4 ต.ค. 2020 เวลา 14:33 • นิยาย เรื่องสั้น
ตอนที่ 6 Be with You 3/4
ภาพยนต์ Be with You, 2004
ฉันมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทมากคนหนึ่ง เขามักทำให้ฉันยิ้ม
วันหนึ่งฉันรู้สึกเบื่อ พูดไปแบบไม่คิดว่าอยากตื่นเต้น
เขาให้ฉันเล่นเกมพูดซ้ำคำสุดท้าย
ตอนเกมจบ ใจของฉันเต้นไม่เป็นส่ำ
เขาทำให้ฉันตื่นเต้นอีกหลายครั้ง
และทุกครั้งก็ออกตัวว่าหยอกเล่น เพื่อนกัน
แต่คำ ‘กูรักมึงเท่านั้น’ กับ ‘กูจะฝากเวลาที่เหลือทั้งชีวิตไว้กับมึง’
มันติดตรึงในใจฉัน
กระทั่งฉันถูกรถชน
ฉันรู้จากเพื่อนว่าเขาเป็นคนแรกที่ให้เลือดฉัน ทั้งที่เป็นคนกลัวเข็มเข้าไส้
ฉันไม่รู้ว่าจริง ๆ เขาคิดยังไงกับฉัน
แต่ความรู้สึกฉันมันไปไกลจากคำว่าเพื่อนแล้ว
เขาหายไป ไม่มีใครติดต่อเขาได้
คนแถวนั้นบอกว่าเขาพาย่าไปรักษาที่กรุงเทพ
ความรู้สึกคิดถึงมันทรมานจริง ๆ
เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วใช่ไหม
ฉันได้เจอเขาในงานแต่งเนิ้ตกับอิฐ
เขาพูดไม่หยุด ไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้พูดเลย
แต่ฉันก็ชอบฟังเสียงเขานะ
ฉันตกหลุมรักอีกครั้งกับเขา และเราก็แต่งงานกัน
ช่วงพักฟื้นจากรถชน กูเริ่มเขียนบันทึกสั้น ๆ
ตอนมึงหายตัวไป กูก็ลืมมันไว้ในลิ้นชัก ไม่คิดว่าจะได้เขียนอีก
ถ้าเป็นนิยายมันควรจะจบตอนแต่งงานเนอะ
กูขอบคุณที่มึงตั้งใจจะโกนหัวเป็นเพื่อนกู
หัวมึงแบน ไม่สวย กูไม่อยากให้โกน
มึงก็ยังอุตส่าห์ไว้ผมยาวเพื่อจะบริจาค
อนุโมทนานะมึง
กูเจ็บ กูไม่อยากคีโมแล้ว เมื่อไหร่กูจะตายซะที
ทุกครั้งที่เอ่ยปากว่า 'กูกำลังจะตาย'
มึงสวนกลับทันที 'ทุกคนกำลังจะตาย บางทีกูอาจจะตายก่อนด้วยซ้ำ ไม่มีใครรู้'
ก็ถูกของมึง กูเคยอ่านงานเขียนที่เปรียบเทียบชีวิตคนเหมือนขึ้นขบวนรถไฟ
ได้เจอผู้คนมากมายบนรถ ผ่านสถานีแล้วสถานีเล่า
แต่ละสถานีก็มีคนลง จุดหมายปลายทางของเขานี่
กูก็ใกล้จะลงจากรถไฟขบวนนี้เหมือนกัน
กูจะโบกมือลามึงจนรถไฟลับสายตา
เพื่อนที่ดีที่สุดของกู
กูเคยถามมึง ความตายน่ากลัวไหมวะ ตายแล้วกูจะไปไหน
มึงถามกูกลับว่าจำตอนรถชนได้ไหม ตอนที่ชีวิตอยู่ระหว่างเป็นตาย
กูไม่รู้จะตอบยังไง เหมือนปิดสวิทช์ไฟแล้วมันก็ดับทันที รู้สึกตัวก็นอนอยู่บนเตียงจำอะไรไม่ได้
มึงบอกว่า ความตายคงไม่ต่างกัน มึงจะไปไหนก็ช่าง กูเชื่อว่าจะหามึงเจอ
จริง ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกัน เดินหลงเมื่อไหร่มึงหากูเจอทุกครั้ง
กูไม่กลัวแล้ว แต่ก็ยังไม่อยากตาย
กูขอมึงสามเรื่อง
1 ดูแลลูกให้ดี
2 เริ่มต้นใหม่กับใครสักคน
3 อย่าลืมกูนะ
สมมติอีกสิบปีมีเด็กผู้หญิงไปบอกมึงว่าเป็นกูกลับชาติมาเกิดมึงต้องเข้าใจนะว่ากูแค่ไปเยี่ยมเพราะเป็นห่วง
มึงอย่าทำอะไรนะโว้ย คุกนะ 555
กูไม่มีแรงเขียนแล้ว ขอบคุณที่ดูแลกัน
โชคดีนะมึง
โฆษณา