เรื่องเล่าจากทางบ้าน
วันนี้มาเล่าเรื่องหนูค่ะ
หนูเป็นเด็กอายุ16 เคยเป็นซึมเศร้ากินยา
เคยกินยาตามที่หมอสั่งไปตามหมอนัด
แล้วเคยได้นอนโรงบาลประมาณ5วันได้
ไม่อยากให้ทุกคนเครียดเกินไป
คือเขาให้นอนเลย
แล้วนอนกับผู้ป่วยทางจิต ที่ไม่ใช่แค่ซึมเศร้า
มีหลายอาการ หลายรูปแบบมาก ซึ่งหนูอยู่แทบไม่ได้เลย
วันแรกอยากคุยกับแม่ขอแค่ได้ยินเสียงแม่
ทั้งๆที่ตอนอยู่กับแม่แทบไม่อยากออกจากห้องมาเจอหน้าใครๆ หนูร้องไห้กับหมอกับผู้ช่วย พยาบาล ขอยืมโทรศัพท์คุยกับแม่ นานมากๆกว่าจะขอได้ ให้คุยไม่ถึง5นาที
เขาเก็บคืน เป็นอะไรที่ทรมานมาก วันที่แม่มารับกลับดีใจมากๆ เห็นหน้าแม่แล้วอยากร้องไห้ คิดถึงแม่สุดๆไปเลย
ตั้งแต่วันที่ออกจากโรงพยาบาลมาก็ไม่ไปหาหมออีกเลย
กลัวเขาจับนอนโรงบาลอีก แล้วตอนนี้ชีวิตหนูพออยู่ได้
แค่ต้องกินยานอนหลับทุกๆวัน ไม่ทรมานเหมือนเมื่อก่อน
หนูเข้าใจอารมณ์คนที่ฆ่าตัวตาย คือมันเป็นแค่วูบเดียว
แล้ววูบนั้นถ้าเราทำก็คือตาย ไม่ตายก็พิการ ไม่ก็ร่างกายไม่แข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว
(วันนี้หนูไม่ได้อยากจะมาบอกคนที่กำลังท้อกับชีวิตคิดฆ่าตัวตายให้เลิกคิด แต่หนูอยากมาให้กำลังใจ
กับคนที่กำลังเจอกับความรู้สึกนั้น อยากให้คิดว่าพรุ้งนี้ยังมี (เรามีค่ากับคนที่รักเรา).
คนที่ไม่รักเรา เราจะไปขอให้เขาเห็นค่าทำไม
#สิ่งที่หนูทำตอนคิดมากซึมโดดเดียวเคว้งคือกินยานอนหลับแล้วรอสักพักจะง่วงแล้วหลับไป
หนูขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ขอให้ผ่านไปได้สักนิก็ยังดีเนอะ (อันนี้ก็บอกกับตัวเองเหมือนกัน)
ทักมาปรึกษาหนูได้นะคะ หรือรู้สึกเคว้ง เศร้าไม่มีที่ระบาย
คุยได้ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ
#ไอดีไลน์0617257647
#ผ่านไปด้วยกันนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
