Ep.44โลก... นิยมแต่ผู้ชนะ
พ่อซึ่งสอนให้รู้จักยืนด้วยลำแข้งของตนเอง
ไม่ว่าเราหรือใครก็ตาม ได้ทำหน้าที่หรืองานใดๆ และภารกิจอะไรก็ตาม งานนั้นหรือภารกิจนั้น สำเร็จหรือไม่ก็ตาม ก็ย่อมมีคนชื่นชมยินดี ชอบและไม่ชอบ ปะปนกันไปเป็นเรื่องปกติ
เวลาที่เราและท่านดูหนังสักเรื่อง ถ้าตอนท้ายเรื่อง อันเป็นตอนจบ พระเอกของเรื่อง เกิดแพ้ตัวร้ายหรือตายขึ้นมา อารมณ์และความรู้สึกเป็นอย่างไร ตอบหน่อย
ส่วนใหญ่คนสร้างหนัง เขาก็มักเอาใจคนดูทั้งนั้นแหละ สุดท้ายพระเอกก็คือพระเอก คือชนะตัวร้ายอยู่ดี ทั้งๆที่จะแพ้อยู่แล้ว
ในโลกของหนัง มันคือโลกแห่งมายา แต่โลกของความจริง เขาก็นิยมคนมีเงิน คนดังและมีชื่อเสียง ไม่ต่างกัน
ยกตัวอย่าง คนธรรมดาชื่อว่า ตาสีและตาสา ใช้ชีวิตเรื่อยๆเปื่อยๆ อยู่มาวันนึง ดันถูกรางวัลที่1ขึ้นมา กลายมาเป็นข่าวดังทันที
เดี๋ยวนี้กลายมาเป็น เสี่ยสี เสี่ยสา ว่ากันไป
จะทำอะไรก็เป็นข่าว ตีเมียเตะเมียหรือโดนเมียเตะ หรือมีบ้านเล็ก บ้านน้อย ก็เป็นข่าว
ถ้ามีใครซักคน ทำอะไรซักอย่างจนดัง มีคนไลค์เยอะ มีคนติดตามเยอะ ขายสินค้าออนไลน์จนดัง
ทำช่องยูทูปดัง ก็มีแต่คนชื่นชมยกย่อง โดยที่ก่อนหน้านี้ เขาเหล่านี้ ล้วนเคยผิดพลาด ผิดหวังและล้มเหลว มานับไม่ถ้วน แต่บัดนี้ คุณคือผู้ชนะไปแล้ว ไม่ว่าจะพูดหรือจะทำอะไร จะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดี จะถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง ล้วนเป็นข่าวได้ทั้งนั้น
คนดังหรือคนรวย ไม่ว่าเขาพูดโม้โอ้อวดเพียงใด
คนเขาก็เชื่อซะอีก
แล้วคนที่ไม่ดังและไม่รวย พูดโม้โอ้อวดบ้างล่ะ
สังคมก็จะดูถูกทันที
เพราะฉะนั้น เราจงทำหน้าที่ของเรา ให้ดีที่สุด ถึงมันจะไม่มีใครเห็นก็ตาม อย่างน้อย เราก็ไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร และเราก็ไม่ได้ไปขอใครเขากิน
เราสามารถยืนได้ด้วยลำแข้งของเรา ไม่ไปคดโกงใครเขา ใครจะได้ดิบได้ดี รำ่รวยมีรถคันใหญ่ๆขับ ก็เรื่องของเขา
ขอให้เชื่อมั่นและศรัทธา ตัวเราเอง ใครจะดูถูกดูแคลน มันก็เรื่องของเขา
แต่... ตัวของเราต้องไม่ดูถูกตัวเอง
เราต้องชนะใจตัวเองให้ได้ ก่อนจะไปชนะใจคนอื่นๆ
ขอบคุณคำสอนของพ่อ ที่สอนให้รู้จักยืนด้วยลำแข้งของตนเอง อย่าไปขอใครเขากิน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
