โรคขี้คร้าน
คำว่าขี้คร้าน น่าจะเป็นภาษาปักษ์ใต้นะ
“ ขี้คร้านอีแหล่วๆ (ขี้เกียจจริงๆ) ”
“ ขี้คร้านจริงบ่าวนี้ (หนุ่มคนนี้ขี้เกียจ)”
แต่บางครั้งในภาษากลางก็นำมาพูดกัน
อย่างเช่น “ ขี้คร้านจะรีบมาขอโทษ ”
และเป็นคำทางอีสานด้วย
เพราะคนอีสานจะพูดว่า “ ขี้ค้าน ”
ในที่นี้จะพูดถึง " ขี้คร้าน " ที่เกิดขึ้นในบางช่วงของชีวิต ไม่ใช่การขี้คร้านจนเป็นนิสัยที่อยู่ในกมลสันดาน
คำว่าขี้คร้าน หมายถึง ขี้เกียจ
คือมีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดอะไร
หรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ ทั้งนั้น
ประมาณเบื่อหน่ายสุดขีด!!
อาการแบบนี้เกิดกับใครก็ได้ทั้งนั้น เชื่อเถอะ!!
จากที่เป็นคนกระตือรือร้น กระฉับกระเฉง เต็มที่เอาจริง ก็กลายเป็นเซื่องๆซึมๆ ซะเงาะซะแงะ กระเสาะกระแสะ เหลาะๆแหละๆ รอบกายเหมือนมีแต่ดอกไม้เหี่ยว ไม่มีอะไรน่ารื่นรมย์
ชีวิตเหมือนช๊อตไปซะงั้น!!
เคยสนทนากับพ่อในเรื่องขี้คร้าน ประมาณนี้...
พ่อ : ไม่ไปทำงานเห้อ (ไม่ไปทำงานเหรอ)
..น่าว่าม่ายวันนี้ เบื่อแรง ขี้คร้านค่ะ
(คงไม่ล่ะวันนี้ เบื่อมาก ขี้เกียจค่ะ)
พ่อ : ไซรขี้คร้าน หมันพันพรือ
(ทำไมขี้เกียจ มันเป็นยังไง)
..ไม่โร้ค่ะ บอกไม่โถก เบื่อๆ เซ็งๆ เหนื่อย
(ไม่รู้ค่ะ บอกไม่ถูก...)
พ่อ : ถ้าขี้คร้านทำงาน กะต้องขี้คร้านกินกันแหละถ้าพันนั้น (ถ้าขี้เกียจทำงานก็ต้องขี้เกียจกินด้วยสิ)
อ้าว...งานเข้า!! สงสัยจะไม่ได้กินข้าวถ้าขี้เกียจไปทำงาน เลยต้องไปทำงาน แบบเบื่อๆ...
โรคขี้คร้าน อนุมานได้ว่า คุณกำลังเข้าสู่ภาวะหมดไฟ ( Burnout Syndrome ) และถ้าภาวะหมดไฟยังไม่รู้จบ โรคซึมเศร้าก็กำลังยืนกวักมือเรียกคุณอยู่
จะรู้ได้อย่างไรล่ะว่า โรคขี้คร้านหรือภาวะหมดไฟกำลังแทรกซึมเข้าสู่หัวใจ
จะมีอาการเหล่านี้ค่ะ
จู่ๆก็มีเรื่องราวให้นอนไม่หลับ กระส่ายกระสับหลับไม่ลง ความสนใจในชีวิตหล่นหาย ร่างกายทรุดโทรม คิดมากมายไร้สาระ เศร้าบางเวลา
ไบโพลาร์มาเยือน รู้สึกเหนื่อยล้าหาสาเหตุไม่ได้
ร่างกายอ่อนแอ ฯลฯ และสุดท้ายจะเริ่มหดหู่เบื่อหน่าย
ท้ายสุด คือไม่อยากทำอะไร!!
อะไรล่ะที่ทำให้เกิดโรคขี้คร้าน ..ภาวะหมดไฟ
เหนื่อยเกินไป เครียดเกินไป ทำงานหนักมากไป
ไม่เป็นไปตามคาดหวัง
รู้สึกเป็นส่วนเกิน ไม่ได้รับการยอมรับ
ไม่ได้รับความยุติธรรม
ฯลฯ
คนที่เป็นโรคขี้คร้าน จะอนุมานได้ประมาณนี้
เหงาเกินบรรยาย มองโลกแง่ร้าย
และจะกลายเป็นคนเงียบขรึม
แยกตัวออกไปปลีกวิเวก ไม่อยากพูดกับใคร
ไม่อยากยุ่งกับใคร ไม่อยากทำอะไร ใจมันเซ็งๆ
เป็นแล้วทำไงดีล่ะ?
มีสติ รู้ตัวให้เร็ว อย่าถลำลึกไปกว่าเดิม
พยายามปรับใจตัวเอง
ถ้ารับมือไม่ไหวก็ต้องไปหาหมอ..รับการรักษา
ถ้ายังรับมือไหว ก็ไปต่อด้วยตัวเอง..
อย่างมองหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ
หากิจกรรมใหม่ๆทำ..ปลูกต้นไม้
ไปเที่ยวผ่อนคลายความเครียด
พักผ่อนนอนให้มากๆ ออกกำลังกาย
เข้าหาสังคม จัดระเบียบชีวิตตัวเองซะใหม่
ที่สำคัญเอาตัวออกห่างจากมือถือ/คอมฯเสียบ้าง
โรคขี้คร้าน หรือภาวะหมดไฟ เป็นกันได้ทุกคน
อย่าหมองหม่นและปล่อยให้มันกัดกิน..
ตั้งรับและสลัดให้มันหลุดพ้นไปจากตัว
จะได้มาลุยกันใหม่!!
ใครที่กำลังเป็นอยู่ สู้ๆนา✌️💪
#บอกตัวเองด้วยเพราะตอนนี้เหมือนถูกความขี้เกียจแอบแฝง😌😴
#พยายามสลัดให้มันออกไป
#มันยังไม่ออกไป แงๆๆ
เค้าขออยู่แบบนี้สักพักนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
