[“สบตากับความรู้สึก...”] จริงๆแล้วการที่เราพยายาม ระบายความเศร้า - ความหม่นหมอง มันอาจไม่ได้ช่วยให้เราดีขึ้น ทุกครั้งอย่างที่เราคิด.... แต่....มันอาจ

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

13 ต.ค. 2020 เวลา 08:25

จริงๆแล้วการที่เราพยายาม

ระบายความเศร้า - ความหม่นหมอง

มันอาจไม่ได้ช่วยให้เราดีขึ้น

ทุกครั้งอย่างที่เราคิด....

แต่....มันอาจ

ยิ่งทำร้ายจิตใจมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

เพราะอะไร?

เพราะการระบายออกด้วยความเศร้า

แล้วหวังว่าจะช่วยให้หายจากความทุกข์ระทม

ได้เหมือนทุกๆครั้ง

มันไม่มีอยู่จริง...เราเองแหละรู้ดี

แต่เราก็ยัง รั้น..ดื้อดึง

ยอมแพ้ต่อภาวะอารมณ์ ร้ายๆที่เราเอง

เป็นผู้กอดไว้ตลอด

ไม่มีใครเค้ามาสั่งให้เราเศร้าเลยสักครั้งเดียว

มีแต่เราที่เป็นผู้ #เสพติดความเจ็บปวด

อยู่เสมอ ๆ

*การที่หวังลึกๆ

ว่าเมื่อพิมพ์ข้อความลงบนหน้าฟีด

อัพสเตตัส ระบายความหม่นหมอง

แล้วจะมีผู้เปรียบเสมือน ( พระราชาขี้ม้าขาว - นางฟ้า )

มาช่วยเยียวยาให้หายทุกข์ทรมานได้นั้น

มันเป็นเรื่อง 1 - 1,000,000 ที่จะพบเจอได้

เรายังจะรอหรอ ?

รอไปถึงเมื่อไหร่ ?

ถ้ามันไม่ได้เกิดกับเราล่ะ ?

เรายังจะคงหาใครมาเยียวยาจนเราแก่ไหม.....

จริงๆเราอาจมีคำตอบ = ของเราในใจอยู่แล้วก็เป็นได้

....แต่เพราะอะไรกันนะ

เราถึงไม่กล้ายอมรับไม่กล้าเผชิญหน้า

ทั้งที่มันเป็น

“ ชี วิ ต ข อ ง เ ร า เ อ ง . . . “

#สบตากับความรู้สึก บ้างหรือยังครับ..วันนี้

เราระบาย..

โฆษณา