[“สบตากับความรู้สึก...”] สมาธิที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ นั้น มันมักจะพอเหมาะสมแก่กำลังของปัญญา ที่จะใช้ทำการพิจารณา # ส่วนสมาธิที่เกิดขึ้นตามการฝึกหลักวิชาการนั้น มันมักจะเป็น '' สมาธิ '' ที่มากเกินไป หรือเหลือใช้และยังเป็น

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

28 ก.ย. 2020 เวลา 07:27 • ปรัชญา

สมาธิที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ

นั้น มันมักจะพอเหมาะสมแก่กำลังของปัญญา

ที่จะใช้ทำการพิจารณา

ส่วนสมาธิที่เกิดขึ้นตามการฝึกหลักวิชาการนั้น

มันมักจะเป็น '' สมาธิ '' ที่มากเกินไป

หรือเหลือใช้และยังเป็นเหตุให้คนหลงผิดพอใจเพียงแค่สมาธินั้นก็ได้

เพราะว่าในขณะที่จิตเป็น สมาธิเต็มที่นั้น

ย่อมเป็นความ ''สุข'' ความสบายชนิดหนึ่ง

ซึ่งทำให้เกิดความพอใจจนถึงกับหลงติดหรือหลงคิดว่า

เป็นมรรคผล. โดยเหตุนี้ สมาธิที่เป็นไปตามทางธรรมชาติ

ที่พอเหมาะพอสมกับการพิจารณานั้นจึง

ไม่เสียหลาย ไม่เสียเปรียบ สมาธิตามแบบ

ที่ฝึกตามแนวเทคนิคนัก.

ขอแต่เพียงให้รู้จักประคับประคองทำให้สมาธิเกิด

และให้เป็นไปด้วยดีก็แล้วกัน

ข้อความต่าง ๆ ในพระไตรปิฎก ก็มีเล่าถึงเรื่องการบรรลุมรรคผล

ทุกชั้นตามวิธีธรรมชาติ ในที่เฉพาะพระพักตร์ของ

พระผู้มีพระภาคเจ้าเอง หรือต่อหน้าท่านที่สั่งสอนคนอื่น ๆ

โดยไม่ได้ไปสู่ป่านั้งทำความเพียรอย่างมีพิธีรีตองกำหนดเพ่งอะไรต่าง ๆ

ตามคัมภีร์ที่แต่งกันใหม่ในชั้นหลัง ๆ

โดยเฉพาะในกรณีแห่งการบรรลุอรหัตตผลภิกษุปัญจวัคคีย์

หรือ ฤาษี ๑๐๐๐ รูป ด้วยการนั้งฟังอนัตตลักขณสูตร

และอทิตตปริยายสูตรด้วยแล้วจะยิ่งเห็นว่าไม่มีการพยายาม

ตามหลักวิชาการใด ๆ เลยแต่เป็นการเห็นแจ้งแทงตลอดตาม

วิธีของธรรมชาติแท้ ๆ

( จากหนังสือ คู่มือมนุษย์ โดย #พุทธทาสภิกขุ )

โฆษณา