10 ต.ค. 2020 เวลา 03:05 • นิยาย เรื่องสั้น
เพราะเธอคือนิรันดร์ (EP1) พบกันอีกครั้ง
ท่าไมโชคชะตามันถึงได้เล่นตลกกับเรานักห้วงความคิดจากหญิงสาววัยยี่สิบตอนปลายกำลังเหม่อมองท้องฟ้าเบื้องบนอย่างเหนื่อยหัวใจเธอพึ่งตกงานแบบไม่ทันตั้งตัวและไม่เคยรู้ตัวมาก่อน แต่มันก็คงไม่แย่เท่าไหร่นักเพราะสำหรับเธอมักจะโดน บริษัท ไล่ออกเมื่อทำงานครบ 6 เดือนเสมอและครั้งนี้ก็เช่นเดียวกันเด็กเด็กสาวใบหน้าหวานรูปร่างสูงบางผมยาวสลวยทำให้เพิ่มความสวยของใบหน้าได้เป็นอย่างดีกำลังเดินมองหางานใหม่อย่างไม่ลดละแม้ในใจจะท้อมากก็ตาม แต่เขาต้องอดทนสู้เพื่อน้องๆที่ยังเล็ก เธอเกือบจะเข้าไปสมัครเป็นพนักงานล้างจานของร้านอาหารหรูไปเสียแล้วถ้าไม่ได้รับสายสำคัญจากเพื่อนขึ้นามว่าเรย์
เรย์โทรมาหาตะวันที่กำลังตกงานเขาพูดถึงเรื่องงานใหม่ที่เขาเห็นว่าน่าจะทำให้จิตใจของเพื่อนต่างวัยดีขึ้นได้บ้างและงานนี้ก็ได้เงินที่มากโขเลยที่เดียวตะวันตกปากรับค่าในทันที ในเช้าวันต่อมาเด็กสาวไปยังสถานที่นัดพบกับตัวแทนของคนที่เขากำลังจะเข้าไปรับหน้าที่ดูแลการเจรจาทุกอย่างเป็นไปได้อย่างราบรื่นการเซ็นต์สัญญาเริ่มงานได้เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเงินก้อนแรกที่ถูกโอนเข้าบัญชีของเด็กสาว ตะวันเบิกตาโตถึงยอดเงินที่เขาขอเบิกล่วงหน้า แต่ดันได้มามากกว่าหลายเท่า
"เงินเดือนสูงจังแฮะ "เด็กสาวอดคิดไม่ได้เลยจริงๆว่าการดูแลคนป่วยในที่นี้จะต้องทำอะไรตอบแทนเงินมากมายเหล่านี้บ้าง แต่นั่นก็คงไม่ใช่ปัญหาตะวันรู้สึกโล่งใจมากที่เขามีเงินมากพอที่จะเอาไปจ่ายค่าใช้จ่ายต่างๆภายในบ้านค่าเทอมของน้องๆรวมไปถึงใช้หนี้แทนแม่และรายจ่ายจิปาถะอีกเล็กน้อย
นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปตะวันต้องย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังเดียวกับชายที่เธอต้องไปดูแลเพราะต้องใช้การดูแลอย่างใกล้ชิดจึงทำให้ตะวันเข้าใจไปเองว่าชายที่ว่าคงจะเป็นเด็กชายที่ยังไม่ประสีประสาอะไรนักและขาดผู้ปกครองดูแลหรือไม่ก็คงเป็นชายชราที่สูญเสียความสามารถในการดูแลตัวเองไปแล้วหลังจากร่ำลาบอกกล่าว วัลลี ผู้เป็นแม่แล้วตะวันก็ขึ้นรถโดยสารไปยังบ้านหลังโตตามที่อยู่ที่เธอได้รับมาจากเลขาของอีกฝ่าย "ว้าวบ้านหลังใหญ่ชะมัดเลย "สิ่งแรกที่เธออุทานออกมาก็คือสภาพบ้านหลังมหึมาที่ตั้งอยู่แถวใจกลางเมืองผู้ชายร่างกายำเดินมาถามไถ่ตะวันก่อนจะเปิดประตูรั้วใหญ่และพาเข้าไปในบ้านที่กำลังมีเจ้าของบ้านรออยู่ภายในบ้านก็ยังอลังการไปด้วยของตกแต่งเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงมันดูหรูหรา แต่ในขณะเดียวกันก็ดูสบายตาเพราะของที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ
