เป็นผลจาก “ จิต ” ของเรา หลงเข้าไปรับอารมณ์ เพลิดเพลินไปตามอารมณ์
โดยไม่รู้ตัว ปล่อยวาง หรือ อุเบกขาไม่ได้
เพราะความไม่รู้ ไม่รู้ว่า
“ ทุกข์ ”คืออะไร เกิดจากอะไร
แล้วทำไมถึง “ ทุกข์ ”
แม้แต่ตอนที่กำลังทุกข์ กำลังกลุ้มใจอยู่
ก็ยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่า กำลัง “ ทุกข์ ”
คนที่ฆ่าตัวตาย เพราะหลงไปใน ความทุกข์
จนมองหาทางออกของปัญหาไม่เจอ
จึงตัดสินใจใช้วิธี “หยุดสมอง” ไม่ให้ คิด
เพื่อจบปัญหาทั้งปวง
เป็นสภาวะที่ “ จิต ” ไม่เอาอะไรอีกแล้ว
หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ไร้ซึ่งความหวัง แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ได้มอด
ดับลงไป ปล่อยปละละเลย ละทิ้งทุกอย่าง เพื่อหลบหนีปัญหา