#2
อะไรเอ่ย ขมแต่หอม........
ทำให้หลงใหลหากได้เคยลิ้มลองสักครั้ง
....กาแฟ.....
เข้ามามีบทบาทสำคัญในยามเช้า-บ่าย ของคนไทยวัยทำงาน
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
อาจเริ่มแต่กาแฟโบราณที่อาแป๊ะ หาบขายตามชุมชนบ้านเรือนในยุคเริ่มต้น
แล้วเปลี่ยนมาต้ังร้านกาแฟชงในถุงผ้าแล้วใส่กระป๋องนมข้นร้อยเชือกฟางให้หิ้วกลับบ้านกินกับปาท่องโก๋ร้อนๆในยามเช้า
สายๆก็เปลี่ยนเป็นโอเลี้ยงเย็นชื่นใจ คลายร้อน แทน รึเปล่านะ
ซึ่งแม้ปัจจุบันจะมีร้านกาแฟแบบนี้อยู่ แต่ก็เหลือน้อยลงมาก
ในยุคคุณพ่อคุณแม่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาว ร้านกาแฟโบราณในตลาดเป็นจุดรวมตัวของทุกเพศทุกวัย พ่อก็จิบกาแฟร้อนแกล้มปาท่องโก๋ไปอ่านหนังสือพิมพ์เปิดโลกทัศน์และวิจารณ์ข่าวสารบ้านเมืองกับลุงโต๊ะข้างๆไปด้วย
ลูกๆก็นั่งจิบโอวัลติน ไมโลกับปาท่องโก๋ หรือโจ๊กร้อนๆรองท้องรอแม่บ้านที่ไปเดินจ่ายตลาดอยู่
เสียงพูดคุยในร้านกาแฟออกรสออกชาติยิ่งทำให้กาแฟอร่อยขึ้นไปอีกชาจีนร้อนๆที่เสริฟแถมมา ก็ชุ่มคอชื่นใจ
เป็นการเริ่มต้นวันที่ทำให้สดชื่นตื่นตัวดีจริงๆ
หากแม่บ้านเลือกของช้าทำเวลาไม่ทันได้นั่งกินเธอก็จะสั่งกลับบ้านในกระป๋องนมข้นร้อยเชือกฟางหรืออาจเป็นโอเลี้ยงเย็นๆใส่ถุงพาสติกกลับไปจิบยามสายๆให้คลายร้อนตอนทำงานบ้าน
แล้วคุณพ่อคุณลูกก็คงแยกย้ายไปทำงานไปเรียน ตามวิถีชีวิตตน นี่คงเป็นวิถีชีวิตที่หลายๆคนคิดถึงอยู่แน่ๆ
กาแฟโบราณมีวิธีคั่วที่พิเศษคือบางร้านจะใส่ธัญพืชเช่น ข้าวโพด ข้าวฟาง ถั่วเหลือง หรือบางเจ้าก็ใส่เม็ดมะขามลงไปคั่วกับเมล็ดกาแฟเพื่อเพิ่มกลิ่นและรสสัมผัสที่เป็นเอกลักษณ์ เคยเห็นแป๊ะเจ้าของร้านกาแฟ ที่บรรจงคั่วเม็ดกาแฟเองกับตา คั่วด้วยเตาถ่าน
พิถีพิถัน คุมความร้อน คุมสีเม็ดกาแฟ เร็วไปไฟแรงไปเม็ดแตกกาแฟไม่หอมกลิ่น
ช้าไปกาแฟไม่มีตัว เหม็นเขียวอีก แกบอกซื้อสำเร็จรูปไม่หอมสู้คั่วเองไม่ได้ ลำบากหน่อยแต่ลูกค้าได้กินของอร่อย แกก็สบายใจได้ใจลูกค้าไปเต็มๆ
หลังจากนั้นกาแฟสำเร็จรูปก็เริ่มเข้ามามีบทบาทในครัวเรือนของคนไทยจะแบบ3in1 หรือว่ากาแฟดำ หรือผสมครีมเทียม
นมข้นหวาน นมสด น้ำตาล
ก้อแล้วแต่รสนิยมที่ชมชอบ
ในช่วงชีวิตคนคนหนึ่งทีผ่านชีวิตมาพอประมาณ คงจะรู้สึกว่ารสนิยมกาแฟของคนไทยค่อยๆเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างมาก
นับแต่ ยุคกาแฟโบราณมาจนถึงยุคกาแฟกึ่งสำเร็จรูป
ที่สะดวกสบายจะจิบจะชงยามใดก็ได้ไม่ต้องง้ออาแป๊ะอีกต่อไป
แต่ถ้าชื่นชอบรสกาแฟเข้มข้น กลมกล่อมที่เลียนแบบยังไงก็ไม่มีทางเหมือน หรือโอเลี้ยงดำปิ๊ดปี๋ ที่หวานหอมชื่นใจ
ใส่น้ำแข็งเยอะๆหล่ะก็ คงต้องง้อให้แป๊ะชงให้อยู่ดี เพราะลองชงเองที่บ้านด้วยกาแฟยี่ห้อเดียวกะแป๊ะ ชงยังไง๊ยังไงรสชาติก็ไม่อร่อยเท่าอยู่ดีหรืออเมริกาโน่เย็นที่สั่งในร้านกาแฟสด รสชาติและฟีลก็ไม่เหมือนอีก .....เฮ้อ
และมาจนถึงยุคที่มีร้านกาแฟสดอยู่เลื่อนเมืองเช่นในปัจจุบัน
ใครใคร่ดื่มแบบไหน
รสชาติใดที่คุณชื่นชอบมีให้เลือกจนตาลาย หลายหลากจนเลือกไม่ถูกกันเลย ทีเดียว
ทั้งราคาก็ค่อยๆถูกลงไปด้วย
แม้จะมีร้านกาแฟดังที่ตั้งราคามาตรฐานของตนเองออกจะแพงสักนิดด้วยคุณภาพของเมล็ดกาแฟและบริการ
แต่ร้านกาแฟเล็กๆที่ราคาไม่แพงแต่คุณภาพดีก็มีเยอะเข้าร้านกาแฟไปครั้งแรกๆหากไม่เคยเดินเข้าไปสั่งอาจยืนงงในดงเมนูสักแป๊บ
เอ่...ตะก่อนเข้าร้านกาแฟแป๊ะในตลาดตะโกนสั่ง กาแฟร้อนแก้วนึง ไม่เกินห้านาทีสิ่งนั้นก็จะมาปรากฏอยู่เบื้องหน้าพร้อมปาท่องโก๋หอมกรุ่นร้อนๆแล้ว
แต่นี่อะไรกัน ไอ่ชื่อภาษาอังกฤษยาวเหยียดนั่นน่ะ มันแปลว่าอะหยั๋งว่ะ.....
แต่หากลองได้สั่งหลากหลายเมนูไปสักระยะคอกาแฟจะหารสที่ชื่นชอบเจอและหลังจากนั้น
ความรักเดียวใจเดียวจะกลับมาหาคุณอีกครั้ง
เชื่อเถอะเราก็เป็นเช่นนั้น
ชื่อที่มีบนกระดานในร้านนั้นชั้นเคยสั่งมาหมดแล้ว และรสที่ชอบก็ปรากฏออกมาแล้ว
จากนั้นชั้นก็ไม่เคยมองกระดานเพื่อสั่งรสชาติกาแฟอีกเลย
รสโปรดมันอยู่ในใจ
แค่พูดออกไปก็ฟินแล้ว
มีต่อ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
