กำลังจะมาสร้างความฝัน ตอนนี้เริ่มมองเห็นรูปร่างลางๆในความสลัว
ฉันใช้คำความว่าความฝัน ยังไม่เรียกว่าได้มันคือความสำเร็จ เพราะฉันไม่ทราบจริงๆว่าความสำเร็จคืออะไรสำหรับฉัน ฉันกำลังจะบอกว่าฉันคือใคร
cr:pinterest.com
ใช่ค่ะฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันเกิดต่างประเทศแต่ถือสัญชาติไทยพ่อแม่เป็นคนไทยมีเชื้อสายจีนปนมา
ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตหรูหรามากมายพ่อแม่ฐานะปานกลาง แต่มีสิ่งหนึ่งคือไม่เคยอดอยาก แม้จะเคยนั่งเรียน ทำงานแล้วท้องร้องเพราะความหิวบ้างก็ตาม
ฉันมีแม่ที่ทรงอำนาจในบ้าน มีพ่อที่นั่งเงียบๆ มีน้องชายล้วนๆตามมาอีกหลายคน ฉันเป็นคนเรียนเก่ง ฉันเริ่มต้นจากการเรียนโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด เพราะบ้านอยู่ต่างประเทศเลยถูกฝากที่โรงเรียน
ปฐมบท การเข้าโรงเรียน
คือฉันกับน้องชายคนที่2 ถูกส่งมาเป็นแนวหน้ากัน2คน เราคือคู่กัดแต่จำต้องมาอยู่เรือลำเดียวกัน เขามีความสุขกับที่ใหม่แต่เขาผอมลงทุกวัน(เมื่อพ่อแม่มาเยี่ยมแต่ละครั้งจะทักว่าทำไมผอมลง) เขาไม่กินผัก เขาไม่กินนมที่ต้องกินวันละ2แก้ว คือเช้ากับก่อนนอน และทุกคนต้องกินให้หมดก่อนเอาแก้วไปให้ครูดู และไม่มีที่จะเอาไปทิ้งได้ ดังนั้นคนที่จะ
ต้องกินเบิ้ลทุกวันคือฉัน และเป็นที่มาว่าทำไม พ่อแม่ถึงตำหนิโรงเรียนไม่ได้ เพราะคนหนึ่งผอมอีกคนอ้วน
ฉันต้องการ ให้ทุกคนมองเห็นว่าฉันเป็นคนน่ารัก ฉันพูดจาดีตามที่พ่อแม่สอนสั่ง แต่ฉันรู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นคนเอาแต่ใจและชอบใช้อำนาจ(เหมือนแม่) แต่ฉันซ่อนมันไว้ อาจเพราะฉันมีปมด้อย จากครูคนหนึ่งในวัยเด็กอนุบาลน้อยๆ พ่อแม่ฝากพิเศษกับครูคนนี้ เพื่อเพิ่มการดูแล ฉันเห็นความแตกต่างระหว่างฉันกับน้องผ่านการดูแลของครู ครูไม่ชอบฉันเท่าน้องชาย
ฉันฉี่ราดที่นอนบ่อยครั้ง ก่อนอยู่บ้านเป็นบางครั้งแต่พอเข้าโรงเรียนประจำมันบ่อยครั้งมากๆ ครูเอาที่นอนมาตากพร้อมกับการดุด่าฉัน ฉันถูกเพื่อนล้อเพราะครูมักจะพูดเป็นนัยให้เพื่อนรู้และหัวเราะเสมอ
ฉันรู้ว่าสิ่งนี้อ่านเป็นสาเหตุของการไม่ชอบฉัน เพราะมันเพิ่มภาระให้ การที่ครูหวีผมให้แบบกระชากกระชั้น บางครั้งก็เหมือนเอาหวีโคกหัวฉัน ทำให้ฉันต้องนั่งนิ่งและน้ำตาไหล ฉันก็อดทนนะ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องบอกแม่ เพราะแม่บอกเสมอว่าอย่าให้ใครตีหัวนะลูก เดี๋ยวมันจะโง่ มันเป็นคำสอนของแม่คอยสะกิดฉันเมื่อถูกตีหัว และฉันก็กลัวโง่
ฉันพยายามเอาใจครูเสมอ แต่ฉันห้ามเรื่องฉี่ราดที่นอนไม่ได้เลย โชคยังดีที่ตอนนี้ไม่ฉี่แล้ว (คงแย่นะถ้าตอนนี้ยังราด)
