Blockdit Logo (Mobile)
เพลงเก่าเล่าอดีต
•
27 ก.ย. 2020 เวลา 09:40 • ดนตรี เพลง
EP. 25 : “Old Time Pub & Restaurant” ...ภาคปฐมบท
ปลายปี พ.ศ. 2533 ชื่อของ“Captain Bar” ในโรงแรม “Phuket Merlin”
เมืองภูเก็ต สมัยนั้นเหมือนห้องรับรองของบุคคลชั้นนำ เป็นที่พบปะสังสรรค์ของผู้มีรสนิยมทางดนตรี
 
ด้วยมีกลุ่มนักดนตรีฝีมือดีรวมตัวนามว่าวง “Genesis” เป็นแม่เหล็ก ประกอบด้วย พี่เสริฐ เล่นคีย์บอร์ด, พี่ต้อย ร้องนำ, คุณโด่ง ตีกลอง, คุณนุ เล่นเบส และบ่อยครั้งที่มีนักดนตรีสมัครเล่นเก่งๆ มาร่วม Jam session ด้วย หนึ่งในนั้นมี “โกแตน” ผู้เรียนจบทางกีต้าร์มาโดยตรงจาก “BERKLEE” สหรัฐอเมริกา
 
บางคนรู้จักวงนี้ในนาม “พี่เสริฐ+พี่ต้อย” ที่เป็นกำลังสำคัญ และชื่อ “Genesis”ก็ไปซ้ำกับวงดังของอังกฤษเขาด้วย เลยอาจจะเลี่ยงๆไป
เป็นอีกคืนที่ “พี่สุเทพ” ชวนผมไปนั่งฟังเพลง ผมชอบพวกเขาเล่น
“Night Birds” ผลงานของวงแนว “Jazz-funk” จากเกาะอังกฤษนามว่า “Shakatak” ขอเชิญรับฟังกันอีกครั้งครับ
คืนนั้น “พี่สุเทพ” แนะนำให้ผมรู้จัก “โกเหลียง” (คุณธีระ เคียนโพธิ์ธีระมาตร์)
เจ้าของบริษัท ภูเก็ต แทรเวล แอนด์ ทัวร์ เป็นบริษัทนำเที่ยวแห่งแรกของภูเก็ต และโกเหลียงยังเป็นอุปนายกสมาคมธุรกิจท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต
ซึ่งพี่สุเทพเป็นเจ้าหน้าที่ของสมาคมฯอยู่ด้วย
“โกเหลียง” ชวนเราสองคนไปร่วมโต๊ะ แกคงเป็นลูกค้าประจำดูจากทุกคนในนั้นต่างให้เกียรติ และจัดโต๊ะให้นั่งใกล้กับวงดนตรี แกรู้ว่าผมจัดรายการวิทยุ จากการแนะนำของพี่สุเทพ เลยชวนผมคุยเรื่องเพลงอย่างออกรสอยู่นาน
พี่ต้อยเป็นนักร้องที่เก่งมากอีกคน ผมชอบแกร้อง ”The Long and Winding Road” เพลงเก่าของ “The Beatles” พี่เขาร้อง version ของ “Salena Jones” ไพเราะครับ ขอเชิญรับฟัง
พี่ต้อย กับวงในช่วงพัก ได้มานั่งร่วมพูดคุยที่โต๊ะ ด้วยโกเหลียงเชิญชวน
ผมจึงได้รู้จักแต่ละคนมากขึ้น และกลายเป็นคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
ในเวลาต่อมา
ก่อนโกเหลียงจะกลับ แกเอ่ยกับผมว่า
“ผมมี project ใหญ่ ดูแล้วคุณเหมาะ น่าจะทำได้” แล้วก็ยื่นนามบัตรให้ผม
แถมย้ำด้วยว่า
“ผมมีอะไรจะให้คุณดู คุณต้องชอบแน่ๆ ผมคอยนะ พรุ่งนี้เราคุยกัน”
พอโกเหลียงลุกขอตัวกลับ ผมหันมองหน้าพี่สุเทพเชิงปรึกษา
“วัฒน์ เอ็งต้องไป” พี่สุเทพ สรุปให้ผมสั้นๆ อย่างนั้น
สมาชิกในวงที่มากความสามารถอีกคนคือ “คุณโด่ง” มือกลอง
ซึ่งต่อมาเราได้เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน มาจนถึงวันนี้
โด่ง มีฝีมือในการตีกลองระดับอาจารย์ และร้องเพลงได้อีกด้วย
อย่างเพลง “The Lady Wants To Khow” ของ “Michael Franks”
ที่เขาทำได้ดี และพี่สุเทพนั้นชอบขออยู่บ่อยๆ เชิญฟังครับ
รุ่งขึ้น เป็นวันหยุด ผมจึงไปพบ โกเหลียง ตามที่อยู่ในนามบัตรที่ได้รับ สำนักงาน “Bhuket Travel and Tours” ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายมือ
ริมถนนเทพกระษัตรี ออกจากเมืองภูเก็ตไปค่อนข้างไกล
เกือบจะถึงทางเข้าท่าเรือ “แหลมหิน” อยู่แล้ว
ผมขับมอเตอร์ไซด์ไปจาก “แหลมกา” สมัยนั้นถือว่าไกลมากๆ
