ฝากผี
05.10 น.
พ่อครับ แม่ครับ มีใครตื่นแล้วบ้าง
เสียงตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้ารั่วประตูบ้าน ปลุกตาเทพและยายมาให้รีบลุกมาเปิดสวิทซ์ไฟในห้อง
“นี้มันกี่โมงกี่ยาม แล้วใครมันมาร้องตะโกนอยู่หน้าบ้านแต่เช้ามืดแบบนี้ พ่อลงไปดูสิ” ยายมาบอกสามี
“เออ เดียวพ่อลงไปดูเอง” ตาเทพผู้เป็นสามีตอบเมียกลับไป
ใครนะ..รอเดียวนะ เดียวพ่อเปิดไฟให้ก่อน
พลันไฟในบ้านและนอกตัวบ้านก็สว่างไสวทั้งบ้าน ประตูหน้าบ้าน 2 ชั้นแบบครึ่งไม้ครึ่งปูนถูกเปิดออกพร้อมกับชายชราวัยประมาณ 70 กว่าๆเดินออกมา
เดียวพ่อไปเปิดประตูให้ พ่อแก่แล้วเดินไม่ค่อยสะดวก ใช้เวลาหน่อยนะลูกเอย ตาก็ไม่ค่อยดีแล้ว มองในที่มืดๆแบบนี้ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร แล้วเอ็งเป็นใคร
มาหาใครดึกๆดื่นๆแบบนี้ ตาเทพถามชายลึกลับที่มาตะโกนอยู่หน้าบ้าน
ผมเอ็งพ่อ ประวิทงัย วิทเพื่อนไอ้สมปอง ที่อยู่จ.ศรีสะเกษ นะครับ
อ้าววิทเองบ่ลูก ทำไมมามืดๆค่ำๆแบบนี้ละ นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วลูก
ตี 5 กว่าแล้วพ่อ
มาๆเข้ามาในบ้านก่อน พ่อก็พึ่งลุกตอนที่เองมาเรียกนี้แหละ ไปไงมาไงถึงมาหาพ่อกับแม่แต่เช้ามืดแบบนี้
พอประตูเปิดออก วิทก็ยกกล่องลังเข้ามาภายในตัวบ้าน
บรู๊ววววววว…...บรู๊ววววว
เสียงหมารอบๆบริเวณบ้านร้องส่งกันไม่ยอมหยุดจนดังไปทั่วบริเวณรอบๆถวนั้น
หมามันเห่าอะไรพ่อ หรือมันจะเห็นผี วิท ถามตาเทพด้วยอารมณ์ขันๆ
หมาสมัยนี้ก็เป็นแบบนี้แหละลูกเอย เป็นสัดกันไม่มีเวลาหรอก ตาเทพบอกลูกหลาน ขณะเดินนำหน้า วิทเข้าบ้าน
พ่อ ผมขออนุญาติเข้าบ้านนะครับ วิทร้องชายชราเจ้าของบ้าน
เข้ามาเลยลูก เข้ามาไม่เป็นไรหรอกลูกหลานกันเองทั้งนั้น
ยายมาเอ๊ย ลงมาเถอะ วิท มันแวะมาเยี่ยมนะแม่ ตาเทพร้องบอกภรรยา
อ้าววิทเองบ่ลูก เอ็งมาจากไหนแม่ยังไม่ลุกเลย
แม่ไม่ต้องลำบากลงมาก็ได้ครับ นอนต่อไปเถอะพอดีผมแค่แวะเอาของฝากมาไห้เดียวก็กลับแล้ว สมปองมันวานฝากของมาให้พ่อกับแม่ วิทตะโกนบอกแม่สมปอง
เอ็งไม่นอนพักเหนื่อยก่อนบ่ลูก เดินทางมาไกลขนาดนี้ ว่าแต่เอ็งมายังไง มืดๆค่ำๆแบบนี้ ตาเทพบอกกับลูกหลาน
ผมมารถยนต์ครับพ่อ นั้นไงรถจอดไว้หน้าบ้าน วิทพูดจบก็ชี้มือไปที่รถ
ตาเทพมองตามนิ้วที่ชี้ออกไปที่ ก็เห็นรถปิคอัพสีขาวคันใหญ่จอดอยู่ หน้ารั้วประตูบ้าน
