สัญญาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเธอจะทำอาหารอย่างมีความสุขเช่นนี้ ปกติการเข้าครัวคือยาขมของเธอ อาจเพราะครั้งนี้เธอมีครูที่ดี ทุกอย่างเลยดูง่ายดายไปหมด
หญิงสาวค่อยๆ ระลึกถึงคำพูดของสุราชที่คอยอธิบายการทำอาหารแต่ละขั้นตอน เธอจดจำได้แม้กระทั่งคำที่เขาเตือนให้ระมัดระวังตัวเวลาทำครัว เธอเลยต้องเหน็บชายผ้าส่าหรีเข้ากับเอวเสียก่อน จะได้ทำงานคล่องตัวขึ้น ก่อนจะลงมือปรุงอาหารไปตามขั้นตอนด้วยรอยยิ้ม
ทุกคำของเขามีประโยชน์กับเธออย่างมาก และเธอจะไม่ให้ความพยายามของเขาต้องสูญเปล่า...
ในขณะที่ลูกศิษย์สาวกำลังต่อสู้กับงานในครัวอย่างมุ่งมั่น ครูสุราชกลับเป็นคนกระวนกระวายใจเสียเอง วันนี้เขาปั้นขนมลาดูด้วยอาการมือไม้สั่น จนบางลูกบิดเบี้ยว บางลูกก็แตกแหลกคามือ เพราะใจมัวแต่กังวลว่าผู้เป็นภรรยาจะจำทุกอย่างได้ไหม
เมื่อใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาเลยพาตัวเองไปตามหาหัวใจที่ดูเหมือนมันจะอยู่ที่ห้องครัวของบ้าน โดยไม่ลืมถือเหยือกน้ำไปด้วย เพื่อเป็นข้ออ้างบังหน้าในการมาที่นี่
ชายหนุ่มเดินตรงดิ่งไปที่ครัว แต่แล้วก็จำต้องชะงักเท้าที่จะก้าวเข้าไปในห้องนั้น เมื่อเสียงแม่ร้องทักพลางสั่งให้สาวใช้ชาโตรีรับเหยือกไปเติมน้ำให้กับเขา สุราชเห็นสัญญากำลังผสมแป้งทำขนมอยู่ สังเกตจากขนมแล้ว ดูเหมือนว่าจะขาดส่วนผสมอะไรไปสักอย่าง…น้ำตาลนั่นเอง
เขาพยายามบอกใบ้หญิงสาว แต่ดูท่าหญิงสาวจะไม่เข้าใจ เลยต้องงัดไม้ตายออกมาใช้
“แม่ครับ อย่าลืมเตือนสัญญาให้ใส่น้ำตาลลงไปเยอะๆ นะครับ ป้าไดซ่าแกชอบทานหวาน แม่จำได้ไหม”
คราวนี้สัญญาเข้าใจทุกอย่าง โดยที่เสียงแม่สามียังไม่ลอยลมสั่งมาด้วยซ้ำ หนุ่มสาวต่างประสานสายตาและยิ้มให้แก่กัน ซานโต๊สเห็นลูกชายยังยืนเตร็ดเตร่อยู่หน้าห้องครัว จึงเอ็ดเขาที่ไม่กลับไปทำงานที่ร้านสักที สุราชจึงจากครัวมาอย่างแสนอ้อยอิ่ง
ในที่สุดหญิงสาวก็เตรียมอาหารเสร็จสิ้น ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง แต่หน้าตามันดูดีทีเดียว จะติดปัญหาก็ตรงรสชาตินี่แหละ ไม่รู้ว่าจะผ่านไหม
บังเอิญพี่สะใภ้อันกีตะโทรมาจากอเมริกา สัญญาจึงเล่าเรื่องที่เธอทำสมุดจดสูตรอาหารหายให้ฟัง แต่ดีที่สุราชช่วยเธอไว้ อันกีตะปลื้มใจแทน และแนะให้สัญญาขอบคุณสุราชที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ทั้งที่เธอไม่ได้เอ่ยปากขอร้องแม้แต่น้อย
หลังจากวางหูโทรศัพท์ หญิงสาวคิดจะไปหาสุราชที่ร้าน แต่เสียงแม่สามีตะโกนสั่งให้เธอรีบแต่งตัวสวยๆ เพื่อต้อนรับบรรดานายหญิงที่จะมาทานอาหารมื้อกลางวัน สัญญาเลยเปลี่ยนใจ ฝากกล่องสเตนเลสปริศนาให้โชตูเอาไปให้สุราชแทน
เด็กน้อยเอากล่องปริศนาไปวางบนเคาน์เตอร์ของร้าน ทว่าสุราชไม่ได้สนใจเพราะมัวแต่ขายขนมอยู่ จนเมื่อโชตูบอกว่ากล่องสเตนเลสนี้พี่สะใภ้ให้มา นัยน์ตาของชายหนุ่มก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที โชตูสงสัยว่าความรักคงอัดแน่นอยู่ในกล่องนี้เป็นแน่ เลยนึกสนุกเล่นศึกชิงกล่องกับพี่สุราชของเขาอยู่สักพัก ก่อนที่สุราชจะชนะ ได้กล่องมาครอบครองสมใจ
เมื่อเปิดกล่องออก พบว่านอกจากจะมี Dal baati churma หน้าตาน่ารับประทาน ยังมีกระดาษใบเล็กเขียนถามสั้นๆ ว่า
…ความพยายามของฉันดีพอที่จะประสบความสำเร็จไหม?
