22 ก.ย. 2020 เวลา 10:49
เเพ้ใจ
อืม นานแค่ไหนแล้วที่รู้สึกชินชากับความรัก .. เลิกสนใจ เลิกรู้สึกไปตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เคยฝากใจไว้กับใครคนหนึ่ง และเขาก็พังทลายมันลงสิ้นใยดี .. 😭
อยากจะพอ อยากจะหยุดไขว้คว้า หรือตามหาความรักให้ได้มา กลัวความผิดหวัง กลัวจะต้องมาเสียใจ
แต่แปลกเมื่อได้ว่ารู้จักกับใครคนหนึ่ง เขาไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้า เขาไม่ได้ทำอะไรมากมาย ไม่ได้เก็บดาวหมดท้องฟ้ามาให้ ไม่ได้เสกของมีค่ามากองไว้ด้วย แต่เป็นคนธรรมดา ที่เข้ามาทำให้ในทุกๆวันมีค่ามากแค่ไหน
เป็นยารักษาเมื่อเจ็บปวดทุกข์ใจ เป็นยาใจเมื่อไฟของกำลังใจนั้นหมดลง เป็นสายลมเย็นเมื่อร้อนรนใจ เป็นอุ่นไอเวลาเหน็บหนาว เป็นแสงแดดยามเช้าที่อยากจะตื่นมาดูทุกวัน เป็นเสียงเพลงกล่อมให้นอนหลับในทุกคืน
เขาทำให้รู้ว่าไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้ เขามีวิธีที่ทำให้ยิ้มได้ เขาทำให้เราอยากเป็นคนที่ดีกว่าเมื่อวาน
แบบนี้เรียกว่ารักรึป่าว ?
เมื่อก่อนเคยคิดว่าหัวใจอยู่ข้างซ้าย
ที่ไหนได้อยู่ข้างเธอ..
zaba x2
ปัจฉิมลิขิต
เมื่อความรักเข้ามา...อย่าลาจาก
ถึงแม้หากเข็ดหลาบก็ปราบไหว
อย่าขมขื่นขืนขับ..ไล่กลับไป
เรียนรู้ใคร?...ก็ไม่เท่าจากเราลอง
เก็บหัวใจใส่ลิ้นชัก...เมื่อรักร้าง
ยอมอ้างว้างวางใจไม่มีสอง
แล้วจู่จู่...เมื่อมีเขาเข้าประคอง
คิดตรึกตรองทบทวน..แค่ควรจำ
มิต้องหลบกลบเกลื่อน..ว่าเหมือนไม่
กลัวรักใคร่..เหน็บหนาวก้าวถลำ
เขาอาจมาช่วยผสานให้ผ่านกรรม
หรือกระทำ..ซ้ำซ้อนเพื่อย้อนรอย
เปิดลิ้นชัก...ซักไซร้..อย่าไร้รัก
ลองพร้อมภักดิ์สักหนอย่าทนหงอย
หวังจะพบ"รักแท้"..เฝ้าแต่คอย
น้ำตาปรอย..อีกสักหน...น่าสนใจ.. 💗

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา