แมวน้อยคอยรัก :EP4 : ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
แม้นมที่วางไว้ไม่ใช่นมของแม่ แต่นมนั้นช่างหวานหอม ผมยังจำรสและกลิ่นได้ไม่รู้ลืม ด้วยมันทำให้ผมมีลมหายใจอยู่อีกมื้อ เพื่อรอแม่
เมื่อมีกำลังวังชา ผมคิดว่าห้องสี่เหลี่ยมมืด ๆ นี้คงไม่ทำให้ผมมีชีวิตรอดอยู่ได้ ผมรวบรวมกำลังใจทั้งหมดที่มีมุดออกไปทางช่องที่นมวางอยู่ มันเล็กพอดีที่ตัวผมจะผ่านออกไปได้ เหมือนที่มันเล็กพอที่ใครคนหนึ่งจะยื่นถ้วยนมมาให้ผม
ผมสูดหายใจเต็มแรง ตายเป็นตาย เผื่อผมจะพบแม่.....
บรื้นนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆ แว้ดดดดดดดดๆๆๆๆ ฯลฯ
สิ่งมีชีวิตสองล้อ สี่ล้อ หกล้อ ส่งเสียงขรมจนผมไม่สามารถทนได้ ผมถลันกลับมาในมุมมืดที่คุ้นเคย ตัวสั่นงันงก คิดถึงแม่ แม่อยู่ไหน แม่ครับ ผมกลัวเหลือเกิน ถ้าแม่อยู่ตรงนี้ ผมคงได้ซุกหน้าลงที่อกของแม่ และกินนมปลอบใจตัวเอง แต่ที่นี่ไม่มีแม่ ๆ ผมบอกตัวเองซ้ำๆซากๆ
ผมนั่งเงียบ ๆ อยู่เพียงลำพัง อ้อ มีแมลงเล็ก ๆ วิ่งวนอยู่รอบตัว ผมไม่อยากกินมัน มีเพียงนมเท่านั้นที่เป็นอาหารที่ผมคุ้นเคย
ผมครุ่นคิดว่านอกจากสิ่งมีชีวิตสอง/สี่/หกล้อที่น่าหวาดกลัวแล้ว ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่ง เราสบตากันเพียงแวบเดียว ผมจำหน้าเขาได้แม่นยำ เหมือนว่าเขากำลังจ้องมองมาที่ "ช่องนม"
ณ เวลานี้ ผมต้องเอาตัวรอด นอกจากแม่แล้ว ผมจะไว้ใจใครไม่ได้
ผมหลับอีกครั้ง นานแค่ไหนจำไม่ได้ ตื่นตอนที่ท้องเริ่มประท้วงโครกคราก ๆ มีถ้วยนมมาวางไว้อีกแล้ว คราวนี้ได้กลิ่นอาหารอย่างอื่นด้วย ไม่เพียงแต่ปลา แต่มีอาหารชนิดอื่น ๆ คละคลุ้งจนผมแยกไม่ออก
ข้างนอกแสงสว่างจ้าจนมองเห็นภาพภายในห้องอย่างลางเลือน ห้องนั้นว่างเปล่า พื้นห้องเต็มไปด้วยก้อนหิน ดูเหมือนพื้นถูกทุบ
ผ่านไปอีกหนึ่งวัน เสียงบรื้นนนนๆๆๆๆ ฯลฯ ยังตามข่มขู่ผมเหมือนเดิม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
