แม่ป๋อมเริ่มดูแลสุขภาพตัวเองทั้งการกินและการออกกำลังมาได้ในระยะ 10 ปีหลัง ก่อนหน้านี้ก็เหมือนคนหนุ่มสาวทั่วไป คือไม่ได้เอาใจใส่ .. กิน ออกกำลังแบบไม่มีวินัยเท่าไรนัก
เรื่องกินว่าไปทดลองมาหลายแนว เอาไว้มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ
ส่วนเรื่องออกกำลัง ทั้งโยคะ ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน ชอบทั้งหมดและทำคู่กันไปเพราะช่วงก่อนมีเวลา
จนเมื่อ 4 ปีที่แล้ว สนใจวิ่ง..
ทีแรกก็วิ่งสนุก ๆ จนวิ่งไปได้พักไม่ใหญ่มาก ก็เริ่มมีฝันเช่นเดียวกับนักวิ่งมือใหม่หลาย ๆ คน คืออยากจะมีมาราธอนแรกกับเขาบ้าง
..
ต้นปี 2018 เริ่มซ้อมวิ่งอยากจริงจัง เป้าหมายคือต้องได้ระยะมาราธอน 42.195 กิโลเมตร ก่อนแข่งจริง เพราะอยากเข้าร่วมรายการ Berlin Marathon ในปลายปี 2019 .. ซึ่งถือเป็น 1 ใน 6 การแข่งมาราธอนเมเจอร์ใหญ่ของโลก
ตั้งใจซ้อมอยากมีวินัยและมุ่งมั่น จนประมาณเดือนพฤศจิกายนปีนั้น สามารถทำระยะทางไกลที่สุดได้ที่ 30 กิโลเมตร ด้วยเวลาที่ดีแบบที่ตัวเองพอใจ
แต่ก็แค่นั้น ...
เพราะหลังจากวันนั้นร่างกายก็ประท้วง เกิดอาการเจ็บในหลายตำแหน่งสำคัญ ๆ ทำให้แม่ป๋อมต้องพักการวิ่งไปเป็นเดือน ๆ ..
เรื่องนี้โทษใครไม่ได้ต้องโทษตัวเอง ที่ประเมินความพร้อมของร่างกายสูงเกินไป
ใจพร้อมแต่ร่างไม่พร้อม ก็เท่ากับพังได้เหมือนกัน
..
แต่พักก็คือพัก เพราะพอพักจนรู้สึกค่อยยังชั่วก็เริ่มกลับมาซ้อมใหม่ และเป้าหมายจะไปมาราธอนก็ยังอยู่เหมือนเดิม
แต่แล้วก็ต้องสะดุดไปเพราะเริ่มมาจับงานยูทูป ตลอดปีที่แล้ว
ถึงจะซ้อมวิ่ง แต่ก็ไม่จริงจังเหมือนช่วงก่อนเพราะไม่มีเวลา..
จนมาถึงทุกวันนี้ก็ยังวิ่งอยู่ แต่ฝันมาราธอนแรกบอกเลยว่าเริ่มเลือนลางลงทุกที
ที่ยังวิ่งประจำระยะจะไม่เกิน 10 กิโลเมตร แบบเวลาไม่ค่อยดี และระวังจุดที่เคยเจ็บ คือวิ่งได้ แต่ไกลกว่านี้คิดว่าร่างกายไม่พร้อมอีกทีคือยังเข็ดกับความเจ็บ
..
แต่วันก่อนแม่ป๋อมได้กำลังใจที่จะวิ่งให้ได้ระยะที่ไกลขึ้น จากคุณดา เจ้าของเพจ Fin- is - her
คุณดาเป็นนักวิ่ง ที่มีประสบการณ์ดี ๆ ในสนามทั้งแบบปกติและสนามเทรล เลยไปถึงการบาดเจ็บ .. เขียนเล่าเรื่องไว้ในเพจของเธอ
ถึงแม้ก่อนหน้า แม่ป๋อมจะมีโอกาสคุยกับคุณดาอยู่แล้ว แต่เรื่องวิ่งยังไม่เคย และวันนั้น ที่คุยกันเรื่องเจ็บ เรื่องวิ่ง ก็คุยกันแบบธรรมดา ๆ ..
แต่แปลกดี ที่เหมือนแม่ป๋อมได้รับพลังงานดี ๆ อะไรบางอย่างจากเธอ จนทำให้ฮึดและอยากซ้อมให้ได้ระยะไกลกว่า 10 กิโลเมตร คือไกลขึ้นจากที่เคยวิ่งอยู่ปกติ
และเมื่อเช้านี้แม่ป๋อมไปวิ่ง ที่ระยะ 11 กิโลเมตร
ถึงจะมีเดินมีพักบ้าง แต่ก็รู้สึกดีที่ได้เริ่มต้น และหลุดจากกรอบต่ำกว่า 10 กิโลเมตรสักที
..
เล่ายาว ด้วยความอยากเล่า เพราะอาจมีใครโดนป้ายยาจากเรา จนนึกอยากไปวิ่ง หรือเริ่มออกกำลัง และดูแลสุขภาพด้านอื่น ๆ บ้าง
สุดท้ายคือขอบคุณคุณดา กับพลังงานด้านดี ๆ ที่เธอส่งให้ ผ่านงานเขียนและการพูดคุย ..
ขอบคุณจากใจค่ะ
..
จบโพสต์นี้แค่นี้
..
และเผื่อใครผ่านเข้ามาแล้วยังไม่รู้จักกัน
ขอแนะนำเพจค่าย.. " by แม่ป๋อม".. ดังนี้นะคะ
เยอรมนีและจิปาถะ
Poon's Diary
.. แม่ป๋อม..
และยูทูป Poon Station
..
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้
ขอให้มีความสุขทุกคนค่ะ 😊
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
