จุดมุ่งหมายของการปฏิบัติธรรม
หลักธรรมมีไว้ดับกิเลสในตัวเรา...มิใช่ดับกิเลสของผู้อื่น เช่นนั้นแล้วการให้ธรรมผู้อื่นก็เพื่อมุ่งเน้นให้เขาบรรเทาหรือดับทุกข์ดับกิเลสในใจตน มิใช่เพื่อโน้วน้าวให้เขามาสนองกิเลสของตน เช่น
การพยายามโน้มน้าวให้ใครบางคนมาช่วยเหลือตนโดยอ้างหลักธรรมต่างๆนานายกตัวอย่างเช่น เอต้องการให้บีช่วยเหลือตนในบางเรื่องแต่บีไม่สะดวกที่จะทำให้เอก็ยกหลักธรรมมาโน้มน้าวบีต่างๆนานา แต่บีก็ยังยืนยันว่าไม่ต้องการช่วยในเรื่องที่ตนมิอาจช่วยได้เพราะเกินกำลังที่จะทำได้
เอจึงว่าบีว่าคุณไม่มีน้ำใจไม่มีธรรมในใจเลย
บีได้ยินเช่นนั้นก็ว่าเอกลับว่าคุณนั่นแหละไม่มีน้ำใจไม่มีธรรมในใจที่ทำให้ฉันรู้สึกกดดันและลำบากใจ
เอก็โต้ตอบว่าคุณก็ละอัตตาตัวตนทิ้งเสียสิ
บีก็พูดว่ามันไม่เกี่ยวกับเรื่องอัตตาแต่เรารู้กำลังตนเองเราไม่อยากฝืนคุณนั่นแหละควรละอัตตา
เอก็โต้ตอบต่อว่าคุณอย่าไปกังวลสิอยู่กับปัจจุบันสิ
บีก็ตอบว่าเราช่วยไม่ได้จริงๆลำพังเราก็ทุกข์ใจเรื่องของตนอยู่แล้วถ้าเราฝืนทำไปยิ่งจะเพิ่มทุกข์หนักเข้าไปอีก และทำไมคุณไม่ทำเองหละคุณกังวลเรื่องอะไรอยู่?
เอก็บอกว่าเรามีเหตุผลขอเราและทำไมคุณไม่ลองดูก่อนหละ
บีตอบกลับไปว่าไม่ต้องลองหรอกเพราะเราเคยผ่านเรื่องราวเช่นนั้นมาแล้วเรารู้ว่ามันเป็นยังไงเราถึงช่วยไม่ได้ไงเราก็มีเหตุผลของเราเหมือนกัน
เห็นไหมว่าปัญหามันอยู่ที่ไหน? ถ้าเอามาใช้เป็นเครื่องมือในทางโลกก็ไม่มีทางที่จะหยุดการโต้เถียงใดๆได้เลย การศึกษาธรรมนั้นจึงมุ่งไปที่ผลของการละกิเลสและอัตตาในตนเองเพียงเท่านั้นธรรมถึงจะบริสุทธิ์ มิใช่นำมาเป็นเครื่องมือโน้มน้าวใจผู้อื่นเพื่อแสวงหาประโยชน์เข้าตนเพราะจะทำให้ธรรมนั้นเสื่อมได้ (หลักธรรมคือสัจธรรมความจริงที่ไม่เคยเสื่อมแต่จะเสื่อมในสายตาของผู้ที่มีอคติที่คอยบดบังแสงสว่างจากธรรม)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