สุราชค่อยๆ บิขนมปัง และตักแกงในสำรับชิม เพียงแค่คำแรกที่เข้าปาก เขาก็ตะโกนบอกโชตูให้แจกขนมเจลาบิให้กับลูกค้าที่มาซื้อขนมหวานทุกคน หรือนี่จะเป็นสัญญาณของการฉลองชัยชนะล่วงหน้า…
สุราชขึ้นมาที่ห้องนอน เห็นภรรยาสาวยืนใส่เครื่องประดับอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ เขาส่งกล่องปริศนาคืนให้กับเธอโดยไม่พูดไม่จาสักคำ สัญญาหน้าเครียด รับกล่องคืนมาแต่โดยดี …มันไม่อร่อยอย่างงั้นหรือ เขาถึงทำหน้าเคร่งขรึมใส่ เธอค่อยๆ เปิดกล่องออกดู ก็พบเข้ากับกระดาษโน้ตเขียนด้วยลายมือของเขา
…ความสำเร็จเกิดขึ้นได้เพราะความพยายามของคุณ”
ไม่มีอะไรจะสวยงามมากไปกว่า การที่กระจกบานใหญ่ได้สะท้อนรอยยิ้มอันบริสุทธิ์ และความสำเร็จก้าวเล็กๆ ของชาย-หญิงคู่นี้อีกแล้ว
เมื่อถึงเวลานัดหมาย นายหญิงทั้งสิบก็มาถึงบ้านรติตามคำเชิญของซานโต๊ส สัญญามายืนใจตุ๊มๆ ต่อมๆ ราวกับลุ้นผลสอบอยู่ข้างๆ แม่สามี เธอมองไปยังสุราชที่ยืนอยู่ตรงข้ามกัน เขาพยักหน้าให้เหมือนว่าทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดี เธอจึงรู้สึกผ่อนคลายขึ้น
นายหญิงทุกคนต่างพึงพอใจ และเอ่ยปากชมว่าอร่อยตั้งแต่คำแรกที่ได้รับประทาน ซานโต๊สรู้สึกภูมิใจในตัวลูกสะใภ้คนโตของบ้านยิ่งนัก จะยกเว้นก็แต่ไดซ่าที่ติว่าไม่เห็นอาหารจะมีรสชาติตรงไหน
สัญญาหน้าจ๋อยลงทันที แต่ซานโต๊สแตะแขนเธอเบาๆ เป็นการปลอบประโลม พลางร้องสั่งให้ชาโตรีเอาเกลือมาเติมในแกงให้ไดซ่าหน่อย สาวใช้รอโอกาสนี้อยู่แล้ว เลยจัดเกลือไปให้ถึง 2 ช้อนโต๊ะ
ความสัมพันธ์ที่เติบโตขึ้นอย่างสวยงามของแม่และสัญญา ทำให้สุราชรู้สึกตื้นตันใจ อย่างน้อยความพยายามของเขาที่จะทอดขนมเจลาบิกับซาโมซ่าในน้ำมันเดียวกัน ก็ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งแล้ว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
