#จันทร์เจ้าขาบทที่4ตอนที่6,
(23/9/2020)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
ขออนุญาตส่งจันทร์เจ้าขา ตอนสั้น และคลิปเดโม1 เพลงประกอบ อชิราพาริส ให้เพื่อนๆได้อ่านกันให้เพลิดเพลิน ในคืนวันพุธนี้นะครับ 😇💚💚💚
สุขสันต์วันพุธครับ
..
..
บทที่ 4 ขจรมาลา
ตอนที่ 5 เทพอชิรา-เมขลาพาริส(1)
#ณ.นภาอากาศเหนือคีรีการเวก,
“ช่วย.. ด้วย.. เจ้าค่าเอ๊ย!!”
เสียงตะโกนร้องของหนูพาที่มาพร้อมท่ายืดเหยียด กระพือปีก.. ตีขา.. สารพัดท่า.. ก็มิได้ทำให้ความเร็วในการตก ชะลอแต่อย่างใด..
แต่ภาพที่เห็นนั้น..กลับยิ่งทำให้เหล่าเมขลา และ เทวดาที่กำลังรอต้อนรับคุณหนูพารู้สึกอึดอัดกระสับกระส่าย ..
ด้วยความเป็นห่วงในสวัสดิภาพของ คุณหนูพา หรือ เมขลาพาริส ที่เคลื่อนไหวไขว่คว้า หาที่ยึดเกาะกลางอากาศ ..
จนรู้สึกเหมือนว่า ความเร็วในการดิ่งละลิ่วของคุณหนูพา ดูจะเร่งเร็วขึ้น..
“จะปล่อย ให้เป็นเช่นนี้ จะดีแน่หรือเจ้าคะ หม่อมท่าน..”
นางเมขลามารศรี ผู้เป็นแม่นมของเมขลาพาริสในอดีตชาติ เอ่ยกับหม่อมทินกร พร้อมกับหยิบสไบทิพย์ขึ้นมาซับเกร็ดมณีน้ำตา..
“หากคิดจะให้ลูกนกได้ฝึกบินเป็นดั่งพญาปักษาวายุภักษ์.. ผู้เป็นบิดา มารดาจำต้องแข็งใจ อดทน และเชื่อมั่นในตัวลูกนกนั้น..”
หม่อมท่านพูดตอบ และจ้องมองร่างที่ละลิ่วดิ่งไม่เป็นท่าของคุณหนูพา ด้วยสายตาแห่งความเชื่อมั่น..
“หนูพาเอ๋ย .. จงตั้งจิตของเจ้าให้ตั้งมั่นคง แล้วเพ่งที่ลมพัดไปมา นั้น..จนใจนิ่งสงบเป็นสมาธิ โดยมีสติเป็นที่ตั้ง.. แล้วเจ้าจึง สั่งให้กำลังลมนั้นไหลมารวมกันที่ใต้แขนขาของเจ้า..
นี่คือการบินด้วยใจ..
มิใช่มุ่งแต่กระพือปีกสร้างลมเทียมๆ หลอกๆขึ้นมา..ที่รังแต่จะตกลงมาเมื่อเจ้าอ่อนกำลัง..”
หม่อมท่านเพ่งส่งกระแสสนทนาถึงจิตที่กำลังฟูฟ่องกระจัดกระจายของหนูพา
“เจ้าค่ะ ..หม่อมทะทะท่าน
หนูพา จะจะจะ พยายามนะเจ้าคะ.. แต่หนูพากลัว เหลือเกินแล้ะะแล้วแล้วเจ้าค่ะ..”
หนูพาตั้งจิตตอบหม่อมทินกร ปากคอสั่น ด้วยจิตปอดแปด..
กระท่อนกระแท่น..
ภาพที่ปรากฏ ต่อสายตา เบื้องล่าง ในขณะนี้ คือ คุณหนูพากำลังพยายามประนมมือด้วยความยากลำบาก.. ในขณะที่ ยังคงดิ่งลงมาอย่างรวดเร็ว..