ผมถึงที่นั่นประมาณ 10 โมงเช้า เป็นอาคารเด่นที่สุด สี “เอิร์ธโทน”
ทรงผสมผสานความเป็น “โคโลเนียล” ตกแต่งด้วยกระจกสีและประตู-หน้าต่างไม้ด้านหน้าปิดมิดชิด ต้องใช้ทางเข้าด้านข้างอาคาร ส่วนที่เป็นสำนักงานนั้นอยู่ชั้นสองและสาม
ผมนั่งรออยู่สักพักระหว่างนั้นได้ยินเสียงแว่วมาจากห้องทำงานโกเหลียง
เพลง “Fly Me to The Moon” ร้องโดย “Frank Sinatra”
เชิญรับฟังครับ
เมื่อได้พบโกเหลียง ผมยังจำคำพูดนั้นได้
“ขอบคุณมากนะที่มา มาช่วยกันทำฝันให้เป็นจริง” แกบอก
แล้วพาผมแนะนำสถานที่อย่างกระตือรือร้น ที่ชั้นล่างเมื่อเปิดประตูไม้เข้าไป
ปรากฏห้องที่ถูกตกแต่งแบบย้อนอดีตไว้อย่างสะดุดตา ด้วยผมไม่เคยเห็น
สไตล์ตกแต่งแบบนี้มาก่อน พื้นห้องเป็นกระเบื้องลายแบบโคโลเนียล, เพดานไม้, ฝาผนังไม้ ส่วนที่เป็นปูนสีก็กลมกลืนกัน ประตู-หน้าต่างไม้และกระจกสี โต๊ะไม้ทรงกลมเข้าชุดกับเก้าอี้ไม้
สิ่งที่นำมาตกแต่งล้วนเป็นของเก่าจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเฟอร์นิเจอร์ไม้ รูปภาพ นาฬิกา เครื่องเล่นจานเสียง ฯลฯ แม้จะดูระเกะระกะอยู่บ้าง เพราะยังไม่ถูกจัดให้เข้าที่อย่างเป็นระเบียบ
แต่ก็รับรู้ได้ถึงความทุ่มเททำด้วยหัวใจของผู้เป็นเจ้าของ
หากใครได้เข้ามานั่งในสถานที่แห่งนี้แล้วคงจะสัมผัสได้ถึงคุณค่าทางจิตใจเป็นแน่
โกเหลียง ให้ช่างเปิดระบบไฟ จึงเห็นดวงไฟแสงสีนวลที่ใช้ส่องทุกดวงแขวนอยู่กับสายสีดำและครอบด้วยโคมสีขาวทรงดอกไม้
แกเปิดแผ่นซีดี เพื่อทดลองระบบเครื่องเสียงที่เซ็ตไว้ให้ผมฟัง เป็นดนตรีที่ผม
ไม่เคยได้ยินมาก่อน
แต่ก็ฟังสนุกและรู้สึกได้ถึงเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นอย่างชัดเจน อาจจะเป็นเพราะเครื่องเสียงคุณภาพดีมากๆก็เป็นได้
ผมหยิบมาให้ฟังกันด้วยครับชื่อเพลง “In The Mood” ของ “Glenn Miller”
กับวง Big Band ของเขา
เชิญฟังครับ
โกเหลียง พาไปห้องด้านหลัง ที่ติดกับส่วนที่เป็นผับ เตรียมไว้สำหรับทำห้องบันทึกเสียง แต่ยังไม่ได้เซ็ทเครื่องและอุปกรณ์ต่างๆ
ภายในห้องโล่งนั้น เต็มไปด้วย กองแผ่น CD เพลง, วิดีโอเทปทั้งหนังและ
การแสดงดนตรี, แผ่น Long Play, รูปภาพและหนังสือเกี่ยวกับเพลงมากมาย
ห้องนั้นเหมือน Time Machine พาผมเจาะเวลากลับไปหาอดีต
เริ่มจากดนตรีหลากหลายแนวในยุคต้นๆของ 60 แล้วพาย้อนสู่
ยุคขาวดำ 50, 40 และ 30 เลยครับ
ผมชอบเพลงนี้ครับ “The Great Pretender” คณะประสานเสียง
“The Platters” เป็นเพลงเมื่อปี ค.ศ. 1955 ขอเชิญรับฟังครับ
ทั้งหมดคงตรึงผมไว้อยู่นานมากๆ
จนโกเหลียงให้คนมาเรียกไปพบที่ห้องทำงาน
 
“ผมให้คุณเปิดเพลงที่อยู่ในห้องนั้นให้ลูกค้าฟัง เราจะขายอาหารยุโรป”
“พรุ่งนี้คุณมาเริ่มงานเลยนะ ผับยังไม่เปิด แต่คุณมาเรียนรู้เพลงทั้งหมดก่อน”
“เดือนละ เจ็ดพันห้า ก่อนนะ ใบสมัครค่อยมาเขียนทีหลังก็ได้”
ทั้งหมดที่โกเหลียงพูด ส่วนผมยังคง งงๆอยู่ได้แต่ตอบว่า “ครับๆๆ”
แล้วก็ลากลับออกมา ตอนนั้นเกือบสี่โมงเย็นแล้ว
“Old Time Pub & Restaurant”
ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ณ บัดนั้น มีเรื่องราวต่างๆให้ได้เล่าขาน ในตอนต่อๆไป
ขอได้โปรดติดตาม
สำหรับครั้งนี้ ขอบคุณ และสวัสดีครับ
โฆษณา