ตะวันที่กำลังสำรวจมองไปรอบ ๆ อย่างตื่นตาตื่นใจได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังใกล้เข้ามาก็หันไปหาต้นเสียงนั้นก่อนจะก้มหัวทักทายโดยที่ยังไม่ได้มองหน้าของอีกฝ่าย “ สวัสดีค่ะนับตั้งแต่วันนี้ฉันจะเข้ามาดูแลคุณค่ะ ฉันชื่อ .... " ตะวันที่พูดอยู่เงยหน้าขึ้นมาจะเอ่ยนามทักทาย แต่สายตาที่ยิ้มก็ค่อยๆเบิกตาโตค้างปากอ้ากว้างมือที่ถือกระเป๋าใบใหญ่ไร้เรี่ยวแรงไปในทันทีจนกระเป๋าใบนั้นล่วงหล่นออกจากมือบาง ค. คุณราม" ตะวันพึมพำอึ้งงันที่เบื้องหน้าของเขาคือผู้ชายวัยสี่สิบที่ยังคงหล่อเหลาไม่เปลี่ยนแปลง ราม นหัสดิน ชายหนุ่มมหาเศรษฐีเกิดในตระกูลผู้ดีเก่าเป็นนักธุรกิจแนวหน้าของประเทศ แต่ในช่วงหลัง ๆ เขามักจะเก็บตัวเงียบและทำงานอยู่เบื้องหลังมากกว่าจะออกงานสังคมเหมือนเมื่อก่อน
"ตะวัน" ทางฝั่งของชายหุ่นสูงรูปร่างสมส่วนก็ดูจะแปลกใจที่เจออีกฝ่ายเช่นกัน
"ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่" ตะวันถามใบหน้างุนงง "ฉันต้องเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่าว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่รามขมวดคิ้วเล็กน้อยทำหน้าประหลาดใจไม่ต่างกันเอ่อ.. หนูมาทำงาน“
งาน?
"หรือว่า ... " ตะวันเหลือกตาโตสุดขีดเมื่อเขาจับทางได้ว่าคนที่เขาต้องมาดูแลก็อาจจะเป็นคุณรามคนนี้
"อย่าบอกนะว่าคนที่จะมาดูแลฉันคือเธอน่ะ"
รามยิ้มน้อย ๆ ราวกับชอบใจ
"แย่ล่ะสิทำยังไงนะ" "เงินเดือนก้อนแรกก็รับแล้วในสัญญาก็ระบุว่าห้ามยกเลิกก่อนไม่งั้นโดนเรียกเงินคืนหลายเท่าแน่” จะทำยังไงดีเนี่ย สีหน้าที่กำลังเครียดหนักของตะวันททำให้รามนึกขำในใจ
"จะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะนะ"
เสียงนุ่มเอ่ย
"หนูรู้หน่า "ตะวันทำหน้าไม่ค่อยพอใจนัก
" แล้วเธอมีประสบการณ์ดูแลคนอื่นรึเปล่า "
"ไม่มีเคยดูแลก็แค่น้องกับแม่"
"แล้วเธอผ่านการคัดกรองมาได้ยังไง? รามเล็กคิ้วเข้มยาวของเขาขึ้นข้างหนึ่ง
“ หนูไม่รู้ คุณก็ไปถามเลขาคุณสิ ตะวันมุ่ยหน้า
"ช่างเถอะ ๆ แต่ฉันดีใจนะที่ได้เจอเธออีก" ชายหนุ่มเจ้าของบ้านยิ้มหวานให้ร่างบาง
"แต่หนูไม่ดีใจเลยซักนิด" หลังจากคำพูดของตะวันจบลงรอยยิ้มที่ผุดอยู่บนหน้าของรามก็เลือนหายไปร่างสูงหนาเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายพลางใช้มือเรียวลูบใบหน้าอย่างทะนุถนอม
"ยังไม่หายโกรธฉันอีกหรอ "
"อย่าทำแบบนี้ค่ะ"
ตะวันจะหลบหน้าหนีแต่ไม่อาจทานแรงขึ้นของชายหนุมได้
"ฉันตามหาเธอตั้งนานแต่ก็ไม่เจอ..ฉันคิดว่าจะไม่มีวันได้เจอเธออีกแล้ว ฉันดีใจมากเลยนะตะวัน"
รามยิ้มอบอุ่นก่อนจะสวมกอดอย่างคิดถึง
ปล่อยหนูนะ!! ตะวันออกแรงผลักอกแข็งแรงของรามจนร่างสมส่วนถอยออกไป
ตะวัน
หนูเกลียดคุณ!!
ขอบคุณภาพสวยๆค่ะ
เอ๊ คุณเค้าเคยมีอดีตไม่ดีกันรึเปล่าน้าา รอติดตามกันเน้อ
โฆษณา