หนี้สาธารณะของไทย ตอนนี้สูงเกินเพดานแล้ว หรือยัง?
พระราชบัญญัติวินัยการเงินการคลังของรัฐ พ.ศ. 2561
กำหนดไว้ว่า รัฐบาลต้องคงสัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ไม่เกิน 60%
สัดส่วนหนี้สาธารณะของไทยในตอนนี้ อยู่ที่ 48%
ซึ่งก็เหลือช่องว่างอีกพอสมควรที่จะไปแตะระดับนั้น
แต่คำถามที่ทุกคนอาจสงสัยก็คือ
แล้วถ้าหนี้สาธารณะของไทย สูงจนเกินเพดานที่กำหนดไว้ จะเกิดอะไรขึ้น?
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
นโยบายที่มีผลต่อระบบเศรษฐกิจ แบ่งเป็น 2 ประเภทคือ
1. นโยบายการเงินซึ่งดำเนินการโดยธนาคารกลาง ผ่านการปรับเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยนโยบาย
2. นโยบายการคลังซึ่งดำเนินการโดยรัฐบาล ผ่านการใช้จ่ายและจัดเก็บภาษีของรัฐบาล
สำหรับประเทศไทย ช่วงที่เศรษฐกิจไม่ดีเหมือนในช่วงที่ผ่านมา
ธนาคารแห่งประเทศไทยใช้การปรับลดอัตราดอกเบี้ย เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจให้ฟื้นตัว
ในทฤษฎี ถ้าอัตราดอกเบี้ยนโยบายลดลง
อัตราดอกเบี้ยในตลาดเงินของธนาคารพาณิชย์
ทั้งในส่วนของดอกเบี้ยเงินฝากและเงินกู้ ก็จะลดลงตามไปด้วย
โดยอัตราดอกเบี้ยเงินฝากที่ลดลง จะทำให้คนส่วนใหญ่ขาดแรงจูงใจที่จะนำเงินมาฝากไว้กับธนาคารเพราะนำเงินไปฝากแล้วได้ผลตอบแทนน้อย ซึ่งจะเพิ่มโอกาสให้คนนำเงินออกมาจับจ่ายใช้สอย หรือลงทุนกันมากขึ้น
ส่วนอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ที่ลดลง ทำให้ผู้ประกอบการ มีแรงจูงใจที่จะกู้ยืมเพื่อลงทุนมากขึ้น เพราะมีต้นทุนในการกู้ยืมลดลง ซึ่งจะช่วยเพิ่มโอกาสให้เงินนั้นถูกกู้ไปใช้เพิ่มการจ้างงานหรือลงทุนเพิ่มต่อไป
ปัจจุบัน อัตราดอกเบี้ยนโยบายของไทย อยู่ที่ 0.5%
ถึงแม้ว่าจะยังไม่ต่ำถึงระดับ 0% หรือ ติดลบ เหมือนอย่างหลายประเทศ
แต่ก็ถือว่ายังเหลือกระสุนอีกเพียงสองนัดเท่านั้น ในการลดดอกเบี้ยจนเหลือ 0
พอเรื่องเป็นแบบนี้ นโยบายการคลัง
จึงกลายเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็น
ที่จะเข้ามาช่วยในยามนี้ เมื่อนโยบายฝั่งการเงินใกล้จะถึงทางตัน
รู้ไหมว่า พระราชบัญญัติวินัยการเงินการคลังของรัฐ พ.ศ. 2561
กำหนดไว้ว่า รัฐบาลต้องคงสัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ให้ไม่เกิน 60%
คำถามที่น่าสนใจในตอนนี้ก็คือ
1. สัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ของไทยในตอนนี้ อยู่ที่เท่าไร?
2. สัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP จะสูงกว่า 60% ได้ไหม?
ปัจจุบัน หนี้สาธารณะของประเทศอยู่ที่ 7.7 ล้านล้านบาท หรือประมาณ 48% ของ GDP
หมายความว่า
ถ้ารัฐบาลกู้เงินมาใช้จ่ายผ่านนโยบายการคลังอีก 1.9 ล้านล้านบาท
ด้วยมูลค่า GDP ที่ถูกประมาณการโดยสำนักงานบริหารหนี้สาธารณะ ที่เท่ากับ 16 ล้านล้านบาท ณ วันนี้
หนี้สาธารณะของไทยจะขึ้นไปแตะเพดาน 60%
และอีกกรณีหนึ่งก็คือ แม้ว่ารัฐบาลจะไม่ได้กู้เงินถึงจำนวนดังกล่าว
แต่ถ้าการเติบโตทางเศรษฐกิจถดถอย ส่งผลให้มูลค่า GDP ของประเทศลดลงมาก
เช่นในปีนี้มีการคาดการณ์กันว่า GDP ไทยจะหดตัวลงมากถึง 9%
ซึ่งคิดเป็นมูลค่าประมาณ 1.5 ล้านล้านบาทเลยทีเดียว
เรียกได้ว่า ถึงจะกู้เงินอีกไม่มาก แต่ถ้าเศรษฐกิจหดตัวมากขนาดนี้
หนี้สาธารณะของไทย ก็มีโอกาสจะทะลุเพดาน 60% ได้เหมือนกัน
จะเห็นว่า ปัจจัยที่มีผลให้สัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP เปลี่ยนแปลงไป
คือมาจากทั้งการกู้เพิ่ม และการเติบโตทางเศรษฐกิจในอนาคต
ซึ่งเรื่องที่น่ากังวลในตอนนี้ ไม่ใช่ภาระดอกเบี้ยที่รัฐบาลต้องใช้คืนเงินที่กู้มา
เนื่องจากปัจจุบัน อัตราดอกเบี้ยนโยบายไทยต่ำมาก
ทำให้อัตราผลตอบแทนพันธบัตร 10 ปีของรัฐบาลไทย ลดลงจนเหลือเพียง 1.3% เทียบกับในช่วงปี 2557 ที่เคยขึ้นไปสูงกว่า 4.0%
Cr. th.investing
หรือพูดง่ายๆ ว่าต้นทุนทางการเงินของภาครัฐลดลงไปกว่า 3 เท่า
ซึ่งทำให้ภาระดอกเบี้ยของรัฐบาลไทยลดน้อยลงจากอดีตอย่างมาก
แต่ประเด็นสำคัญคือ รัฐบาลจะสามารถใช้เงินที่กู้มาได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่
ถ้าทำได้ สุดท้ายเศรษฐกิจจะเติบโต
และสัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ก็จะลดลงในอนาคต
แต่ถ้าใช้เงินที่กู้มาได้ไม่มีประสิทธิภาพ
เศรษฐกิจในวันข้างหน้าอาจจะติดอยู่กับที่
และอัตราส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP ก็อาจจะยังสูงต่อไปเรื่อยๆ
สรุปแล้ว หากหนี้สาธารณะต่อ GDP สูงเกินเพดานที่กำหนดไว้ที่ 60% ในบางช่วง ก็อาจเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ ถ้ารัฐบาลมีความจำเป็นต้องกู้เพื่อมาพยุงเศรษฐกิจ และบรรเทาความเดือดร้อนของประชาชน
แต่เรื่องสำคัญที่รัฐบาลต้องวางแผนให้ดี
คือต้องใช้เงินที่กู้มาให้เกิดประโยชน์สูงสุด
เพื่อให้เศรษฐกิจฟื้นตัวกลับมาเร็ว และเดินต่อไปได้อย่างยั่งยืน ในอนาคต..
References
- 99
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
