แต่สิ่งที่กลุ่มเยาวชนปลดแอกอาจจะลืมคิดไปแล้วคิดไปเองว่าตัวเองกำลังจะอยู่ตรงปากเหวแล้วมีอยู่ 3 อย่าง ได้แก่
1.ฝ่ายผู้ชุมนุมขาดเอกภาพไม่มียุทธศาสตร์ที่ชัดเจน และมีแนวร่วมไม่มากหลังจากมีข้อเสนอเกี่ยวกับสถาบัน 10 ข้อ เพราะถูกชี้นำโดน “สมศักดิ์-ปวิน” ขณะที่ “ติ่งลุงตู่”ยังมีอีกมาก
2.แกนนำทุกคนจะถูกดำเนินคดีด้วยมาตรา 112 และท้ายที่สุดแล้วนักการเมืองก็อาจจะปล่อยลอยแพในที่สุด(เหมือนในกรณีของ จตุ... พรหม... ที่ต้องติดคุกในที่สุด)
3.ข้อเรียกร้องแก้ไขรัฐธรรมนูญก็สำเร็จยาก เพราะ รธน.2560 เขียนล็อกไว้แล้วโดยมี ส.ว.250 คนและองค์กรอิสระคอยค้ำบัลลังก์ เพราะในรัฐธรรมนูญกำหนดไว้ชัดเจนว่า การแก้รัฐธรรมนูญแบบยกร่างใหม่ทั้งฉบับ ติดที่การตั้ง ส.ส.ร. ลงประชามติต้องการเสียง ส.ว.และต้องอาศัยอำนาจ ส.ว. อย่างน้อย 84 เสียง ในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ
4.ม็อบในไทยมีสหรัฐฯ หนุนหลัง ผ่าน NED ที่เป็นเหมือนซีไอเอภาคพลเมืองโดยใช้กลุ่มคน หรือกลุ่ม NGO ที่ตัวเองสนับสนุนอยู่ หรือตัวเอง โดยเอาพวกนี้ฝังตัวเองเอาไว้ในเครือข่ายของคนที่เป็นแกนนำและเครือข่ายในการชุมนุนต่างๆทั่วประเทศ