“ตาคนแก่ก็แบบดีแหละลูกเอ๊ย ไม่ทันได้สังเกตุ อะไรหรอก ว่าแต่ไอ้สมปองเพื่อนเอ็งมันสบายดีนะ เกือบ 2 ปีแล้วที่มันไม่กลับบ้าน” ตาเทพบ่นด้วยอากาศน้อยใจ
มันสบายดีครับพ่อ มันยังฝากบอกว่าคิดถึงพ่อกับแม่ เดี๋ยวผมพักร้อนครบกำหนดก็ถึงคิวมันมาพักบ้าง รอบนี้พักกันยาวคนละเดือนเลยนะพ่อ” วิทบอกผู้เป็นพ่อไป
มันบอกมายังงันหรือลูก ดีแล้วละพ่อกับแม่ก็แก่แล้ว น้องสาวมันก็ไปเรียนในเมืองนานๆกลับมาสักที ส่วนมันก็เอาแต่บอกงานไม่มีเวลาพักเลย รอพักรงพักร้อนอะไรของมันนี้แหละ …. ว่าแต่มันฝากอะไรมาให้พ่อกับแม่บ้าง ตาเทพพูดออกมาด้วยความดีใจที่ได้รับข่าวคราวของลูกชายจากปากเพื่อน
ไม่รู้เลยพ่อ ผมก็ไม่ได้ถามมันเลย เห็นมันจัดใส่กล่องไว้เรียบร้อยแล้วตอนเอาขึ้นรถ วิทบอกกับพ่อเพื่อนไป
เดียวผมขอตัวกลับเลยนะครับพ่อ ฝากสวัสดีแม่ด้วย วิทยกมือไหว้พ่อก่อนขอตัวกลับเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้ว
ไหว้พระเถอะลูก ขับรถดีๆนะ เหนื่อยก็พัก อย่าฝืนนะลูกทางมันอีกไกล ตาเทพรับไหว้จากลูกหลานแล้วให้พรกลับไป
พ่อไม่ต้องออกไปส่งผมหรอก เดียวผมปิดประตูบ้านให้เอง
ไม่ต้องปิดก็ได้ลูก อีกเดียวก็สว่างแล้ว เดียวแม่เองก็คงลุกมาทำกับข้าวไว้ใส่บาตรแล้ว ตาเทพกำชับลูกหลาน
บระ บะ บรู๊ววววว………
เสียงหมาในหมู่บ้านหอนรับกันเป็นช่วงๆอีกครั้ง เมื่อวิทออกมาพ้นบริเวณบ้านของสมปอง
ไอ้พวกหมาบ้า วิทร้องด่าหมาตัวที่กำลังเห่าหอนเขาอยู่ถัดไปจากบ้านอีกหลัง
……………………..
วิท ขับรถออกมาจากหมู่บ้านของพ่อแม่สมปอง ในใจก็ยังอารมณ์หงุดหงิดกับหมาพวกนั้นที่พากันเห่าหอนเมื่อเห็นตัวเขา ราวกับเห็นผี
ออกมาถึงถนนหลักแล้ว รถราเริ่มมีบ้างประปราย จนทำให้เขานึกประหลาดใจ ทำไมรถราวันนี้มันน้อย ปกติทางเส้นนี้มันมีรถพลุกพล่านตลอดเวลา วิทขับรถกลับด้วยความเร็วไม่มาก เพราะคิดว่าจะแวะหาอะไรทานสักหน่อย และ จะพักรถไปด้วย กว่าจะออกมาจากวนอุทยานตาพระยาได้ก็เล่นเอาอารมณ์เสีย ดีนะที่เจอรถพี่ 2 คนที่ขับผ่านมาพอดี
“คนอะไรหน้าตาดุยังกะยักษ์ กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง เอาซะเหนื่อย” วิดนึกขำๆกับช่วงเวลาที่ผ่านมาตอนหลงอยู่ในวนอุทยานตาพระยา
ก่อนหน้านี้ 2 ชั่วโมง