น่าหวาดเสียว..
“กระผม ไม่อาจจะนิ่งทนดูได้อีกต่อไปแล้วนะ ขอรับ หม่อมท่าน..
ในอดีตชาติ พวกเราได้สูญเสียเมขลาพาริสไปก็ด้วยความคิดเช่นเดียวกับหม่อมท่านนี้ ล่ะขอรับ..
ข้าเทพอชิรา จึงมิอาจจะทนเห็นภาพซ้ำในอดีตชาติของเมขลาพาริส ที่ร่วงหล่นจากหลังของปักษาวายุภักษ์ จนจมหายไปในมหาสีทันดร
โดยมิมีผู้ใดคิดช่วยนาง..
ได้อีกแล้ว”
ทันทีที่พูดจบ เทพอชิราก็รีบดีดตัว พุ่งทะยาน ขึ้นไปหาคุณหนูพาในทันที..
..
..
..
“พาริส.. ขอจงลืมตาขึ้นมองข้าเถิด.. ข้าเอง อชิรา..
ข้ามาช่วยเจ้าแล้ว..”
เทพอชิรา ขานเรียกชื่อคุณหนูพา ด้วยความเป็นห่วง..
และทันทีที่คุณหนูพาลืมตาขึ้น.. เทพอชิราก็เข้ามาถึงตัว พร้อมรวบคุณหนูพาเข้ามากอดแนบไว้ที่แผ่นอกกว้าง แข็งแรง..ให้บินลอยขึ้นยุติภาวะการตกอย่างเสียขวัญนั้น..
ท่อนแขนที่แข็งแรง กำยำข้างหนึ่งนั้น ช้อนร่างประคองคุณหนูพาไว้.. และแขนอีกข้างหนึ่งก็โอบซ้อน ป้องกัน กระแสลมและอากาศหนาวแปรปรวนในชั้นฟ้า อากาศของคีรีการเวก..
คุณหนูพาได้ยินคล้ายเสียงกระซิบเบาๆ ของเทพอชิรา พูดขึ้นมา ว่า ..
“ข้าจะไม่ยอมสูญเสียเจ้าอีกแล้ว..พาริส..”
คุณหนูพา รู้สึกคุ้นเคยกับไออุ่นของอ้อมกอดอย่างน่าประหลาด.. เป็นอ้อมกอดที่อบอุ่น ปลอดภัย ที่พร้อมจะปกป้องด้วยชีวิต..
แต่คุณหนูพารู้สึกว่า อ้อมกอดของคุณหลวง เมื่อครั้งอุ้มหนูพากลับมาส่งที่เรือนคัดสรร.. กลับมีความแตกต่างบางอย่างที่ไม่เหมือนกันกับเทพอชิรา.. ที่หนูพาก็ยังไม่เข้าใจและไม่รู้จะอธิบายออกมาได้อย่างไร..
..
..
..
จากนั้น สักครู่หนึ่ง..
เทพอชิรา ก็ค่อยๆ พาคุณหนูพาค่อยๆบินกลับลงมาที่ลานกว้าง..
แล้วจึงค่อยวางคุณหนูพาลงเบื้องหน้าหม่อมทินกร..
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องแห่งความยินดี และความโล่งอกของเหล่าเมขลา และเทวดาที่มารอรับ..
ทุกคนค่อยๆล้อมวงเข้ามาหาคุณหนูพา และหม่อมท่าน พร้อมกับกล่าวคำอำนวยพรต้อนรับ คุณหนูพาอย่างชื่นชมยินดี..
จบบทที่ 4 ตอนที่ 5
..
..
#เกร็ดเพิ่มเติม,
#เทพอชิรา
อชิรา, อชิระ
ฮิบรู แปลได้สองความหมายว่า ความมั่งคั่ง หรือ ร้องเพลงด้วยความชื่นชมยินดี..
..
..
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงข้อมูล
(T.Mon)
23/9/2020
-