โดยส่วนตัวผมนะ
ทุกข์ร้อนกับการที่ต้องลุกขึ้นมาขัดแย้งกับใครสักคน
อาจจะเพราะคิดไม่ตรงกัน เห็นไม่เท่ากัน
ไม่ได้รู้สึกไปในทางเดียวกัน..
มันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้คนทุกคน
มองของสิ่งเดียวกันในมุมเดียวกัน
และการที่เราต้องทำ หรืออธิบาย
ในสิ่งที่คนอื่นไม่เข้าใจนั้นก็เป็นเรื่องเหนื่อย
และบั่นทอนกำลังใจอย่างที่เราคาดไม่ถึง..
จะทำให้เราหมดเรี่ยวแรง
หมดพลังในการสร้างสรรค์ ทำงานต่างๆ
จะทำให้เรารู้สึกแปลกแยก ไม่เข้าพวก
หมดพลังในการสร้างสรรค์ ทำงานต่างๆ
จะทำให้เรารู้สึกแปลกแยก ไม่เข้าพวก
โดดเดี่ยว และเป็นภาระของสังคม
ซึ่งจริงๆ แล้ว สิ่งที่เราทำอยู่นั้น
อาจจะเป็นเพียงแค่อะไรสักอย่าง
ที่คนเหล่านั้นไม่เคยสัมผัส ไม่เคยมาเข้าใจใกล้ชิด
สิ่งที่เราทำ เราเป็น มันอาจจะไม่ได้เลวร้ายมากขนาดนั้น..
อาจจะไม่ได้แย่อย่างนั้นก็ได้
ไม่จำเป็นหรอกที่จะให้ทุกคนมาเข้าใจ
ในสิ่งที่เราทำ เราเป็นในทุกเรื่อง
ไม่มีความจำเป็นที่จะเอาคำพูดหรือความคิดของคนอื่น
มาตัดสินตัวเราเอง
คนอื่นก็แค่มองเรา ตัดสินเรา
ตัดสินสิ่งที่เราเป็น เราทำ
จากสิ่งที่เห็นได้ภายนอก และข้อมูลอย่างหยาบๆ
ไมได้ลงรายละเอียดในการศึกษาเรามากมาย
และไม่ได้อยากรู้เหตุผล ที่มาที่ไปอะไรมาก
โลกนี้ก็มีคนที่เกิดมาเพื่อวิจารณ์อย่างเดียว..
เยอะเหลือเกิน
ถ้าเราได้คิดดีแล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้น
ดีแล้ว ถูกแล้ว ทบทวนแล้ว
ไม่ได้เลวร้าย ไม่ได้ผิดกฎหมาย และไม่ได้เดือดร้อนใคร
ไม่ต้องใส่ใจมากก็ได้
ไม่ต้องให้คนอื่นเข้าใจเราทุกเรื่องก็ได้
และถ้าวันหนึ่งมีใครลุกขึ้นมาบอกว่า
สิ่งที่เราทำอยู่มันไม่เข้าท่าเลย
ก็อย่าไปวิตกกังวลจนเกินไป
นั่นก็อาจจะเป็นแค่...
คนคนหนึ่งที่เห็นไม่ตรงกับเรา
ก็เท่านั้น..
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ ชีวิตไม่ได้มีไว้ให้ยอมแพ้
zabax2
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