รอบแล้วรอบเล่าที่ เครื่องนำทางบอกให้เขาเลี้ยวซ้ายข้างหน้า แต่ทางที่วิทกำลังขับตอนนี้มันเป็นทางตรงขนาด 2 เลน ปราศจากป้ายบอกทางหรือสัญลักษณ์อะไรที่จะพอบอกตำแหน่งได้ว่าตัวเองอยู่สถานที่บริเวณไหน วิททั้งโมโหทั้งหงุดหงิดจนต้องปิดเครื่อง GPS แล้วขับรถไปตามทางเรื่อยๆเผื่อจะเจอใคร จนในที่สุดก็มีรถคันหนึ่งขับตามหลังมา เป็นรถปิคอัพยกสูง มีชาย 2 คนนั่งรถมาด้วยกัน ที่เบาะหลังมีเงาดำๆของผู้โดยสารอีก 2-3 คนที่เขามองไม่ชัดเพราะความมืด
รถคันนั้นวิ่งมาจอดเทียบรถของวิททันที เพราะวิทเองก็จอดรถรออยู่แล้วเพื่อจะถามทางออก
วิท : ขอโทษนะครับพี่ทั้ง 2 พอดีผมหลงทาง ว่าจะหาทางไปช่องตะโกแต่ไปไม่ถูก ผมรบกวนพี่ทั้ง 2 ช่วยบอกทางให้ผมหน่อย พอดีผมมีของที่จะต้องเอาไปฝากพ่อแม่ให้เพื่อนด้วย
เจ้าจะไปไหนรึ เจ้าคงออกจากที่นี้ไม่ได้ดอก 1 ใน 2 คนถามวิท
แต่ 1 ใน 2 คนที่มาด้วยกลับบอกให้คนที่พูดกับวิทหยุดก่อน แล้วทั้งคู่ก็หันหน้าไปซุบซิบคุยกันแต่วิทไม่ได้ยินว่าเขาคุยอะไรกัน
ยังไม่ถึงเวลาของเจ้า แล้วเจ้ามาทำอะไรที่นี้!!! เจ้าจงขับรถไปหน้าเรื่อยๆจะเห็นทาง 3 แพร่งให้เจ้าเลี้ยวซ้ายมือเจ้า แล้วเจ้าจะเห็นทางเอง ไปได้แล้วก่อนจะหมดเวลา กลับออกไปแล้วเร่งทำบุญทำทานอย่าให้ขาดนะ เจ้ามนุษย์
1 ใน 2 คนบอกทางออกให้วิทด้วยแววตาอมหิต แล้วก็พากันขับรถออกไป ตลอดเวลาที่ ชาย 2 คนนี้คุยกับวิท เขาสังเกตุเห็นคนเบาะหลังไม่ยอมขยับหรือเคลื่อนไหวใดๆเลย ยังคงก้มหน้าเหมือนที่วิทเห็นในตอนแรกยังไงยังงัน รถของชาย 2 คนนั้นค่อยๆห่างๆจากสายตาวิทไปเรื่อยๆจนลับสายตาวิทไปในความมืด
ในขณะที่วิทขับรถไปข้างหน้าเรื่อยตามที่ทั้งสองบอก เขาก็กลับคิดถึงแต่คำพูดของพี่ชายทั้ง 2 คนที่เขาเจอเมื่อสักครู่นี้
“คนอะไรตัวใหญ่ดำมะเมี่ยม ตัวยังกะพวกฝรั่ง แต่พูดจายังกับคนสมัยโบราณ” วิทกล่าวกับตัวเองแบบขำๆ จนขับมาเจอทาง 3 แพร่งตามที่ทั้ง 2 บอก
แปลก …. ขับวนไปมาตั้งหลายรอบทำไมไม่เคยเห็นทางสามแยกตรงนี้
ที่โรงบาลสระแก้ว ...... (ที่เหลือ หาฟังต่อทาง http://www.tunwalai.com/story/483173/
🙄🙄🙄รักกดไลท์ ใช่กดแชร์ กดติดตามเพจไว้ จะได้ไม่พลาดเรื่องดีๆจากเรา หรือ ร่วมสนับสนุนให้กำลังใจ เพจคนเล่าตำนาน ผ่าน "ทรูวอลเลตหรือพร้อมเพย์" ได้ที่เบอร์ 0820379563 😍😍😍😍ขอบคุณล่วงหน้าครับ😂😂😂.
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
