล์'' ที่บินได้ตรงเวลาเป๊ะเว่อร์ แถมยังจะเลี้ยงดีเสียนี่กระไร ทั้งข้าวกล่องน้อยรสชาติถูกใจ และยังจะมีเครื่องดื่มมาเสริฟให้ครบครัน ดิชั้นล่ะชอบมากๆค่าา... กิกิ 😋☕🤩
🍄 ๒ ; ขอบคุณ จข.รูปประกอบรูปแรก 'Lita' เพื่อนสาวแสนดีของชีวิต & ส่วนรูปที่๒ ถ่ายจากตู้เย็นของดิชั้นเอง
🌊😍🌈
หวังใจให้ 'วิกฤติ' ครั้งนี้ ผ่านพ้นไปโดยสร้างแต่'โอกาส' ดีๆในชีวิตแก่เพื่อนๆทุกคนนะคะ 🌈🎼🎶
แล้วค่อยเจอะเจอกันใหม่ค่าา...
🥰💗😊 สวัสดีค่ะ
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