ผ่านมาปีกว่าเมื่อฉันตัดสินใจบอกแม่พร้อมรอยปูดเล็กๆที่หัวเมื่อกลับบ้านปิดเทอม แม่พากลับไปโรงเรียนทันทีเพราะความใจร้อน หลังการตัดสินเราสองคนไม่ต้องมีครูพี่เลี้ยง ซึ่งครูใหญ่สัญญาว่าจะเพิ่มการดูแลให้ดีขึ้น ฉันถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กขี้ฟ้องและเด็กเยี่..ราดไปอีกสักพัก พร้อมแววตาที่จ้องเขม็งจากครูท่านนี้อีกนาน
ฉันเรียนเก่งนะ แต่ฉันไม่รู้ว่าการใช้ความฉลาดในการเรียนเก่งมาช่วยอะไรฉันได้ มันทำให้ฉันไม่เหมือนมใคร และไม่สามารถมาทำให้ฉันมีความสุขได้ ฉันถูกทิ้งให้วิ่งตามเพื่อน ทำตามที่เพื่อนสั่งแม้กระทั่งการบ้านก็ต้องรีบทำให้เสร็จ เพื่อให้เพื่อนลอก และในที่สุดก็ต้องทำ
การบ้านให้หัวโจก ซึ่งเป็นเพื่อนที่เกเรแต่มีอิทธิพล มากๆๆ
cr:mgronline.com
ฉันต้องวิ่งไปเอาลูกหมาที่อยู่อีกแห่งหนึ่งมาให้เพื่อนทั้งที่ฝนตก ทำให้ครูลงโทษเพราะตากฝนตัวเปียก วิ่งไปเอาลูกหมาที่แม่เผลอมาให้เขาเล่น และถูกแม่มันไล่งับ เพราะเขาบังคับว่าจะไม่ให้ใครมาเล่นด้วยหรือเลิกคบ
และวันหนึ่งก็มาถึงคือวันแตกหัก เพราะฉันอดทนกับหลายเรื่องมานานเกินไป ฉันคิดได้ว่า ฉันก็ไม่มีอะไรด้อยกว่าคนอื่นๆ อวัยวะทุกอย่างครบแถมเรียนเก่งด้วย แล้วทำไมต้องสนใจด้วยว่าจะมีคนมาคบหรือไม่คบ หรือต้องเป็นฝูงเดียวกับเขา ฉันเป็นหมาป่าอิสระได้นี้นา
cr:dek.d.com
หลังจากวันนั้นฉันตั้งตัวเป็นไท ไม่ทำคำสั่ง ไม่ให้ลอกการบ้านและไม่ช่วยเวลาเขาลุกขึ้นตอบคำถามครูไม่ได้ ครูจะลงโทษเขาเสมอเพราะความไม่ตั้งใจเรียนของเขา การบ้านก็ไม่ส่ง (ไม่มีใครทำให้ ไม่มีให้ลอก)
ฉันถูกกันออกจากสังคมของพวกเขา เดินคนเดียว กินคนเดียว แถมถูกเพื่อนๆหัวเราะและไม่มีใครคบ เป็นช่วงเวลาที่ฉันต้องยอมรับว่า ต้องอดทนอดกลั้น พร่ำบอกตัวเองว่า ฉันต้องอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาพวกเขา ไม่มีคนคุยด้วย ไม่มีที่นั่งเพราะจะถูกแกล้ง ขวางหรือเป็นตัวตลก อะไรที่จะทำให้เราขายหน้า ทำให้เพื่อนคนอื่นได้หัวเราะ
ฉันแอบร้องไห้ ทำเป็นไม่สนใจ เข้าห้องสมุดอ่านหนังสือ และวันหนึ่งที่เป็นวันของฉัน เจ้าเด็กโข่งประจำห้องต้องตกซ้ำชั้นอาจต้องกลับไปเรียนในระดับต่ำกว่าเดิมอีกเพราะ.... ความ...
เขาเดินมาหาฉันและขอลอกการบ้าน ขอให้ฉันช่วยเป็นเพื่อนเพื่อให้เขาเรียนดีขึ้น ฉันแปลกใจสมน้ำหน้า อยากเอาคืน .....แต่ไม่ทำ
cr:pinterest.com
ฉันทำสำเร็จกับเป้าหมายแรกในชีวิตที่จะยืนบนขาของตัวเอง และอดทนพอที่จะชนะใครบางคนที่ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่เรียกว่า "ความมีน้ำใจและมิตรไมตรี" แม้จะมาจากเหตุผลใดก็ตาม มันย่อมมีค่าที่จะเก็บความสัมพันธ์นั้นไว้
เรื่องราวเด็กๆ จุดเริ่มที่ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี ถ้าชอบก็ติดตามตอนต่อไป
- 13
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
